Lib. Cap.

 1   I, 7 |      quibus deductum ac depravatum Pompeium queritur invidia atque obtrectatione
 2   I, 7 | intercessionem liberam reliquisse. Pompeium, qui amissa restituisse
 3   I, 8 |          mandata demonstrat: velle Pompeium se Caesari purgatum, ne
 4   I, 8 |           agit cum Caesare sibique Pompeium commemorasse demonstrat. ~
 5   I, 10|      dimitteret; quae si fecisset, Pompeium in Hispanias iturum. Interea,
 6   I, 17|             Re cognita Domitius ad Pompeium in Apuliam peritos regionum
 7   I, 19| dissimulans in consilio pronuntiat Pompeium celeriter subsidio venturum
 8   I, 25|         cum magna parte exercitus, Pompeium remanere Brundisii cum cohortibus
 9   I, 26|        admirabatur Magium, quem ad Pompeium cum mandatis miserat, ad
10   I, 26|      colloquio Canini digressus ad Pompeium proficiscitur. Paulo post
11   I, 29|           navibus mare transire et Pompeium sequi, priusquam ille sese
12   I, 32|        administraturum. Legatos ad Pompeium de compositione mitti oportere,
13   I, 35|        vero esse earum partium Cn. Pompeium et C. Caesarem patronos
14   I, 39|      attingunt addiderat. Audierat Pompeium per Mauretaniam cum legionibus
15   I, 53|             multi ex Italia ad Cn. Pompeium proficiscebantur, alii,
16   I, 76|    militesque appellat, neu se neu Pompeium, imperatorem suum, adversariis
17   I, 84|          erga imperatorem suum Cn. Pompeium conservare voluerint. Sed
18 III, 9 |          oppidi Dyrrachium sese ad Pompeium recepit. ~
19 III, 10|           quem cum mandatis ad Cn. Pompeium mitteret, eundemque apud
20 III, 10|       mitteret, eundemque apud Cn. Pompeium auctoritatem habere intellegebat
21 III, 11|         repentino adventu Caesaris Pompeium fieri certiorem, uti ad
22 III, 11|            celeritatem iumentis ad Pompeium contendit, ut adesse Caesarem
23 III, 16|      Caesaris cognitis missuros ad Pompeium, atque illum reliqua per
24 III, 17|         Caesar, ut legatos sibi ad Pompeium sine periculo mittere liceret,
25 III, 17|            eorum, sed totam rem ad Pompeium reicere: unum instare de
26 III, 23|     opportunitate profecit, uti ad Pompeium litteras mitteret, naves
27 III, 29|       timens ex oppido fugit et ad Pompeium pervenit. Eitis omnibus
28 III, 41|               41] Caesar, postquam Pompeium ad Asparagium esse cognovit,
29 III, 41|  praesidium habebat, tertio die ad Pompeium pervenit iuxtaque eum castra
30 III, 41|   Dyrrachium profectus est sperans Pompeium aut Dyrrachium compelli
31 III, 41|            contulisset; ut accidit Pompeium enim primo ignorans eius
32 III, 42|                                42] Pompeium interclusus Dyrrachio, ubi
33 III, 43|            munitione circumvallare Pompeium instituit, haec spectans,
34 III, 43|             simul, uti pabulatione Pompeium prohiberet equitatumque
35 III, 45|       Caesar, ut quam angustissime Pompeium contineret; Pompeius, ut
36 III, 49|           arboribus victuros, quam Pompeium e manibus dimissuros. Libenter