Lib. Cap.

 1   I, 21|      militum introitu et nocturni temporis licentia oppidum diriperetur,
 2   I, 52|      praesentis, sed etiam futuri temporis timore ingravescere consuevit.
 3   I, 70|         fecit; nec minimam partem temporis equitum vim cetrati sustinere
 4   I, 85|           humilitate neque aliqua temporis opportunitate postulare,
 5  II, 14|          et vi tempestatis puncto temporis interiit. Temptaverunt hoc
 6  II, 14|     intulerunt. Sed ut superioris temporis contentionem nostri omnem
 7  II, 25|          Qua pronuntiatione facta temporis puncto sublatis ancoris
 8  II, 26|           cernebatur, et vestigio temporis primum agmen erat in conspectu.
 9  II, 30|      recedendum, ut maiore spatio temporis interiecto militum mentes
10  II, 34|           Curio: quid dubitas uti temporis opportunitate?" Ille unum
11  II, 38|       magnitudo animi, superioris temporis proventus, fiducia rei bene
12  II, 39|         ut, quicquid intercederet temporis, hoc omne victoriam morari
13  II, 40| superiorem spem addita praesentis temporis opinione hostes fugere arbitratus
14 III, 9 |        nacti occasionem meridiani temporis discessu eorum pueris mulieribusque
15 III, 25|          eius amplius processerat temporis, tanto erant alacriores
16 III, 51|           multum ad solis occasum temporis supererat; spe enim conficiendi