Lib. Cap.

 1   I, 2 |           non faciat, eum adversus rem publicam facturum videri.
 2   I, 3 |           doceant: sex dies ad eam rem conficiendam spatii postulant.
 3   I, 4 |          dominatumque converterat, rem ad arma deduci studebat. ~
 4   I, 7 |      imperatoris ductu VIIII annis rem publicam felicissime gesserint
 5   I, 13|     conveniunt; docent sui iudicii rem non esse; neque se neque
 6   I, 19|            enim rescripserat: sese rem in summum periculum deducturum
 7   I, 26|          compositione. Ita saepius rem frustra temptatam Caesar
 8   I, 32|           hortatur ac postulat, ut rem publicam suscipiant atque
 9   I, 32|        oneri non futurum et per se rem publicam administraturum.
10   I, 33|                         33] Probat rem senatus de mittendis legatis:
11   I, 33|        inimicis Caesaris, qui hanc rem distrahat, reliquasque res,
12   I, 54| processerant tuto ad se recipit et rem frumentariam expedire incipit. ~
13   I, 62|          flumine avertendo huc iam rem deduxerat, ut equites, etsi
14   I, 65|            itineris labore defessi rem in posterum diem distulerunt.
15   I, 72|       pugna et sine vulnere suorum rem conficere posse, quod re
16   I, 72|           salvis atque incolumibus rem obtinere malebat. Hoc consilium
17   I, 76|     mentesque militum convertit et rem ad pristinam belli rationem
18   I, 78|         longius; quo spatio plures rem posse casus recipere intellegebant.
19  II, 13|       irrumperent, graviterque eam rem tulerunt, quod stetisse
20  II, 18|            eius provinciae sibi ad rem publicam administrandam
21  II, 18|           atque orationem adversus rem publicam habuissent: eorum
22  II, 33|         sit data potestas, proelio rem committere posteroque die
23  II, 38|      consilium commutat et proelio rem committere constituit. Multum
24  II, 38|         constituit. Multum ad hanc rem probandam adiuvat adulescentia,
25  II, 39|       passuum VI equites convenit, rem gestam cognovit; e captivis
26  II, 40|           proelii daturum et, quod rem postulare cognovisset, imperaturum.
27 III, 16|            ulteriores civitates et rem frumentariam expediendam,
28 III, 17|          remitterentur, neque hanc rem illi esse impedimento. Libo
29 III, 17|         praestare eorum, sed totam rem ad Pompeium reicere: unum
30 III, 32|          ut honesta praescriptione rem turpissimam tegerent. Accedebant
31 III, 36|          nam plerumque in novitate rem fama antecedit. Hic nullo
32 III, 43|    prohiberet equitatumque eius ad rem gerendam inutilem efficeret,
33 III, 51|            negotii prope in noctem rem duxerant. Ita necessario