Lib. Cap. Par.

 1     I, 13, 5|   non in adiutorium virtutis venit, sed in vicem. Quid quod
 2     I, 21, 3|  castrat, sub gladium mariti venit morte contempta; videatur
 3    II,  5, 3|     in oblivionem clementiae venit et omne foedus humanum eiecit
 4    II,  7, 3|     consistit, alius delator venit eius criminis cuius manifestior
 5    II, 29, 3|  elucet quo saepius ad manum venit: amicum condemnas de praesentibus?
 6    II, 33, 4|                              Venit Pastor vultu nihil exprobrante.
 7   III, 12, 1| adgravando. Saepe ad nos ira venit, saepius nos ad illam. Quae
 8   III, 25, 1|   aliquo contemni, cuicumque venit in mentem nullam esse tantam
 9   III, 37, 3|   animus ad quae praeparatus venit.~4.
10   III, 43, 1|   irasceris? Sustine paulum: venit ecce mors quae vos pares