Lib. Cap. Par.

 1     I,  6, 4|     prodesse, morte certe eorum res publica utatur. Non est
 2     I,  9, 1|       utile nec acuit animum ad res bellicas; numquam enim virtus
 3     I, 10, 3|       aeque adfectus inconsulta res est sine ratione quam ratio
 4     I, 16, 6|        convenit, et ob secundas res malorum hominum invidere
 5     I, 17, 2|      providendum tantum, sed ad res gerendas satis est per se
 6    II, 17, 2|    temperatus sit sapiens et ad res fortius agendas non iram
 7    II, 21, 2|          Diligenti observatione res indiget; utrumque enim,
 8    II, 25, 4|         irascitur? Nulla itaque res magis iracundiam alit quam
 9    II, 26, 3|         in homines collectam in res effundere?~4.
10    II, 29, 3|   parvula summa iudicaturo tibi res sine teste non probaretur,
11   III,  1, 5|      animorum est. Nulla itaque res urget magis attonita et
12   III,  8, 3|                            Quae res quantum possit intelleges,
13   III,  9, 4|    suspectus est, processuri ad res agendas maioris negotii
14   III,  9, 5|         omni homine quem aliqua res urit. Nam ut ulcera ad levem
15   III, 18, 2|        qui faceret, sed indigna res publica quae in corpus suum
16   III, 26, 4|    inter malos vivimus. Una nos res facere quietos potest, mutuae
17   III, 28, 2|     administrare, transferre in res domesticas operam, quam
18   III, 30, 5| Pompeium demum Pompeianos. Haec res sua in reges arma convertit
19   III, 42, 2|                        Nec ulla res magis proderit quam cogitatio
20   III, 42, 2|         transferre? Non capiunt res istae iacturam nec tempus