Lib. Cap. Par.
1 I, 1, 6| horrendum tam perniciosumque natura ut non appareat in illo,
2 I, 6, 4| publica utatur. Non est ergo natura hominis poenae adpetens;
3 I, 7, 4| pondus suum et vitiorum natura proclivis. ~
4 I, 10, 4| si modicus est.' Immo si natura utilis est. Sed si inpatiens
5 I, 13, 5| sunt, et invalidum omne natura querulum est. ~
6 I, 17, 2| satis nos instruxit ratione natura. Hoc dedit telum, firmum
7 II, 10, 6| Nemo irascitur ubi vitium natura defendit.~7.
8 II, 11, 4| Ita natura constituit ut quidquid alieno
9 II, 12, 1| Nequitia' inquit 'de rerum natura tollenda est, si velis iram
10 II, 12, 1| algere, quamvis [ex rerum natura] hiemps sit, et non aestuare,
11 II, 12, 3| ira tolli, nec hoc hominis natura patitur.' Atqui nihil est
12 II, 13, 1| ipsaque nos in rectum genitos natura, si emendari velimus, iuvat.
13 II, 15, 1| evenit quia fortia solidaque natura ingenia, antequam disciplina
14 II, 15, 2| itaque et ingenia natura fortia iracundiam ferunt
15 II, 19, 1| iracundiam fervidi animi natura est. Nam cum elementa sint
16 II, 19, 2| Iracundos fervida animi natura faciet; est enim actuosus
17 II, 19, 5| calorem auget; pro cuiusque natura quidam ebrii effervescunt,
18 II, 19, 5| rubentesque, quibus talis natura color est qualis fieri ceteris
19 II, 20, 1| Sed quemadmodum natura quosdam proclives in iram
20 II, 20, 1| causae quae idem possint quod natura: alios morbus aut iniuria
21 II, 27, 1| volunt obesse nec possunt; natura enim illis mitis et placida
22 II, 31, 5| Fert humana natura insidiosos animos, fert
23 II, 35, 3| effundent, sive capillorum natura vel arte iacentium non informis
24 III, 5, 1| ab illa, cum lenes quoque natura et placidos in saevitiam
25 III, 8, 7| Difficiles quoque et indomiti natura blandientem ferent: nihil
26 III, 19, 1| per omnia quae in rerum natura tristissima sunt, fidiculis
27 III, 30, 1| mappa proritat: omnia quae natura fera ac rabida sunt consternantur
28 III, 36, 1| perducendi sunt ad firmitatem; natura patientes sunt, si animus
|