Lib. Cap.

 1   I, 4 |        in re publica iudiciisque tum plurimum pollebant. Ipse
 2   I, 44|      consuetudine moveatur. Haec tum ratio nostros perturbavit
 3   I, 48|          aquas fuisse constaret. Tum autem ex omnibus montibus
 4   I, 50|         atque aquae magnitudine, tum quod ex totis ripis in unum
 5   I, 58| vocabulis armamentorum cognitis, tum etiam tarditate et gravitate
 6   I, 62|          et cum altitudine aquae tum etiam rapiditate fluminis
 7   I, 79|        aversos tela coniciebant, tum magno erat in periculo res.
 8   I, 80|     auxilio suis, subsistunt; ut tum accidit. Milia enim progressi
 9   I, 81|                              81] Tum vero neque ad explorandum
10  II, 4 |   vehementiusque exterreamur; ut tum accidit. Adventus enim L.
11  II, 20|          praeclusas esse portas. Tum vero omni interclusus itinere
12  II, 35|    castrorum aditum prohibebant, tum quod ad proelium egressi
13  II, 42|      missus a Saburra equitatus. Tum vero ad summam desperationem
14 III, 13|      iussisset, perterrito etiam tum exercitu princeps Labienus
15 III, 17|           17] Quibus rebus neque tum respondendum Caesar existimavit,
16 III, 19| centuriones militesque nonnulli. Tum Labienus: "desinite ergo
17 III, 36|       Thessaliam esse consuerat. Tum timore perterritus Cassius
18 III, 37|     castrorum instruit. Domitius tum quoque sibi dubitandum non
19 III, 42|      frumento utuntur importato, tum quod Pompeius haec providerat
20 III, 47|          toto obsidionis genere, tum etiam reliquis rebus. Nam
21 III, 47|  frumento hostes prohiberent. At tum integras atque incolumes
22 III, 49|       laboribus insuetos operum, tum aquae summa inopia affectos.
23 III, 49|   summaque aquae copia utebatur, tum commeatus omni genere praeter