10-auxil | avari-consu | conta-docum | dolen-figit | figur-indom | induc-liber | libet-obiit | obira-posse | possi-reum | reus-surre | susce-vider | vidi-zenon
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text
503 II, 10, 7 | libidinosi, multi ingrati, multi avari, multi furiis ambitionis
504 II, 36, 6 | occiderant iacuere complexibus; avaritiam, durissimum malum minimeque
505 II, 7, 2 | domo, per sceleratos illi avarosque et prodigos et inpudentis
506 I, 19, 4 | inpingere? quid capillos avellere, femur pectusque percutere?
507 I, 4, 3 | quaedam ultra querellas et aversationes non exeunt, quaedam altae
508 II, 24, 1 | non vocavit; illius vultus aversior visus est.'~2.
509 I, 5, 3 | adsignat? Ira, ut diximus, avida poenae est, cuius cupidinem
510 III, 23, 2 | Non habuit hoc avitum ille vitium, ne paternum
511 III, 39, 4 | et cupiditate cognoscendi avocabit. Medicum aiunt, cum regis
512 III, 21, 1 | Cyrus flumini. Nam cum Babylona oppugnaturus festinaret
513 II, 32, 2 | M. Catonem ignorans in balineo quidam percussit inprudens;
514 III, 18, 1 | etiam suppliciorum irarumque barbaria transisset! M. Mario, cui
515 III, 33, 2 | exprimantur, fremitu iudiciorum basilicae resonent, evocati ex longinquis
516 III, 18, 3 | erat consularis, Betilienum Bassum quaestorem suum, procuratoris
517 II, 13, 2 | rei venio. Facilis est ad beatam vitam via: inite modo bonis
518 III, 37, 3 | felix fortunatusque est et beati hominis iudicat ac potentis
519 I, 17, 1 | Quod verum foret, si velut bellica instrumenta sumi deponique
520 I, 9, 1 | nec acuit animum ad res bellicas; numquam enim virtus vitio
521 I, 11, 8 | ne in proeliis quidem aut bellis ira; in temeritatem enim
522 II, 35, 6 | sanguineum quatiens dextra Bellona flagellum aut scissa gaudens
523 III, 19, 3 | tanto opere admiraris isti beluae cotidianum est; ad hoc vivit,
524 II, 27, 1 | possunt nullamque vim nisi beneficam et salutarem habent, ut
525 III, 30, 2 | interdum iniurias vocent modica beneficia, in quibus frequentissima,
526 II, 24, 2 | simplicitate opus est et benigna rerum aestimatione. Nihil
527 III, 23, 2 | legatos venerat. Audita benigne legatione Philippus 'dicite'
528 II, 1, 1 | Primus liber, Novate, benigniorem habuit materiam; facilis
529 II, 33, 6 | ne hoc quidem permisit benignus interim et comis adulescens:
530 III, 8, 3 | mansuescere nullique etiam immani bestiae vim suam permanere, si hominis
531 III, 3, 6 | inscriptiones frontis et bestiarum immanium caveae: inter haec
532 III, 18, 3 | cui pater erat consularis, Betilienum Bassum quaestorem suum,
533 III, 14, 6 | erat vinum quam sanguinem bibere, cuius manus poculis occupari
534 III, 15, 3 | sic estur apud illos, sic bibitur, sic respondetur; funeribus
535 II, 21, 6 | quam educatio mollis et blanda. Ideo unicis quo plus indulgetur,
536 III, 40, 2 | incitare est: varie adgredieris blandeque, nisi forte tanta persona
537 III, 8, 7 | quoque et indomiti natura blandientem ferent: nihil asperum tetricumque
538 III, 9, 2 | esse, sicut quosdam cantus blandimenta quibus mens resolvatur?
539 III, 8, 5 | cui non magis tutum erat blandiri quam male dicere.~6.
540 III, 14, 3 | spectatorem fuisse. Occasionem blanditiarum putavit pectus filii in
541 III, 35, 3 | audias oportet et fletum, et blanditias et lites, et prospera et
542 II, 28, 5 | reppulisset; saepe adulatio dum blanditur offendit.~6.
543 I, 15, 1 | nihilque in illis lene aut spei bonae capax est: tollantur e coetu
544 I, 20, 7 | cuius firmamentum roburque bonitas est, non habebunt.~8.
545 II, 16, 2 | iratiores: patientiam laudaverim boum et equorum frenos sequentium.
546 I, 15, 2 | trucem atque inmansuetum bovem occidimus et morbidis pecoribus,
547 II, 12, 4 | corporibus; alius contentus brevi somno vigiliam indefatigabilem
548 III, 43, 5 | contemnamus et magno animo brevia feramus incommoda: dum respicimus,
549 III, 42, 2 | genitos iras indicere et brevissimam aetatem dissipare? Quid
550 III, 18, 2 | exercens? Is illum ante bustum Quinti Catuli carpebat gravissimus
551 III, 20, 3 | primo tenerrima frondium et cacumina arborum, tum coria igne
552 III, 40, 1 | creditumque apud plerosque robur cadat. [alteri] Indignor mehercules
553 III, 23, 6 | fuit qui praeberet tam alte cadenti sinum.~7.
554 I, 11, 7 | conpulit ut ferro ipsi suo caderent.~8.
555 I, 5, 1 | aliud animal quam in hominem caderet, quo ab iracundia distaret,
556 I, 13, 4 | aliaque eiusmodi foeda et caduca inritamenta sunt nec virtutem
557 III, 3, 4 | nihil gerit obturbantem? Caducae sinistraeque sunt vires
558 II, 35, 5 | sunt hostium vel ferarum caede madentium aut ad caedem
559 II, 35, 5 | ferarum caede madentium aut ad caedem euntium aspectus, qualia
560 III, 14, 4 | stans super cadaver fili sui caedemque illam cuius et testis fuerat
561 I, 19, 3 | inquit Hieronymus 'cum velis caedere aliquem, tua prius labra
562 I, 15, 3 | quod Socrates servo ait 'caederem te, nisi irascerer'. Admonitionem
563 II, 23, 1 | praesidia sua gladio suo caederet.~2.
564 I, 2, 1 | generi pluris stetit. Videbis caedes ac venena et reorum mutuas
565 I, 12, 2 | faciat viro indignum. Pater caedetur: defendam; caesus est: exequar,
566 I, 12, 1 | bonus non irascitur, si caedi patrem suum viderit, si
567 I, 11, 4 | antequam legio visatur, caedunt ob nullam aliam rem opportunos
568 I, 11, 3 | suffugia adversus perpetuum caeli rigorem?~4.
569 III, 8, 6 | Caelium oratorem fuisse iracundissimum
570 III, 8, 6 | secundas agere. Non tulit Caelius adsentientem et exclamavit, '
571 III, 23, 6 | inimicitias gessit cum Caesare: nemo amicitiam eius extimuit,
572 III, 40, 4 | Fuit Caesari sic castigandus amicus;
573 I, 2, 3 | viritim exarsit, aspicere caesas gladio contiones et plebem
574 III, 12, 5 | verberibus iussit, sua manu ipse caesurus; postquam intellexit irasci
575 I, 12, 2 | Pater caedetur: defendam; caesus est: exequar, quia oportet,
576 II, 30, 2 | irasceris. Morbus est aut calamitas: levius transiliet sustinentem.
577 III, 14, 5 | dixit regi, nullum emisit ne calamitosi quidem verbum, cum aeque
578 III, 3, 1 | vetat illam nobis exsecari: calcar ait esse virtutis, hac erepta
579 III, 35, 5 | domi nisi auro pretiosiora calcare, aequissimo animo foris
580 III, 21, 2 | eo redacturum ut transiri calcarique etiam a feminis posset.~
581 II, 31, 6 | persultantibus terga inpune calcata et repentis inter pocula
582 III, 41, 3 | ferrum et ignes. Pudore calcato caedibus inquinavit manus,
583 II, 36, 6 | minimeque flexibile, ira calcavit, adactam opes suas spargere
584 I, 12, 4 | vitreum fractum est, si calceus luto sparsus est. Non pietas
585 III, 27, 1 | sibi videatur, si mulam calcibus repetat et canem morsu?~
586 I, 12, 4 | Sed idem faciunt, si calda non bene praebetur, si vitreum
587 II, 20, 2 | hoc nosse profuerit, ut calentibus ingeniis subtrahas vinum,
588 II, 19, 1 | vocamus aridasque regiones et calidas et frigidas.~2.
589 II, 19, 2 | quantum quisque umidi in se calidique contineat; cuius in illo
590 II, 19, 3 | quam quod in toto corpore calidissimum pectus est.~4.
591 II, 35, 5 | incessus vesani, offusam multa caligine, incursitantem vastantem
592 III, 27, 2 | muta defendit simile habet, caliginem mentis?~3.
593 III, 40, 4 | generis poenis lancinari? Si calix tuus fractus est, viscera
594 II, 16, 3 | et omnibus vitiis parum callidis. ~
595 I, 19, 6 | et operta et inveterata calliditas; idem delictum in duobus
596 III, 17, 4 | callosis super haec genibus manibusque,
597 II, 28, 7 | litem sibi inferri aegerrime calumniator patitur; pudicitiam servulorum
598 III, 14, 1 | Cambysen regem nimis deditum vino
599 III, 20, 2 | contumeliosa reges vocant, Cambyses fremebat et non provisis
600 III, 20, 4 | et instrumenta epularum camelis vehebantur, cum sortirentur
601 II, 25, 1 | contraxit, adfecti oculi quos candida vestis obturbat, dissolutus
602 III, 5, 4 | attulit, magistratui odium, candidato repulsam.~5.
603 III, 37, 5 | Vis tu aequo animo pati candidatus suffragia?' ~
604 III, 27, 1 | mulam calcibus repetat et canem morsu?~2.
605 II, 2, 6 | Alexandrum aiunt Xenophanto canente manum ad arma misisse. ~
606 I, 15, 2 | curatio. Rabidos effligimus canes et trucem atque inmansuetum
607 III, 37, 2 | irasceris ergo catenario cani? et hic, cum multum latravit,
608 II, 25, 3 | rabiem agat aut obversatus canis aut clavis neglegentis servi
609 III, 14, 2 | deinde liberalius quam alias capacioribus scyphis et iam gravis ac
610 I, 15, 1 | illis lene aut spei bonae capax est: tollantur e coetu mortalium
611 II, 33, 5 | multis solaciis ut cibum caperet hortatus est, non ut pocula
612 II, 5, 4 | si hoc maxime spectaculo caperis, innatus sanguini et ab
613 III, 1, 2 | Consilium pro moribus cuiusque capiendum erit; quosdam enim preces
614 I, 1, 4 | horrent ac surriguntur capilli, spiritus coactus ac stridens,
615 II, 33, 3 | munditiis eius et cultioribus capillis offensus, rogante patre
616 II, 35, 3 | curam sui effundent, sive capillorum natura vel arte iacentium
617 I, 19, 4 | columnas inpingere? quid capillos avellere, femur pectusque
618 I, 3, 7 | subtile, parum exactum. Capit ergo visus speciesque rerum
619 III, 32, 2 | fallimur: ad ferrum venimus, ad capitalia supplicia, et vinculis carcere
620 I, 2, 3 | promiscuam totos populos capitis damnatos * * * ? ~4.
621 II, 29, 2 | alius criminatione gratiam captat et fingit iniuriam ut videatur
622 III, 34, 2 | me diu in spem supremam captato criminatus est; hic scortum
623 III, 22, 5 | dicaces fame domuisset, captis sic usus est ut eos qui
624 I, 8, 2 | portis se intulit, modum a captivis non accipit. Neque enim
625 III, 10, 3 | est, si memoria sublabitur caputque versatur; solitis itaque
626 II, 23, 1 | nominavit quibusque maxime caram salutem eius sciebat. Et
627 I, 16, 2 | desiderat: et vincula publica et carcer adhibebitur.~3.
628 III, 32, 2 | capitalia supplicia, et vinculis carcere fame vindicamus rem castigandam
629 II, 9, 3 | parentibus fossam, plenos carceres et incendia totas urbes
630 III, 37, 3 | nescit durissimum esse ostium carceris. Praesume animo multa tibi
631 III, 42, 1 | Careamus hoc malo purgemusque mentem
632 I, 16, 7 | adfectuum, ipsis quidem carebit. ~
633 I, 3, 4 | Sed dicendum est feras ira carere et omnia praeter hominem;
634 III, 3, 3 | animo simul ac manu saevit, carissimorum eorumque quae mox amissa
635 I, 5, 2 | ignotis succurrere, illa etiam carissimos petere; hic aliorum commodis
636 III, 17, 1 | regem Alexandrum, qui Clitum carissimum sibi et una educatum inter
637 III, 37, 5 | et Cicero, si derideres carmina eius, inimicus esset. Vis
638 III, 9, 1 | tradendus: lectio illum carminum obleniat et historia fabulis
639 II, 36, 2 | deformitas eius est per ossa carnesque et tot inpedimenta effluentis:
640 III, 3, 3 | mox amissa fleturus est carnifex?~4.
641 II, 33, 6 | perierat alter filius, si carnifici conviva non placuisset. ~
642 III, 15, 3 | adhortabimur ferre imperia carnificum: ostendemus in omni servitute
643 III, 18, 2 | ante bustum Quinti Catuli carpebat gravissimus mitissimi viri
644 II, 29, 1 | tota vincetur, dum partibus carpitur.~2.
645 I, 12, 6 | nec ideo non ex toto illis caruisse melius est: abominandum
646 II, 23, 1 | neminem enim alium cui carus esses reliqui.' Effecit
647 III, 22, 4 | Itaque cum in parvulo quodam castello Graeci obsiderentur et fiducia
648 III, 25, 2 | fecerit possit: ipse se castigabit. Denique debeat poenas:
649 III, 40, 4 | Fuit Caesari sic castigandus amicus; bene usus est viribus
650 III, 40, 2 | Castigare vero irascentem et ultro
651 III, 12, 6 | quia alium quem potius castigaret invenerat. Itaque abstulit
652 II, 28, 8 | convivia pater deterior filio castigat, et nihil alienae luxuriae
653 I, 15, 1 | aliis faciendus non sine castigatione, sed sine ira; quis enim
654 I, 16, 1 | errantium sceleratorumque irato castigatore non opus est; nam cum ira
655 II, 28, 1 | admonitione aut coercitione nos castigatos, cum illo ipso tempore peccemus,
656 II, 9, 3 | scelerum est? Non descripsit castra ex una parte contraria et
657 I, 21, 3 | transnat freta, puerorum greges castrat, sub gladium mariti venit
658 II, 2, 6 | aures tuba suscitat equosque castrenses erigit crepitus armorum.
659 III, 22, 4 | aliquid boni spero, si in castris Silenum habeo.'~5.
660 I, 18, 4 | alterum cum magno gaudio castrorum commilitones. Conscendit
661 III, 37, 2 | mancipio fuisti: irasceris ergo catenario cani? et hic, cum multum
662 III, 18, 2 | illum ante bustum Quinti Catuli carpebat gravissimus mitissimi
663 II, 20, 2 | Sed omnia ista initia causaeque sunt: plurimum potest consuetudo,
664 III, 37, 2 | vidisti amicum tuum ostiario causidici alicuius aut divitis quod
665 III, 17, 3 | nasumque abscidisset, in cavea velut novum aliquod animal
666 III, 3, 6 | frontis et bestiarum immanium caveae: inter haec instrumenta
667 II, 11, 5 | facies leones redegit in caveam, elephantos porcina vox
668 III, 9, 3 | exulcerant vitium, aeque cavere lassitudinem corporis; consumit
669 II, 23, 2 | a veneno Philippi medici caveret, acceptam potionem non deterritus
670 II, 3, 5 | mentis aut peti posse aut caveri. ~
671 III, 19, 1 | super solita saevientis. Ceciderat flagellis senatores: ipse
672 III, 12, 7 | cecidit propter quod alius cecidisset. 'Irascor' inquit; 'plus
673 I, 19, 7 | quos volet nequitiae male cedentis exempla fieri palam occidet,
674 III, 1, 1 | reverberanda et agenda retro sit an cedere ei debeamus dum tempestas
675 III, 34, 1 | Cedo nunc, persequere cetera,
676 I, 2, 2 | percussit, alium intra leges celebrisque spectaculum fori lancinavit,
677 II, 36, 4 | morbos aegri reccidere. Nulla celerior ad insaniam via est.~5.
678 III, 8, 6 | constat. Cum quo, ut aiunt, cenabat in cubiculo lectae patientiae
679 III, 40, 2 | fecit divus Augustus, cum cenaret apud Vedium Pollionem. Fregerat
680 III, 36, 2 | admonitus et speculator sui censorque secretus cognovit de moribus
681 II, 33, 4 | extulerat, iacebat conviva centesimus et potiones vix honestas
682 III, 21, 3 | diu adsedit operi donec centum et octoginta cuniculis divisum
683 I, 18, 4 | Tunc centurio supplicio praepositus condere
684 I, 18, 5 | adiecit et tertium; nam ipsum centurionem qui damnatum reduxerat duci
685 III, 19, 5 | nocte dimissis per domos centurionibus confecit, id est, homo misericors
686 II, 36, 6 | Maximum enim illos malum cepit et omnia exsuperans vitia.
687 III, 16, 4 | stratam ubique ruinam suam cernens medius inter suorum cadavera
688 II, 2, 1 | sequiturque vertigo praerupta cernentis: quorum quia nihil in nostra
689 III, 12, 4 | nihil diligenter in fluctu cernitur.~5.
690 II, 34, 5 | non pugnant. Sed utrimque certabit ira, concurritur: ille est
691 III, 14, 2 | patrem interrogavit satisne certam haberet manum. At ille negavit
692 II, 29, 4 | tempore et instigat et ipse se certamini pugnaeque subtrahit. Qui
693 II, 14, 3 | Pyrrhum, maximum praeceptorem certaminis gymnici, solitum aiunt iis
694 II, 9, 1 | possit coercitione sanari; certatur ingenti quidem nequitiae
695 III, 14, 3 | regi liberet in ipso patre certiorem manum ostendere.~4.
696 I, 20, 8 | terreretur (prorsus parum certis), ad pugnam vocavit Iovem
697 I, 11, 8 | inferre vult, non cavet. Illa certissima est virtus quae se diu multumque
698 III, 25, 4 | Quidni plus? illius modus certus est, ista quo usque me latura
699 I, 3, 5 | meminit, non fidere cursu~cerva nec armentis incurrere fortibus
700 II, 12, 5 | ire, qui sarcinae ingenti cervices supponere, qui somno non
701 III, 6, 6 | Facile est levia aptare cervicibus et in hanc aut illam partem
702 II, 16, 1 | iracundia leones adiuvat, pavor cervos, accipitrem impetus, columbam
703 I, 8, 3 | vitiis resurget, quae irae cessit? aut quemadmodum ex confusione
704 III, 34, 1 | nunc, persequere cetera, cibos potiones horumque causa
705 II, 35, 5 | torvam cruentamque et cicatricosam et verberibus suis lividam,
706 I, 16, 7 | cum vulnus sanatum est, cicatrix manet. Sentiet itaque suspiciones
707 III, 37, 5 | simultates tibi indiceret et Cicero, si derideres carmina eius,
708 II, 2, 3 | vetustarum. Saepe Clodio Ciceronem expellenti et Antonio occidenti
709 I, 11, 2 | sine ira facit ratio. Quid Cimbrorum Teutonorumque tot milia
710 III, 30, 5 | gladiis commilitones suos, Cimbrum Tillium, acerrimum paulo
711 III, 33, 1 | ut aurum argentumque in cinere urbium scrutentur.~2.
712 III, 18, 2 | gravissimus mitissimi viri cineribus, supra quos vir mali exempli,
713 III, 16, 3 | Scythis indixisset orientem cingentibus, rogatus ab Oeobazo nobili
714 II, 8, 1 | frequentiae plena et illum circum in quo maximam sui partem
715 I, 6, 2 | proficit, subducit aliqua et circumcidit; si ne adhoc quidem respondet,
716 III, 3, 6 | et ergastula et cruces et circumdati defossis corporibus ignes
717 III, 23, 4 | perdiderat dicta; magis enim circumfertur et in ore hominum est temeraria
718 III, 11, 2 | Circumscribenda multis modis ira est; pleraque
719 III, 2, 1 | mos agrestisque vita est, circumscriptio ignota est et fraus et quodcumque
720 II, 9, 4 | non resistebat abductum, circumscriptiones furta fraudes infitiationes
721 II, 2, 5 | Hannibale post Cannas moenia circumsidente lectorum percurrit animos,
722 III, 24, 4 | delinquere, neminem esse tam circumspectum cuius non diligentia aliquando
723 I, 11, 8 | virtus quae se diu multumque circumspexit et rexit et ex lento ac
724 III, 28, 2 | domesticas operam, quam circumspicere quid alicui facere possis
725 III, 4, 5 | diligentior quisque sit et ipse se circumspiciat, alia animi mala ad pessimos
726 II, 23, 1 | tortus ut conscios indicaret, circumstantes amicos tyranni nominavit
727 III, 23, 3 | Indignatio circumstantium ad tam inhumanum responsum
728 II, 21, 7 | superbas adsentatorum turba circumstetit: 'tibi enim ille respondeat?
729 I, 11, 7 | quam Carthaginem vinci? Dum circumvallat et includit hostem, eo conpulit
730 II, 9, 3 | conquirendas proscriptorum latebras circumvolitantia et violatos fontes venenis
731 II, 2, 4 | Cantus nos nonnumquam et citata modulatio instigat Martiusque
732 I, 1, 3 | tristis frons, torva facies, citatus gradus, inquietae manus,
733 I, 17, 7 | quam oportet excurrit, modo citerius debito resistit; sibi enim
734 III, 28, 6 | pertinacissimum suspicit et talem sibi civem, talem militem contingere
735 II, 31, 7 | est nocere patriae; ergo civi quoque, nam hic pars patriae
736 II, 25, 4 | Feret iste aequo animo civile convicium et ingesta in
737 III, 7, 1 | Idem accidere in rebus civilibus ac domesticis scias. Negotia
738 III, 2, 2 | pecuniam aut lucrum tota civitas spem suam misit; ambitio
739 III, 2, 5 | gentium rabiesque infanda civitatem tulit, nec datum tempus
740 III, 33, 1 | reges saeviunt rapiuntque et civitates longo saeculorum labore
741 I, 16, 4 | tot animis vitia video et civitati curandae adhibitus sum;
742 I, 6, 3 | Ita legum praesidem civitatisque rectorem decet, quam diu
743 I, 2, 2 | Aspice nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia:
744 III, 22, 4 | hostium suorum male dicta quam civium tulit. Itaque cum in parvulo
745 III, 2, 5 | armis gessit, deinde magna clade temeritatem audacis irae
746 I, 2, 1 | mutuas sordes et urbium clades et totarum exitia gentium
747 III, 14, 6 | numerum eorum qui magnis cladibus ostenderunt quanti constarent
748 I, 11, 2 | Alpibus ita sustulit ut tantae cladis notitiam ad suos non nuntius
749 II, 29, 4 | subtrahit. Qui dicere tibi nisi clam non vult, paene non dicit:
750 III, 35, 2 | coram patre familiae. Quid clamas? quid vociferaris? quid
751 III, 33, 3 | computandum non relictis clamat ac per vadimonia asses suos
752 II, 36, 4 | sanguinem supra vires elatus clamor egessit et luminum suffudit
753 I, 4, 2 | minus stomachosum rabiosum clamosum difficilem asperum, quae
754 II, 9, 3 | publicorumque exitiorum clandestina consilia, et pro gloria
755 II, 6, 1 | laetitia ob recte factum clara magnificaque est, ira ob
756 I, 18, 2 | Vultus illam securior, vox clarior, sermo liberior, cultus
757 III, 24, 2 | est quare ego servi mei clarius responsum et contumaciorem
758 III, 2, 5 | publicus, sed deductae protinus classes et oneratae tumultuario
759 I, 16, 5 | magistratui vestis et convocanda classico contio est, procedam in
760 II, 25, 3 | aut obversatus canis aut clavis neglegentis servi manibus
761 II, 13, 2 | quid ira laboriosius? Quid clementia remissius, quid crudelitate
762 II, 23, 4 | ille qui victoria civili clementissime usus est: cum scrinia deprendisset
763 III, 8, 6 | cubiculo lectae patientiae cliens, sed difficile erat illi
764 I, 10, 2 | servitutem. Non pudet virtutes in clientelam vitiorum demittere?~3.
765 III, 35, 1 | libertumque et uxorem et clientem: deinde idem de re publica
766 III, 43, 1 | domino, quid regi, quid clienti tuo irasceris? Sustine paulum:
767 III, 17, 1 | sinu regem Alexandrum, qui Clitum carissimum sibi et una educatum
768 II, 2, 3 | rerum vetustarum. Saepe Clodio Ciceronem expellenti et
769 II, 28, 5 | pro nobis facere, alios coactos facere, alios ignorantes,
770 III, 13, 3 | itaque a familiaribus et coarguebatur, nec erat illi exprobratio
771 III, 3, 2 | foeditatem eius ac feritatem coarguere et ante oculis ponere quantum
772 I, 18, 2 | amat et tuetur errorem; coargui non vult, et in male coeptis
773 III, 16, 2 | unum iras publicus dolor coegisset.~3.
774 III, 23, 8 | desinendi quam quod Caesar coeperat. ~
775 III, 29, 2 | nolit: multos absolvemus, si coeperimus ante iudicare quam irasci.
776 III, 29, 2 | perseveramus, ne videamur coepisse sine causa, et, quod iniquissimum
777 III, 37, 4 | honorato loco positus irasci coepisti convivatori, vocatori, ipsi
778 I, 18, 2 | coargui non vult, et in male coeptis honestior illi pertinacia
779 III, 1, 2 | alios confessio, alios pudor coepto deiecit, alios mora, lentum
780 I, 16, 1 | Ergo ad coercitionem errantium sceleratorumque
781 I, 2, 1 | tectis faces nec intra moenia coercitos ignes sed ingentia spatia
782 I, 15, 1 | bonae capax est: tollantur e coetu mortalium facturi peiora
783 II, 31, 7 | singulis parcent quia ad coetum geniti sunt, salva autem
784 III, 8, 1 | meri traxit, inpudicorum coetus fortem quoque et silice
785 II, 12, 2 | cum virtutibus vitia non coeunt, nec magis quisquam eodem
786 III, 17, 4 | usum pedum angustiae loci cogebant, lateribus vero adtritu
787 I, 7, 1 | exundat ad salutarem modum cogere, id vero retinere sine quo
788 III, 19, 2 | unum ictum et unum diem cogeret.' Quid tam inauditum quam
789 III, 15, 2 | ad verba contraria sibi cogi.~3.
790 III, 19, 2 | de toto senatu trucidando cogitabat, qui optabat ut populus
791 II, 10, 1 | Illud potius cogitabis, non esse irascendum erroribus.
792 III, 22, 1 | Et haec cogitanda sunt exempla quae vites,
793 II, 28, 4 | Hoc cogitantes aequiores simus delinquentibus,
794 III, 30, 5 | conpulit ut de morte eorum cogitarent pro quibus et ante quos
795 III, 43, 4 | Sive de ultimis suppliciis cogitas sive de levioribus, quantulum
796 III, 32, 3 | altum quiddam aut magnificum cogitat respicienda. ~
797 I, 3, 1 | irasci nos laesuris, sed ipsa cogitatione nos laedunt, et iniuriam
798 I, 20, 2 | quos vecors animus supra cogitationes extollit humanas altum quiddam
799 II, 34, 2 | Faciet nos mitiores, si cogitaverimus quid aliquando nobis profuerit
800 II, 28, 3 | possumus: alia fecimus, alia cogitavimus, alia optavimus, aliis favimus;
801 I, 14, 2 | alioqui ipse sibi odio erit. Cogitet quam multa contra bonum
802 III, 6, 1 | propinqua sideribus nec in nubem cogitur nec in tempestatem inpellitur
803 III, 39, 4 | vel novos et cupiditate cognoscendi avocabit. Medicum aiunt,
804 III, 36, 2 | speculator sui censorque secretus cognovit de moribus suis!~3.
805 III, 8, 6 | coniecto rixam eius cui cohaerebat effugere; optimum iudicavit
806 II, 29, 2 | malignus et qui amicitias cohaerentis diducere velit; est suspicax
807 III, 22, 5 | militiae utiles erant in cohortes discriberet, ceteros praeconi
808 III, 43, 5 | dum inter homines sumus, colamus humanitatem; non timori
809 III, 11, 2 | vertantur. Socraten aiunt colapho percussum nihil amplius
810 I, 21, 2 | provinciarum nominibus agros colit et sub singulis vilicis
811 III, 41, 2 | veneratur illos populus idem colitque.~3.
812 II, 26, 3 | dementius quam bilem in homines collectam in res effundere?~4.
813 III, 31, 2 | sacerdotium; cooptatus in collegium sum, sed cur in unum? consummavit
814 III, 43, 1 | Quin potius vitam brevem colligis placidamque et tibi et ceteris
815 III, 15, 2 | poenam, sed hoc interim colligo, posse etiam ex ingentibus
816 III, 9, 2 | prosunt virentia et quibusdam coloribus infirma acies adquiescit,
817 II, 16, 1 | cervos, accipitrem impetus, columbam fuga.~2.
818 I, 19, 4 | pocula adfligere? quid se in columnas inpingere? quid capillos
819 II, 13, 2 | facilis est, vitia magno coluntur.~3.
820 III, 20, 4 | exercitus amisisset, partem comedisset, donec timuit ne et ipse
821 I, 20, 8 | quam spectabat, quodque comessatio sua fulminibus terreretur (
822 II, 33, 6 | permisit benignus interim et comis adulescens: propinationibus
823 III, 21, 2 | itaque se amnem illum regis comitatus auferentem eo redacturum
824 III, 3, 4 | adfectum virtuti adiutorem comitemque dat, consilia sine quibus
825 II, 12, 6 | crudelitatem furorem, alios comites eius adfectus! ~
826 II, 21, 7 | quamque fortunam maior ira comitetur? In divitibus et nobilibus
827 III, 10, 3 | Qui comitiali vitio solent corripi iam
828 III, 20, 2 | fremebat et non provisis commeatibus, non exploratis itineribus,
829 I, 18, 3 | duci iussisset eum qui ex commeatu sine commilitone redierat,
830 II, 34, 2 | occurrat, quantum nobis commendationis allatura sit clementiae
831 I, 18, 3 | cum subito apparuit ille commilito qui occisus videbatur.~4.
832 I, 18, 3 | eum qui ex commeatu sine commilitone redierat, quasi interfecisset
833 I, 18, 6 | quia causa damnationis commilitoni fuisti; te, quia iussus
834 II, 4, 1 | praeparatio adfectus et quaedam comminatio; alter cum voluntate non
835 I, 11, 1 | tanto patientiores laborum comminuat nisi ira infestissima sibi?
836 III, 40, 2 | persona eris ut possis iram comminuere, quemadmodum fecit divus
837 II, 21, 3 | licentia spiritus, servitute comminuitur; adsurgit si laudatur et
838 I, 17, 7 | paria patiuntur qui paria commiserant, et saepe qui minus commisit
839 II, 28, 6 | offenditur dixerit 'hoc et ipse commisi'.~7.
840 II, 28, 8 | numquid et ipsi aliquid tale commisimus? Numquid sic erravimus?
841 I, 17, 7 | commiserant, et saepe qui minus commisit plus patitur, quia recentiori
842 I, 19, 6 | illa lapsu, non crudelitate commissa sunt, his inest latens et
843 I, 15, 3 | Socrates non sit ausus se irae committere? ~
844 II, 6, 2 | Nec umquam committet virtus ut vitia dum compescit
845 III, 12, 7 | est.' Aliquis vult irato committi ultionem, cum Plato sibi
846 III, 33, 1 | defetigat, patres liberosque committit, venena miscet, gladios
847 I, 16, 6 | inveniri fortuna? Sed tam commoda illorum sine invidia videbit
848 III, 11, 4 | deessent qui vellent manus ei commodare et alius hinc alius illinc
849 III, 12, 2 | gesserit an manum alteri commodaverit. Aliquid aetas peccantis
850 I, 5, 2 | carissimos petere; hic aliorum commodis vel inpendere se paratus
851 II, 35, 1 | expedita prospicimus, gladium commodum et habilem: non vitabimus
852 I, 7, 3 | quos summovere potuisset. Commota enim semel et excussa mens
853 II, 31, 2 | inopinata sunt; itaque maxime commovent quae contra spem expectationemque
854 I, 18, 2 | extra causam obversantibus commovetur. Vultus illam securior,
855 I, 12, 5 | obliviscitur Martem esse communem venitque in alienam potestatem
856 III, 5, 3 | ut qualis sit appareat, comparanda cum pessimis est.~4.
857 II, 16, 3 | Fraudulentis enim et versutis comparantur et simplices videntur quia
858 II, 21, 11| non irascetur aliquem sibi comparari quem ab initio multis parem
859 III, 30, 3 | indulsit: nostra nos sine comparatione delectent; numquam erit
860 III, 24, 2 | murmurationem flagellis et compedibus expiem? Quis sum, cuius
861 II, 8, 2 | in alterius exitium levi compendio ducitur; nulli nisi ex alterius
862 II, 18, 1 | debemus repellere, aliter compescere. Ut vitemus, quaedam ad
863 I, 19, 6 | scelera levius quam minora compescet, si illa lapsu, non crudelitate
864 II, 6, 2 | committet virtus ut vitia dum compescit imitetur; iram ipsam castigandam
865 II, 33, 6 | sibi timuisset: nunc iram compescuit pietas. Dignus fuit cui
866 I, 18, 4 | Ingenti concursu deducuntur complexi alter alterum cum magno
867 II, 36, 6 | quos occiderant iacuere complexibus; avaritiam, durissimum malum
868 II, 33, 5 | dissimulavit iram et regis genua complexus est, funestam perfusamque
869 III, 9, 2 | perturbationes animi lyra componebat; quis autem ignorat lituos
870 II, 3, 3 | eloquentissimo dum ad dicendum componitur summa riguerunt.~4.
871 III, 35, 3 | mollia et ex dulci tracta compositaque accipiant: et risum audias
872 III, 5, 1 | moribus periculum est quam compositis et remissis, quibus eo turpior
873 II, 23, 1 | tyrannicida qui, inperfecto opere comprehensus et ab Hippia tortus ut conscios
874 II, 4, 2 | intentationem subitam digitorum comprimantur: ista non potest ratio vincere,
875 I, 10, 1 | auctoritatis habeat, quos numquam comprimere possit nisi pares illis
876 I, 1, 4 | labra quatiuntur, dentes comprimuntur, horrent ac surriguntur
877 III, 33, 3 | distortis pedibus et manibus ad computandum non relictis clamat ac per
878 III, 7, 2 | Quotiens aliquid conaberis, te simul et ea quae paras
879 I, 20, 8 | Ceterum sermone, conatu et omni extra paratu facient
880 III, 3, 1 | erepta inermem animum et ad conatus magnos pigrum inertemque
881 II, 33, 3 | patre ut salutem sibi filii concederet, quasi de supplicio admonitus
882 III, 30, 2 | praestiterint quam mente concepimus quamque alii tulerunt, cum
883 I, 17, 4 | fluminibus paludibusque concepti sine pertinacia vehementes
884 I, 3, 7 | Nulli nisi homini concessa prudentia est, providentia
885 III, 5, 6 | simultatibus gravius: has ira conciliat. Nihil est bello funestius:
886 I, 6, 3 | cupiditatemque honesti et aequi conciliet animis faciatque vitiorum
887 I, 16, 5 | gravique quam rabida voce concipiam et <lege> agi iubebo non
888 III, 2, 2 | est qui interdum publice concipitur. Numquam populus universus
889 III, 9, 2 | ignorat lituos et tubas concitamenta esse, sicut quosdam cantus
890 II, 14, 1 | segnes audientium animi concitandi sunt, sicut tarde consurgentis
891 III, 2, 3 | multitudo paucissimis verbis concitata ipsum concitatorem antecessit;
892 II, 3, 5 | sed adprobavit, ira est, concitatio animi ad ultionem voluntate
893 III, 2, 3 | paucissimis verbis concitata ipsum concitatorem antecessit; ad arma protinus
894 I, 1, 1 | placidique inest, hic totus concitatus et in impetu est, doloris
895 III, 29, 2 | deinde, quamvis vana nos concitaverint, perseveramus, ne videamur
896 III, 10, 4 | quid sit quod nos maxime concitet: alium verborum, alium rerum
897 I, 1, 4 | pulsata humus pedibus et totum concitum corpus magnasque irae minas
898 III, 43, 3 | Saepe rixam conclamatum in vicinia incendium solvit
899 I, 21, 1 | terras transferre, maria concludere, flumina praecipitare, nemora
900 II, 9, 3 | et incendia totas urbes concremantia dominationesque funestas
901 II, 11, 4 | trepidat. Non est ergo quare concupiscat quisquam sapiens timeri,
902 II, 1, 4 | iniuriae et ultionem eius concupiscere et utrumque coniungere,
903 III, 30, 4 | posset, cum tantum omnes concupiscerent quantum unus poterat?~5.
904 III, 34, 2 | criminatus est; hic scortum meum concupivit: quod vinculum amoris esse
905 III, 15, 1 | defuerunt misero verba, non os concurrit: 'apud regem' inquit 'omnis
906 II, 34, 5 | Sed utrimque certabit ira, concurritur: ille est melior qui prior
907 III, 28, 2 | etiam si cum inferiore concurses!~3.
908 III, 13, 6 | gravissimis rebus subitisque concussus iram aut non sentiat aut
909 III, 37, 3 | in mari nausiare, in via concuti? Fortis est animus ad quae
910 II, 35, 3 | inhorrescunt; tumescunt venae; concutietur crebro spiritu pectus, rabida
911 II, 29, 3 | saepius ad manum venit: amicum condemnas de praesentibus? Antequam
912 I, 18, 4 | centurio supplicio praepositus condere gladium speculatorem iubet,
913 III, 15, 1 | subinde quaesiit an placeret conditura; deinde, ut satis illum
914 III, 9, 5 | etiam ad suspicionem tactus condolescunt, ita animus adfectus minimis
915 II, 25, 1 | cuius latus alieno labore condoluit.~2.
916 III, 7, 2 | vicinum spes exeat, nihil conemur quod mox adepti quoque successisse
917 III, 30, 4 | Divum Iulium plures amici confecerunt quam inimici, quorum non
918 III, 19, 5 | per domos centurionibus confecit, id est, homo misericors
919 III, 43, 2 | alter alterum vexarunt, suus confector expectat: idem facimus,
920 III, 31, 3 | quaeris? falsas rationes conficis: data magno aestimas, accepta
921 I, 2, 2 | alium ira in cubili suo confodit, alium intra sacra mensae
922 I, 10, 2 | ut umquam ratio ad vitia confugiat! Non potest hic animus fidele
923 III, 40, 3 | Evasit e manibus puer et confugit ad Caesaris pedes, nihil
924 II, 36, 2 | perlucere posset, intuentis confunderet ater maculosusque et aestuans
925 I, 3, 7 | evocetur, sed turbidas et confusas.~8.
926 I, 8, 3 | cessit? aut quemadmodum ex confusione se liberabit in qua peiorum
927 III, 9, 2 | quibus mens resolvatur? Confusis oculis prosunt virentia
928 III, 33, 4 | male egesserat, omnem istam congeriem non putem dignam quae frontem
929 III, 36, 4 | locutus es: noli postea congredi cum imperitis; nolunt discere
930 I, 5, 2 | est, ira in exitium; hic congregari vult, illa discedere, hic
931 III, 8, 6 | difficile erat illi in copulam coniecto rixam eius cui cohaerebat
932 II, 24, 1 | Tollenda ex animo suspicio et coniectura, fallacissima inritamenta: '
933 I, 19, 2 | publicae pestilentes cum coniugibus ac liberis perdit, tecta
934 II, 9, 2 | est;~imminet exitio vir coniugis, illa mariti;~lurida terribiles
935 II, 15, 3 | mitioribus animis vitia leniora coniuncta sunt, ut misericordia et
936 II, 1, 4 | concupiscere et utrumque coniungere, nec laedi se debuisse et
937 I, 20, 9 | eius vocem ad incitandas coniuratorum mentes addidisse; ultimae
938 II, 36, 6 | et domui rebusque in unum conlatis inicere ignem. Quid? non
939 III, 34, 3 | patens via ne populos quidem conlidit: ista quae adpetitis, quia
940 III, 43, 2 | et ursi pugnam inter se conligatorum, quos, cum alter alterum
941 II, 29, 2 | tutoque speculetur quos conlisit.~3.
942 III, 22, 4 | nunc staturam humilem, nunc conlisum nasum deriderent, 'gaudeo'
943 III, 6, 1 | et in statione tranquilla conlocatus, omnia infra se premens
944 III, 3, 6 | inter haec instrumenta conlocetur ira dirum quiddam atque
945 III, 43, 3 | latronem viatoremque diducit: conluctari cum minoribus malis non
946 II, 10, 8 | navigium multam undique laxatis conpagibus aquam trahit nautis ipsique
947 I, 14, 2 | illos in eiusmodi delicta conpellat? Non est autem prudentis
948 III, 9, 4 | sive quia calorem in media conpellit et nocet sanguini cursumque
949 II, 10, 6 | sentesque non utili aliqua fruge conpleri? Nemo irascitur ubi vitium
950 III, 40, 3 | omnia coram se frangi iussit conplerique piscinam.~4.
951 II, 5, 4 | flumen aliquod lacumque conplesset! Quid mirum si hoc maxime
952 I, 1, 4 | vocibus sermo praeruptus et conplosae saepius manus et pulsata
953 II, 9, 3 | agmina infestorum equitum ad conquirendas proscriptorum latebras circumvolitantia
954 I, 18, 3 | roganti tempus aliquid ad conquirendum non dedit. Damnatus extra
955 I, 18, 4 | castrorum commilitones. Conscendit tribunal furens Piso ac
956 III, 36, 3 | conticuit uxor moris iam mei conscia, totum diem meum scrutor
957 III, 41, 1 | unius honesti cupiditatem. Conscientiae satis fiat, nil in famam
958 I, 14, 3 | dicit respiciens testem, non conscientiam. Quanto humanius mitem et
959 II, 23, 1 | comprehensus et ab Hippia tortus ut conscios indicaret, circumstantes
960 III, 2, 4 | per tecta urbis nobiles consectatus viros supplicium manu sumpsit;~
961 II, 12, 4 | quidam ne umquam riderent consecuti sunt; vino quidam, alii
962 II, 33, 2 | quomodo rarissimam rem in aula consecutus esset, senectutem, 'iniurias'
963 III, 2, 3 | pueri, principes vulgusque consensere, et tota multitudo paucissimis
964 II, 31, 7 | Ut omnia inter se membra consentiunt quia singula servari totius
965 II, 33, 2 | eius qui in cultu regum consenuerat: cum illum quidam interrogaret
966 III, 23, 5 | contubernio Pollionis Asini consenuit ac tota civitate direptus
967 I, 10, 4 | hoc dumtaxat moderatione consequetur, ut quo minor fuerit minus
968 II, 28, 5 | nobis obesset, sed quia consequi ipse non poterat, nisi nos
969 II, 12, 5 | quid enim magnificum consequitur ille qui meditatus est per
970 I, 4, 3 | irae quae intra clamorem considant, quaedam non minus pertinaces
971 III, 31, 3 | laetare. Multi te vincunt: considera quanto antecedas plures
972 III, 39, 3 | comes plus auctoritatis in consiliis habeat, moras nectet et,
973 I, 1, 2 | pertinax et intenta, rationi consiliisque praeclusa, vanis agitata
974 III, 13, 4 | apud nos gratiosum, dum consipimus, dum nostri sumus, advocemus.~
975 II, 7, 3 | satius fuit, alius cum matre consistit, alius delator venit eius
976 III, 15, 3 | alia ista quaestio est. Non consolabimur tam triste ergastulum, non
977 II, 2, 5 | quam tristitia est quae ad conspectum mimici naufragii contrahit
978 II, 5, 5 | quasi magnificum quiddam conspiciendumque fecisset, graece proclamavit '
979 I, 8, 6 | At irati quidam constant sibi et se continent.' Quando?
980 I, 18, 3 | pravus et cui placebat pro constantia rigor. Is cum iratus duci
981 III, 27, 1 | opponere! Numquis satis constare sibi videatur, si mulam
982 III, 14, 6 | cladibus ostenderunt quanti constarent regum amicis bona consilia. ~
983 III, 30, 1 | natura fera ac rabida sunt consternantur ad vana.~2.
984 III, 6, 2 | officiorum numerus aut ordo constitit incitato? Quis linguae temperavit?
985 III, 12, 3 | Eo nos loco constituamus quo ille est cui irascimur:
986 I, 18, 5 | damnatum reduxerat duci iussit. Constituti sunt in eodem illo loco
987 I, 17, 3 | mutetur; ideo stat semel constitutis.~4.
988 I, 5, 3 | foedus auxiliumque commune constringitur. ~
989 III, 33, 1 | longo saeculorum labore constructas evertunt ut aurum argentumque
990 II, 15, 2 | erant audaciae temeritatique consuescunt.~3.
991 III, 18, 3 | Papinium, cui pater erat consularis, Betilienum Bassum quaestorem
992 III, 31, 2 | Dedit mihi praeturam, sed consulatum speraveram; dedit duodecim
993 III, 31, 2 | sed non fecit ordinarium consulem; a me numerari voluit annum,
994 I, 21, 2 | latiores habet fines quam quos consules sortiebantur;~3.
995 II, 28, 8 | moderatiores respectus nostri, si consuluerimus nos: 'numquid et ipsi aliquid
996 II, 20, 3 | exerceat, ut minuatur, non ut consumatur calor nimiusque ille fervor
997 III, 3, 5 | putes tempus in supervacuis consumere, quod iram, quasi dubiae
998 III, 9, 3 | cavere lassitudinem corporis; consumit enim quidquid in nobis mite
999 III, 36, 1 | Faciebat hoc Sextius, ut consummato die, cum se ad nocturnam
1000 III, 31, 2 | collegium sum, sed cur in unum? consummavit dignitatem meam, sed patrimonio
1001 II, 14, 1 | concitandi sunt, sicut tarde consurgentis ad cursum equos stimulis
1002 III, 42, 3 | et ad frangendum fragiles consurgimus? Iam istas inimicitias quas
|