Lib. Cap. Par.

 1     I, 10, 2|          malum, ut umquam ratio ad vitia confugiat! Non potest hic
 2     I, 12, 6|                    Deinde non ideo vitia in usum recipienda sunt
 3     I, 16, 4| aegrotantibus: varia in tot animis vitia video et civitati curandae
 4    II,  6, 2|         umquam committet virtus ut vitia dum compescit imitetur;
 5    II, 12, 2|             quoniam cum virtutibus vitia non coeunt, nec magis quisquam
 6    II, 13, 2|       virtutum tutela facilis est, vitia magno coluntur.~3.
 7    II, 15, 3|        Quid? non mitioribus animis vitia leniora coniuncta sunt,
 8    II, 15, 3|        suis ostendam; sed non ideo vitia non sunt si naturae melioris
 9    II, 18, 2|             difficulter reciduntur vitia quae nobiscum creverunt. ~
10    II, 20, 4|           periculum, sed inertiora vitia metuenda sunt, pavor et
11    II, 28, 8|                             Aliena vitia in oculis habemus, a tergo
12    II, 36, 6|          cepit et omnia exsuperans vitia. Alia paulatim intrant,
13   III,  1, 4|                             Cetera vitia inpellunt animos, ira praecipitat.
14   III,  1, 5|                               Alia vitia a ratione, hoc a sanitate
15   III,  5, 3|   irascamur praestabimus, si omnia vitia irae nobis subinde proposuerimus
16   III,  8, 1|      quaedam in contactos corporis vitia transiliunt, ita animus
17   III, 27, 1|          est abire in diversum nec vitia vitiis opponere! Numquis
18   III, 39, 2|     movendo incitaturi, nec cetera vitia dum fervent: initia morborum