31. Gaius
Fabius cum reliquo exercitu in Carnutes ceterasque proficiscitur civitates,
quarum eo proelio, quod cum Dumnaco fecerat, copias esse accisas sciebat. Non
enim dubitabat quin recenti calamitate summissiores essent futurae, dato vero
spatio ac tempore eodem instigante Dumnaco possent concitari. Qua in re summa felicitas
celeritasque in recipiendis civitatibus Fabium consequitur. Nam Carnutes, qui
saepe vexati numquam pacis fecerant mentionem, datis obsidibus veniunt in
deditionem, ceteraeque civitates positae in ultimis Galliae finibus Oceano
coniunctae, quae Armoricae appellantur, auctoritate adductae Carnutum adventu
Fabi legio numque imperata sine mora faciunt. Dumnacus suis finibus expulsus
errans latitansque solus extremas Galliae regiones petere est coactus.
32.
At
Drappes unaque Lucterius, cum legiones Caniniumque adesse cognoscerent nec se
sine certa pernicie persequente exercitu putarent provinciae fines intrare
posse nec iam libere vagandi latrociniorumque faciendorum facultatem haberent,
in finibus consistunt Cadurcorum. Ibi cum Lucterius apud suos cives quondam
integris rebus multum potuisset, semperque auctor novorum consiliorum magnam
apud barbaros auctoritatem haberet, oppidum Uxellodunum, quod in clientela
fuerat eius, egregie natura loci munitum, occupat suis et Drappetis copiis
oppidanosque sibi coniungit.
33.
Quo cum
confestim Gaius Caninius venisset animadverteretque omnes oppidi partes
praeruptissimis saxis esse munitas, quo defendente nullo tamen armatis
ascendere esset difficile, magna autem impedimenta oppidanorum videret, quae si
clandestina fuga subtrahere conarentur, effugere non modo equitatum, sed ne
legiones quidem possent, tripertito cohortibus divisis trina excelsissimo loco
castra fecit; a quibus paulatim, quantum copiae patiebantur, vallum in oppidi
circuitum ducere instituit.
34.
Quod cum
animadverterent oppidani miserrimaque Alesiae memoria solliciti similem casum
obsessionis vererentur, maximeque ex omnibus Lucterius, qui fortunae illius
periculum fecerat, moneret frumenti rationem esse habendam, constituunt omnium
consensu parte ibi relicta copiarum ipsi cum expeditis ad importandum frumentum
proficisci. Eo consilio probato proxima nocte duobus milibus armatorum relictis
reliquos ex oppido Drappes et Lucterius educunt. Hi paucos dies morati ex
finibus Cadurcorum, qui partim re frumentaria sublevare eos cupiebant, partim
prohibere quo minus sumerent non poterant, magnum numerum frumenti comparant,
nonnumquam autem expeditionibus nocturnis castella nostrorum adoriuntur. Quam
ob causam Gaius Caninius toto oppido munitiones circumdare moratur, ne aut opus
effectum tueri non possit aut plurimis in locis infirma disponat praesidia.
35. Magna
copia frumenti comparata considunt Drappes et Lucterius non longius ab oppido X
milibus, unde paulatim frumentum in oppidum supportarent. Ipsi inter se
provincias partiuntur: Drappes castris praesidio cum parte copiarum restitit;
Lucterius agmen iumentorum ad oppidum ducit. Dispositis ibi praesidiis hora
noctis circiter decima silvestribus angustisque itineribus frumentum importare
in oppidum instituit. Quorum strepitum vigiles castrorum cum sensissent,
exploratoresque missi quae gererentur renuntiassent, Caninius celeriter cum
cohortibus armatis ex proximis castellis in frumentarios sub ipsam lucem
impetum fecit. Ei repentino malo perterriti diffugiunt ad sua praesidia; quae
nostri ut viderunt, acrius contra armatos incitati neminem ex eo numero vivum
capi patiuntur. Profugit inde cum paucis Lucterius nec se recipit in eastra.
|