Lib. Cap. Par.
1 I, 3, 1 | Irascimur' inquit 'saepe non illis qui laeserunt,
2 I, 3, 2 | Ut scias' inquit 'non esse iram poenae cupiditatem,
3 I, 6, 5 | nostra sunt? 'Vir bonus' inquit 'non laedit.' Poena laedit;
4 I, 8, 4 | Sed quidam' inquit 'in ira se continent.' Utrum
5 I, 9, 2 | Ira' inquit Aristoteles 'necessaria
6 I, 10, 4 | Ita' inquit 'utilis adfectus est, si
7 I, 11, 1 | Sed adversus hostes' inquit 'necessaria est ira.' Nusquam
8 I, 12, 1 | Quid ergo?' inquit 'vir bonus non irascitur,
9 I, 13, 3 | Utilis' inquit 'ira est, quia pugnaciores
10 I, 14, 1 | Non potest' inquit 'fieri' Theophrastus 'ut
11 I, 18, 6 | fingendas causas furoris! 'Te' inquit 'duci iubeo, quia damnatus
12 I, 19, 3 | Quid opus est' inquit Hieronymus 'cum velis caedere
13 II, 6, 1 | Virtus' inquit 'ut honestis rebus propitia
14 II, 11, 1 | Utilis est' inquit 'ira, quia contemptum effugit,
15 II, 12, 1 | Nequitia' inquit 'de rerum natura tollenda
16 II, 12, 3 | Non potest' inquit 'omnis ex animo ira tolli,
17 II, 15, 1 | Ut scias' inquit 'iram habere in se generosi
18 II, 16, 1 | Animalia' inquit 'generosissima habentur
19 II, 16, 3 | Simplicissimi' inquit 'omnium habentur iracundi.'
20 II, 17, 1 | Orator' inquit 'iratus aliquando melior
21 II, 17, 2 | Languidus' inquit 'animus est qui ira caret.'
22 II, 21, 10| videret patrem: 'numquam' inquit 'hoc apud Platonem vidi.'
23 II, 23, 1 | ecquis superesset: 'tu' inquit 'solus; neminem enim alium
24 II, 29, 4 | probare debuerit: 'non est' inquit 'quod me protrahas; ego
25 II, 31, 3 | Quomodo ergo' inquit 'inimicorum nos iniuriae
26 II, 32, 2 | facienti Cato,'non memini' inquit 'me percussum.' Melius putavit
27 II, 33, 1 | Minus' inquit 'contemnemur, si vindicaverimus
28 II, 33, 2 | senectutem, 'iniurias' inquit 'accipiendo et gratias agendo'.
29 III, 12, 5 | intervenerat quid ageret, 'exigo' inquit 'poenas ab homine iracundo.'~
30 III, 12, 6 | quoddam commotior 'tu,' inquit 'Speusippe, servulum istum
31 III, 12, 7 | alius cecidisset. 'Irascor' inquit; 'plus faciam quam oportet,
32 III, 14, 1 | Ad haec ille 'ut scias' inquit 'quemadmodum numquam excidam
33 III, 15, 1 | concurrit: 'apud regem' inquit 'omnis cena iucunda est.'
34 III, 22, 2 | leviter commovit et 'longius' inquit 'discedite, ne vos rex audiat.'~
35 III, 22, 3 | adiuvarentur explicuisset, 'nunc' inquit 'male dicite Antigono, cuius
36 III, 22, 4 | nasum deriderent, 'gaudeo' inquit 'et aliquid boni spero,
37 III, 23, 2 | legatione Philippus 'dicite' inquit 'mihi facere quid possim
38 III, 23, 2 | Excepit Demochares et 'te' inquit 'suspendere.'~3.
39 III, 23, 3 | incolumemque dimittere. 'At vos' inquit 'ceteri legati, nuntiate
40 III, 23, 8 | excusationem obstitit et 'fruere,' inquit 'mi Pollio, fruere!' et
41 III, 23, 8 | mea interdicam', 'hoc me' inquit 'putas facturum, cum ego
42 III, 38, 1 | sapienter: 'non quidem' inquit 'irascor, sed dubito tamen
43 III, 38, 2 | abstersit faciem et 'adfirmabo' inquit 'omnibus, Lentule, falli
|