Cap.

 1 3 |          illud vulgare incursionis hostium signum, quod incendiis aedificiorum
 2 7 |      aliquos excipiendos ex quibus hostium consilia cognosceret. Equites
 3 8 |            instructo in conspectum hostium celerius opinione eorum
 4 9 |      admiratus tantam multitudinem hostium valle intermissa magis in
 5 9 |        late patente castra castris hostium confert. Haec imperat vallo
 6 11| pabulationibus mittit, qui subitas hostium incursiones sustinerent.~
 7 12|             Namque hi, cum repente hostium equites animad vertissent
 8 12|         Inflantur atque incitantur hostium animi secundo proelio, principe
 9 14|        quod trans paludem paene ad hostium castra pertineret mediocri
10 16|             Caesar, etsi discessum hostium animadvertere non poterat
11 18|          circumdederunt. Explorato hostium consilio nostri ad proeliandum
12 21|          ut ea poena sit contentus hostium, quam si sine dimicatione
13 26|            multitudinem convenisse hostium in fines Pictonum litteris
14 28|             suos hortatur agmenque hostium consecutus turmas partim
15 28|       Confligit audacius equitatus hostium succedentibus sibi peditibus,
16 29|   confertae legiones in conspectum hostium veniunt. Quibus visis perculsae
17 29|        turmae ac perterritae acies hostium, perturbato impedimentorum
18 36|     velocitatis homines, ad castra hostium praemittit; ipse legionem
19 41|          periculo, sine suspicione hostium facere licebat. Exstruitur
20 41|           iumenta, sed etiam magna hostium multitudo siti consumebatur. ~
21 42|           virtus esset eius, telis hostium flammaeque se offerebat.~
22 48|          ad persequendum equitatum hostium mittit. Volusenus ad eam
23 48|        Quod ubi accidit, complures hostium magno nostrorum impetu perculsi