Lib. Cap.
1 I, 27| incipit et, quo facilius impetum Caesaris tardaret, ne sub
2 I, 46| telis gladiis destrictis impetum adversus montem in cohortes
3 I, 47| stetissent et nostrorum impetum sustinuissent et initio
4 I, 70| equitatus Caesaris in cohortes impetum fecit; nec minimam partem
5 I, 82| vacabat ad incursum atque impetum militum relicta. Si proelium
6 II, 6 | erant, in eas impeditas impetum faciunt celeriterque ambas
7 II, 25| inter se; neque vero primum impetum nostrorum Numidae ferre
8 II, 26| praemittit equites, qui primum impetum sustineant ac morentur;
9 II, 34| cohortes mittit; quorum primum impetum equites hostium non tulerunt,
10 II, 41| Hi, quamcumque in partem impetum fecerant, hostes loco cedere
11 II, 41| Numidae integri celeritate impetum nostrorum effugiebant rursusque
12 III, 26| fortunae beneficio tamen impetum classis timebant, si forte
13 III, 37| consurrexerunt. Sed nostri fortiter impetum eorum tulerunt, celeriterque
14 III, 37| ultro universi in hostes impetum fecerunt; ex his circiter
15 III, 46| signum dari atque in hostes impetum fieri iussit. Milites legionis
16 III, 51| Neque vero conspectum aut impetum nostrorum tulerunt, primisque
17 III, 52| Uno loco Volcatius Tullus impetum legionis sustinuit cohortibus
|