Lib. Cap. Par.

 1     I,  3, 6|          alioqui, si amor in illis esset et odium, esset amicitia
 2     I,  3, 6|           in illis esset et odium, esset amicitia et simultas, dissensio
 3     I,  4, 1|                               Quid esset ira satis explicitum est.
 4     I,  5, 1|                               Quid esset ira quaesitum est, an in
 5     I, 11, 5|             si Fabius tantum ausus esset quantum ira suadebat: habuit
 6     I, 13, 5|          vicem. Quid quod si bonum esset ira, perfectissimum quemque
 7     I, 19, 6|            alter curavit ut nocens esset.~7.
 8     I, 20, 4|            peius optaverit ut odio esset an ut timori. 'Oderint.'
 9    II,  5, 4|        Quanto pulchrius illi visum esset, si flumen aliquod lacumque
10    II, 11, 3|            convertit quam si missa esset vox publici adfectus: ~necesse
11    II, 33, 2|  rarissimam rem in aula consecutus esset, senectutem, 'iniurias'
12    II, 33, 6|           et oblitum quid eo actum esset die praestitit; perierat
13    II, 34, 4| pertinacissimos hostes? Quod hodie esset imperium, nisi salubris
14   III, 15, 1|          illorum iussit et quomodo esset acceptus interrogavit. Non
15   III, 17, 4|           Tamen, cum dissimillimus esset homini qui illa patiebatur,
16   III, 37, 5|   derideres carmina eius, inimicus esset. Vis tu aequo animo pati