Lib. Cap. Par.

 1     I,  2, 2|           memoriae proditos duces mali exempla fati: alium ira
 2     I,  4, 3|          mille aliae species sunt mali multiplicis. ~
 3     I,  9, 4|     consilio; adfectus quidem tam mali ministri quam duces sunt. ~
 4     I, 15, 1|         uno modo possunt desinant mali esse, sed hoc sine odio.~
 5     I, 19, 1|      Habet, inquam, iracundia hoc mali: non vult regi. Irascitur
 6    II,  5, 3|            Quid ergo? Origo huius mali ab ira est, quae ubi frequenti
 7    II, 13, 3|     rectiusque scelera tollentur, mali punientur et transducentur
 8    II, 24, 1|                          Plurimum mali credulitas facit. Saepe
 9    II, 32, 3|           post tantam petulantiam mali factum est?' Immo multum
10   III,  1, 1|      faciendum est, ubi minor vis mali patitur, aliquando ex occulto,
11   III,  1, 2|          mora, lentum praecipitis mali remedium, ad quod novissime
12   III,  1, 3|           cupidosque vel communis mali exagitat, nec in ea tantum
13   III, 10, 1|      Optimum est itaque ad primum mali sensum mederi sibi, tum
14   III, 13, 7|   utrumque discere licet, quantum mali habeat ira ubi hominum praepotentium
15   III, 18, 2|         cineribus, supra quos vir mali exempli, popularis tamen
16   III, 26, 4|       publicum abscondo? -- omnes mali sumus. Quidquid itaque in
17   III, 26, 4| Placidiores itaque invicem simus: mali inter malos vivimus. Una
18   III, 26, 5|           habitum: etiam si nihil mali fecisti, potes facere. ~
19   III, 28, 2|         quid alicui facere possis mali, quod aut dignitati eius
20   III, 43, 4|  concupiscit; hic enim non tantum mali animi est sed pusilli. Sive