Lib. Cap.

 1   I, 1 |        Lentulus consul senatu rei publicae se non defuturum pollicetur,
 2   I, 1 |         Pompeio esse in animo rei publicae non deesse, si senatus sequatur;
 3   I, 8 |         purgatum, ne ea, quae rei publicae causa egerit, in suam contumeliam
 4   I, 8 | contumeliam vertat. Semper se rei publicae commoda privatis necessitudinibus
 5   I, 8 |    studium et iracundiam suam rei publicae dimittere neque adeo graviter
 6   I, 8 |       illis nocere se speret, rei publicae noceat. Pauca eiusdem generis
 7   I, 9 |            Sibi semper primam rei publicae fuisse dignitatem vitaque
 8   I, 9 |          iacturam honoris sui rei publicae causa aequo animo tulisse;
 9   I, 9 |      paratum atque omnia pati rei publicae causa. Proficiscatur Pompeius
10   I, 24|           venturus, interesse rei publicae et communis salutis se cum
11 III, 10|     Curictam. Proinde sibi ac rei publicae parcerent, cum, quantum
12 III, 10|       peti debere. Interea et rei publicae et ipsis placere oportere,