Lib. Cap. Par.

 1     I,  2, 4|        gladiatoribus quare populus irascitur, et tam inique ut iniuriam
 2     I,  9, 1|      Quotiens impetu opus est, non irascitur sed exsurgit et in quantum
 3     I, 10, 2|          est, qui fortis esse nisi irascitur non potest, industrius nisi
 4     I, 12, 1|              inquit 'vir bonus non irascitur, si caedi patrem suum viderit,
 5     I, 12, 3|            in eiusmodi suorum casu irascitur, putas iudicaturos homines
 6     I, 15, 1|         ira; quis enim cui medetur irascitur? At corrigi nequeunt nihilque
 7     I, 16, 6|      sumendus est animus, quae non irascitur sed constituit. Nam si bono
 8     I, 19, 1|           hoc mali: non vult regi. Irascitur veritati ipsi, si contra
 9    II,  6, 2|          peior iis delictis quibus irascitur. Gaudere laetarique proprium
10    II, 10, 2|            peccaturi sunt. Numquis irascitur pueris, quorum aetas nondum
11    II, 10, 6|           nemo autem naturae sanus irascitur. Quid enim si mirari velit
12    II, 10, 6|        aliqua fruge conpleri? Nemo irascitur ubi vitium natura defendit.~
13    II, 10, 8|      trahit nautis ipsique navigio irascitur? occurrit potius et aliam
14    II, 25, 4|          puero male diluenti nivem irascitur? Nulla itaque res magis
15    II, 28, 8|     negavit, et homicidae tyrannus irascitur, et punit furta sacrilegus.
16    II, 28, 8|      hominum est quae non peccatis irascitur sed peccantibus. Faciet
17    II, 31, 8|          poena referetur; non enim irascitur sed cavet. Nam si puniendus
18   III, 25, 3|          fluctus adsultat. Qui non irascitur, inconcussus iniuria perstitit,
19   III, 25, 3| inconcussus iniuria perstitit, qui irascitur, motus est.~4.