Lib. Cap.

 1   I, 2 |   Scipionis sententiam sequuntur: uti ante certam diem Caesar
 2   I, 6 |       neque eis posse persuaderi, uti eum defendant aut sequantur.
 3   I, 6 |     Mauretaniam mittatur; pecunia uti ex aerario Pompeio detur.
 4   I, 9 |           patiatur accedere: fore uti per colloquia omnes controversiae
 5   I, 22|           provincia egressum, sed uti se a contumeliis inimicorum
 6   I, 32|       esset? Si probasset, cur se uti populi beneficio prohibuisset?
 7   I, 38|      officia inter se partiuntur, uti Petreius ex Lusitania per
 8   I, 58|         et, quoad licebat latiore uti spatio, producta longius
 9   I, 63| Relinquebatur Caesari nihil, nisi uti equitatu agmen adversariorum
10   I, 70|      iubet occupare, eo consilio, uti ipse eodem omnibus copiis
11   I, 85|       arrogantia accidere soleat, uti eo recurrant et id cupidissime
12   I, 85|       illi habeant, quo contra se uti possint. Proinde, ut esset
13  II, 14|         Hunc sic distulit ventus, uti uno tempore agger, plutei,
14  II, 31|      confirmari praestet? An non, uti corporis vulnera, ita exercitus
15  II, 31|     censeam, neque tanti timoris, uti spe deficiam, atque omnia
16  II, 34|        vides, Curio: quid dubitas uti temporis opportunitate?"
17  II, 35|      nomine appellans requirebat, uti unus esse ex eius militibus
18  II, 37|      statimque in Siciliam misit, uti duae legiones reliquusque
19 III, 1 | obtulerant, si sua opera in bello uti vellet, proinde aestimans,
20 III, 11|         Pompeium fieri certiorem, uti ad id consilium capere posset,
21 III, 23|           opportunitate profecit, uti ad Pompeium litteras mitteret,
22 III, 40|           moenia oppidi temptans, uti adversariorum manus diduceret,
23 III, 43|         supportare posset, simul, uti pabulatione Pompeium prohiberet
24 III, 49|           vero iumenta interisse; uti autem ipsos valetudine non