Lib. Cap. Par.

 1     I, 10, 2|   necesse est fluctueturque, qui malis suis tutus est, qui fortis
 2     I, 14, 1|          non vir bonus irascatur malis.' Isto modo quo melior quisque,
 3     I, 20, 6|         firmamque, qualis inesse malis ingeniis non potest.~7.
 4    II, 13, 1|           sanabilibus aegrotamus malis ipsaque nos in rectum genitos
 5    II, 14, 3| vindictam, et qui primis defungi malis potuimus in maiora devolvimur.~
 6    II, 14, 4|      ferre noluerant gravissimis malis obruti sunt, indignatique
 7    II, 15, 3|         saepe tibi bonam indolem malis quoque suis ostendam; sed
 8   III,  5, 5|          facere; illae fortuitis malis delectantur, haec non potest
 9   III, 15, 1|    deinde, ut satis illum plenum malis suis vidit, adferri capita
10   III, 15, 2|        posse etiam ex ingentibus malis nascentem iram abscondi
11   III, 25, 1|       homini pusillo solacium in malis fuit etiam magnorum virorum
12   III, 43, 3|         conluctari cum minoribus malis non vacat, ubi metus maior