Lib. Cap. Par.
1 I, 1, 4| intumescentium -- nescias utrum magis detestabile vitium sit an
2 I, 3, 4| incursum, iram quidem non magis quam luxuriam, et in quasdam
3 I, 3, 5| inpingi; irasci quidem non magis sciunt quam ignoscere.~6.
4 I, 5, 3| Quis ergo magis naturam rerum ignorat quam
5 I, 15, 3| punientem decet, cum eo magis ad emendationem poena proficiat,
6 I, 16, 5| illa sollemnia verba leni magis gravique quam rabida voce
7 I, 20, 6| dicitur: 'vir ingenii magni magis quam boni.' Non potest istud
8 II, 2, 5| Quae non sunt irae, non magis quam tristitia est quae
9 II, 2, 5| naufragii contrahit frontem, non magis quam timor qui Hannibale
10 II, 3, 1| ista, ut ita dicam, patitur magis animus quam facit. Ergo
11 II, 3, 5| species iniuriae incussit non magis ira est quam ipsa iniuriae
12 II, 6, 2| est ex dignitate eius, non magis quam maerere; atqui iracundiae
13 II, 6, 3| sapientis est peccatis irasci, magis irascetur maioribus et saepe
14 II, 11, 1| Si vero sine viribus est, magis exposita contemptui est
15 II, 12, 2| virtutibus vitia non coeunt, nec magis quisquam eodem tempore et
16 II, 14, 1| proficit: irasci quidem non magis utile est quam maerere,
17 II, 19, 1| facit, et proinde aliquo magis incumbunt ingenia prout
18 II, 19, 4| feminarumque irae acres magis quam graves sunt levioresque
19 II, 21, 6| retinebimus; nihil enim magis facit iracundos quam educatio
20 II, 23, 3| Hoc eo magis in Alexandro laudo quia
21 II, 23, 3| in regibus, hoc laudanda magis est.~4.
22 II, 25, 4| irascitur? Nulla itaque res magis iracundiam alit quam luxuria
23 II, 29, 3| tempus, non semel audires; magis enim veritas elucet quo
24 II, 35, 6| Discordia palla aut si qua magis dira facies excogitari diri
25 II, 36, 4| Magis illud videndum est, quam
26 III, 1, 4| eunt sed cadunt, vim suam magis ac magis tendit.~5.
27 III, 1, 4| cadunt, vim suam magis ac magis tendit.~5.
28 III, 1, 5| Nulla itaque res urget magis attonita et in vires suas
29 III, 8, 5| tuam nec evocent et ferant; magis adhuc proderunt summissi
30 III, 8, 5| irae paratioris, cui non magis tutum erat blandiri quam
31 III, 11, 4| inritantibus respondisse, non magis illi se suscensere quam
32 III, 13, 4| Quanto magis hoc nobis faciendum est!
33 III, 14, 3| illum male perdant animo magis quam condicione mancipium!
34 III, 23, 4| dixerat, nec perdiderat dicta; magis enim circumfertur et in
35 III, 28, 4| irascimur offendunt nos magis quam laedunt? Multum autem
36 III, 30, 3| Magis alteri indulsit: nostra
37 III, 32, 3| puerilia sint!' Ego vero nihil magis suaserim quam sumere ingentem
38 III, 42, 2| Nec ulla res magis proderit quam cogitatio
39 III, 43, 4| ignominia, sed damno adficere." Magis ignosco ei qui vulnus inimici
|