Lib. Cap. Par.

 1     I, 14, 3|       testem, non conscientiam. Quanto humanius mitem et patrium
 2    II,  5, 4|        o formosum spectaculum!' Quanto pulchrius illi visum esset,
 3    II,  7, 3| properantia, quam turpes lites, quanto turpiores advocatos habent!
 4    II, 23, 2|                                 Quanto animosius Alexander! qui
 5    II, 28, 2|        est ad legem bonum esse! Quanto latius officiorum patet
 6    II, 35, 4|      extra imago tam foeda est? Quanto illi intra pectus terribilior
 7   III,  5, 4|    servos egit, quot in mortem! Quanto plus irascendo quam id erat
 8   III,  5, 8|        fragilior eo quod petit. Quanto pulchrius velut nulli penetrabilem
 9   III, 13, 4|                                 Quanto magis hoc nobis faciendum
10   III, 16, 4|                              At quanto Xerses facilior! qui Pythio
11   III, 26, 3|  consuetudo defendit: vide nunc quanto in iis iustior venia sit
12   III, 27, 1|                                 Quanto satius est sanare iniuriam
13   III, 27, 1|  irascimur omnes quam laedimur. Quanto melius est abire in diversum
14   III, 27, 4|       an numquam? Si aliquando, quanto satius est iram relinquere
15   III, 27, 5|      vires illi dies subtrahet: quanto satius est a te illam vinci
16   III, 28, 2|                                 Quanto nunc erat satius amicos
17   III, 29, 1|         est odisse quem laudes; quanto vero turpius ob id aliquem
18   III, 30, 1|                                 Quanto melius est initia ipsa perspicere
19   III, 31, 3|     Multi te vincunt: considera quanto antecedas plures quam sequaris.
20   III, 32, 2|         abierit, tunc videbimus quanto ista lis aestimanda sit.
21   III, 33, 4|    frontem viri boni contrahat. Quanto risu prosequenda sunt quae
22   III, 38, 2|                                 Quanto <Cato> noster melius! qui,