Lib. Cap. Par.

 1     I,  3, 2|      summi hominis sperare non possit: ad nocendum <omnes> potentes
 2     I, 10, 1|        quos numquam comprimere possit nisi pares illis similisque
 3     I, 14, 3|      inquam, invenietur qui se possit absolvere, et innocentem
 4     I, 16, 3|       nisi cum ipsis exire non possit; olim miser mori quaeris:
 5    II,  1, 2|      ut ad illa quoque altiora possit exsurgere; nam et in corpore
 6    II,  9, 1|     plus committitur quam quod possit coercitione sanari; certatur
 7    II, 35, 1|        se ab ictu revocare non possit? Atqui tale ira telum est:
 8    II, 35, 5|   maxime, si aliter nocere non possit, terras maria caelum ruere
 9   III,  4, 4|      immo ne liber quidem dici possit irae suae captivus?~5.
10   III,  6, 6|              Itaque ut quietus possit esse animus, non est iactandus
11   III,  8, 3|               Quae res quantum possit intelleges, si videris feras
12   III, 13, 7|  utitur, quantum sibi imperare possit ubi metu maiore compressa
13   III, 25, 2|     quo dispicere quid fecerit possit: ipse se castigabit. Denique
14   III, 28, 2|      certamine ac periculo non possit, etiam si cum inferiore
15   III, 29, 2| Distinguamus utrum aliquis non possit an nolit: multos absolvemus,
16   III, 40, 5|      ex superiore loco adgredi possit, male tractet, at talem