Lib. Cap. Par.

 1     I, 10, 2|                Absit hoc a virtute malum, ut umquam ratio ad vitia
 2     I, 10, 4|          adfectus nihil aliud quam malum modicum est. ~
 3     I, 13, 2|          est bonum quod incremento malum fit. ~3.
 4    II,  5, 5|            fuit haec ira sed maius malum et insanabile. ~
 5    II, 11, 2|     timetur febris, podagra, ulcus malum? Numquid ideo quicquam in
 6    II, 12, 6|       Quantum est effugere maximum malum, iram, et cum illa rabiem
 7    II, 36, 6|                 Maximum enim illos malum cepit et omnia exsuperans
 8    II, 36, 6| complexibus; avaritiam, durissimum malum minimeque flexibile, ira
 9   III,  2, 1|        fraus et quodcumque in foro malum nascitur: nulla gens est
10   III,  2, 2|        occupat, inpotentia non est malum publicum; saepe in iram
11   III,  3, 4|      sinistraeque sunt vires et in malum suum validae in quas aegrum
12   III, 13, 4|       nostrae; contra [nos] potens malum et apud nos gratiosum, dum
13   III, 36, 1|           animum suum: 'quod hodie malum tuum sanasti? Cui vitio
14   III, 42, 3|           febris aut aliquod aliud malum corporis vetabit geri; iam
15   III, 43, 4|        poena sua torqueatur aut tu malum gaudium ex aliena percipias!~