Lib. Cap. Par.

 1     I,  3, 1|     iniuria nasci.' Verum est irasci nos laesuris, sed ipsa cogitatione
 2     I,  3, 3| Contra utramque dicitur feras irasci nec iniuria inritatas nec
 3     I,  3, 5|     illi qui dicit: ~non aper irasci meminit, non fidere cursu~
 4     I,  3, 5|      incurrere fortibus ursi.~Irasci dicit incitari, inpingi;
 5     I,  3, 5|      dicit incitari, inpingi; irasci quidem non magis sciunt
 6     I, 11, 2|  ratio? An tu putas venatorem irasci feris? atqui et venientis
 7     I, 12, 5|                               Irasci pro suis non est pii animi
 8     I, 15, 3|                Nil minus quam irasci punientem decet, cum eo
 9     I, 16, 6|        Quid? tibi lex videtur irasci iis quos non novit, quos
10     I, 16, 6|    bono viro ob mala facinora irasci convenit, et ob secundas
11    II,  2, 3|     Antonio occidenti videmur irasci. Quis non contra Mari arma,
12    II,  6, 2|     et naturale virtutis est: irasci non est ex dignitate eius,
13    II,  6, 3|     si sapientis est peccatis irasci, magis irascetur maioribus
14    II,  7, 1|      domo extulerat? Atqui si irasci sapiens turpiter factis
15    II,  9, 1|                       Numquam irasci desinet sapiens, si semel
16    II,  9, 4|    sufficiunt fora. Si tantum irasci vis sapientem quantum scelerum
17    II, 10, 1|       spectent? Quid si illis irasci velis qui aegrotant senescunt
18    II, 10, 4|    iniquum sit et periculosum irasci publico vitio. ~5.
19    II, 14, 1|      quos ratio non proficit: irasci quidem non magis utile est
20    II, 21, 5|      vinci illum patiamur nec irasci; demus operam ut familiaris
21    II, 23, 4|      Quamvis moderate soleret irasci, maluit tamen non posse;
22    II, 26, 2|   displicebant, scidimus: his irasci quam stultum est, quae iram
23    II, 26, 4|                  Atqui ut his irasci dementis est quae anima
24    II, 26, 6|                  Atqui ut his irasci stultum est, ita pueris
25    II, 28, 6|  coeperit, poterit non statim irasci, utique si sibi tacitus
26    II, 29, 4|   quam secreto credere, palam irasci? ~
27    II, 36, 5|  ruinam domui inprecantur, et irasci se negant non minus quam
28   III,  5, 2|        Sed cum primum sit non irasci, secundum desinere, tertium
29   III, 12, 5| caesurus; postquam intellexit irasci se, sicut sustulerat manum
30   III, 29, 2| coeperimus ante iudicare quam irasci. Nunc autem primum impetum
31   III, 29, 2|     iuste irascentis graviter irasci. ~
32   III, 32, 1| deterreat: quibusdam timeamus irasci, quibusdam vereamur, quibusdam
33   III, 37, 4|   Minus honorato loco positus irasci coepisti convivatori, vocatori,
34   III, 38, 1|      dubito tamen an oporteat irasci.'~2.