10-auxil | avari-consu | conta-docum | dolen-figit | figur-indom | induc-liber | libet-obiit | obira-posse | possi-reum | reus-surre | susce-vider | vidi-zenon
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text
2504 III, 8, 7 | et in malam consuetudinem inducent nihil contra voluntatem
2505 I, 8, 1 | rationis est ubi semel adfectus inductus est iusque illi aliquod
2506 I, 16, 5 | Itaque et, si perversa induenda magistratui vestis et convocanda
2507 I, 17, 1 | instrumenta sumi deponique possent induentis arbitrio: haec arma quae
2508 II, 28, 6 | fortuna speciem iniuriae induerit, quam multos post odium
2509 I, 16, 6 | quam florere quosdam et eos indulgentia fortunae abuti quibus nulla
2510 I, 17, 7 | debito resistit; sibi enim indulget et ex libidine iudicat et
2511 II, 21, 6 | blanda. Ideo unicis quo plus indulgetur, pupillisque quo plus licet,
2512 III, 30, 3 | Magis alteri indulsit: nostra nos sine comparatione
2513 I, 11, 3 | alia neglegentibus? Quid induratius ad omnem patientiam, ut
2514 I, 10, 2 | nisi irascitur non potest, industrius nisi cupit, quietus nisi
2515 III, 39, 4 | scalpellum spongea tectum induxisse: repugnasset puella remedio
2516 III, 41, 3 | memor, non infamiae metuens, inemendabilis cum ex ira in odium occalluit. ~
2517 II, 10, 1 | dispectu officiorum ad lusus et ineptos aequalium iocos spectent?
2518 III, 5, 6 | illa plebeia ira et privata inerme et sine viribus bellum est.
2519 III, 3, 1 | esse virtutis, hac erepta inermem animum et ad conatus magnos
2520 III, 3, 1 | ad conatus magnos pigrum inertemque fieri.~2.
2521 I, 10, 1 | opposuerit, ut irae metum, inertiae iram, timori cupiditatem.~
2522 III, 41, 2 | honore sunt, placidi pro inertibus habentur.' Primo forsitan
2523 II, 20, 4 | est ab ira periculum, sed inertiora vitia metuenda sunt, pavor
2524 III, 7, 2 | iram exprimet, languido inertique tristitiam. Ergo actiones
2525 I, 13, 4 | audacem, et mortis timor etiam inertissimos excitavit in proelium? Sed
2526 II, 13, 1 | dicentes aut utile id esse aut inevitabile; cui enim tandem vitio advocatus
2527 II, 2, 1 | nostra fiunt invicti et inevitabiles sunt, ut horror frigida
2528 II, 34, 4 | an expediat nobis omnes inexorabiles esse. Quam saepe veniam
2529 III, 30, 4 | quorum non expleverat spes inexplebiles. Voluit quidem ille -- neque
2530 III, 22, 3 | qui ipsos in illud iter et inextricabile lutum deduxisset, accessit
2531 III, 3, 5 | apud homines opinionis sit, infamem, cum sit aliquis et quidem
2532 III, 41, 3 | non gloriae memor, non infamiae metuens, inemendabilis cum
2533 III, 2, 5 | rupto iure gentium rabiesque infanda civitatem tulit, nec datum
2534 II, 5, 4 | innatus sanguini et ab infante caedibus admotus? Sequetur
2535 I, 13, 5 | sequeretur? Atqui iracundissimi infantes senesque et aegri sunt,
2536 III, 7, 2 | asperum paenitentia operis infecti. Hoc interest utrum quis
2537 II, 16, 2 | autem cur hominem ad tam infelicia exempla revoces, cum habeas
2538 III, 28, 1 | continuabitur rabies: age, infelix, ecquando amabis? O quam
2539 III, 39, 4 | si infirmior, sermones inferet vel gratos vel novos et
2540 II, 34, 1 | lacessendus est sive superior sive inferior. Cum pare contendere anceps
2541 III, 6, 1 | turbinem; omni tumultu caret: inferiora fulminantur. Eodem modo
2542 II, 35, 5 | aspectus, qualia poetae inferna monstra finxerunt succincta
2543 I, 11, 8 | prona est et pericula, dum inferre vult, non cavet. Illa certissima
2544 II, 28, 7 | periurus, et litem sibi inferri aegerrime calumniator patitur;
2545 II, 35, 5 | lacerandam deae taeterrimae inferum exeunt, talem nobis iram
2546 I, 18, 2 | popularis exasperant; saepe infesta patrono reum damnat; etiam
2547 II, 35, 5 | caelum ruere cupientem, infestam pariter invisamque.~6.
2548 I, 11, 1 | laborum comminuat nisi ira infestissima sibi? Gladiatores quoque
2549 I, 5, 2 | aliorum amantius? quid ira infestius? Homo in adiutorium mutuum
2550 II, 9, 3 | civis manu flammam et agmina infestorum equitum ad conquirendas
2551 III, 9, 2 | virentia et quibusdam coloribus infirma acies adquiescit, quorundam
2552 I, 8, 2 | et salutarem proditam iam infirmatamque revocare.~3.
2553 I, 3, 2 | iram poenae cupiditatem, infirmissimi saepe potentissimis irascuntur
2554 I, 12, 4 | Non pietas illam iram sed infirmitas movet, sicut pueris, qui
2555 III, 9, 4 | quia corpus attenuatum et infirmum incumbit animo; certe ob
2556 II, 9, 4 | circumscriptiones furta fraudes infitiationes quibus trina non sufficiunt
2557 III, 4, 3 | illas fames agitat sive infixum visceribus ferrum, minus
2558 I, 1, 6 | spargitur, leones fremunt, inflantur inritatis colla serpentibus,
2559 I, 6, 2 | ex cotidiana consuetudine inflectere et cibis potionibus exercitationibus
2560 III, 28, 2 | patrimonio aut corpori vulnus infligas, cum id tibi contingere
2561 II, 35, 3 | natura vel arte iacentium non informis habitus, cum animo inhorrescunt;
2562 | infra
2563 III, 37, 5 | oculis vidisti, quia de ingenio tuo male locutus est: recipis
2564 II, 31, 8 | cuicumque pravum maleficumque ingenium est, poena neminem excipiet. ~
2565 III, 15, 2 | colligo, posse etiam ex ingentibus malis nascentem iram abscondi
2566 III, 16, 1 | unum est levamentum malorum ingentium, pati et necessitatibus
2567 I, 18, 2 | patrono reum damnat; etiam si ingeritur oculis veritas, amat et
2568 II, 25, 4 | animo civile convicium et ingesta in contione curiave maledicta
2569 III, 13, 3 | exprobratio latitantis irae ingrata. Quidni gauderet quod iram
2570 II, 10, 7 | multi libidinosi, multi ingrati, multi avari, multi furiis
2571 II, 31, 5 | insidiosos animos, fert ingratos, fert cupidos, fert impios.
2572 II, 10, 3 | sequitur priores male iter ingressos, quidni habeat excusationem,
2573 I, 19, 5 | summo, quod aiunt, animo inhaerere, dabit inpunitatem nec accipientibus
2574 II, 35, 3 | informis habitus, cum animo inhorrescunt; tumescunt venae; concutietur
2575 I, 6, 4 | est enim a sapiente tam inhumana feritas -- sed ut documentum
2576 II, 33, 3 | protinus iussit; ne tamen omnia inhumane faceret adversum patrem,
2577 II, 36, 6 | rebusque in unum conlatis inicere ignem. Quid? non ambitiosus
2578 III, 28, 2 | erat satius amicos parare, inimicos mitigare, rem publicam administrare,
2579 III, 29, 2 | coepisse sine causa, et, quod iniquissimum est, pertinaciores nos facit
2580 III, 29, 2 | pertinaciores nos facit iniquitas irae; retinemus enim illam
2581 II, 10, 4 | peccantium. Intellegit quam et iniquum sit et periculosum irasci
2582 II, 13, 2 | est ad beatam vitam via: inite modo bonis auspiciis ipsisque
2583 I, 19, 5 | ira meritam cuique poenam iniungit. Dimittit saepe eum cuius
2584 III, 16, 1 | excutiunt, plumis omnibus inlinunt. Nullum tam artum est iugum
2585 III, 3, 5 | sit aliquis et quidem de inlustribus philosophis qui illi indicat
2586 III, 17, 3 | accedebat fames et squalor et inluvies corporis in stercore suo
2587 I, 15, 2 | effligimus canes et trucem atque inmansuetum bovem occidimus et morbidis
2588 II, 12, 4 | viribus onera portare et in inmensam altitudinem mergi ac sine
2589 III, 21, 1 | fuit genti et ignotae et inmeritae, sensurae tamen: Cyrus flumini.
2590 I, 16, 3 | nequitiam et ita visceribus inmiscuisti ut nisi cum ipsis exire
2591 I, 2, 3 | gladio contiones et plebem inmisso milite contrucidatam et
2592 III, 6, 2 | tenuit? Quis se regere potuit inmissum?~3.
2593 II, 27, 2 | inputant saevitiam maris, inmodicos imbres, pertinaciam hiemis,
2594 II, 27, 1 | salutarem habent, ut di inmortales, qui nec volunt obesse nec
2595 II, 12, 6 | expectat, felicis animi inmota tranquillitas? Quantum est
2596 II, 5, 4 | maxime spectaculo caperis, innatus sanguini et ab infante caedibus
2597 I, 18, 5 | hoc indignius? quia unus innocens apparuerat, duo peribant.
2598 II, 28, 3 | aliis favimus; in quibusdam innocentes sumus, quia non successit.~
2599 II, 28, 3 | illam quidem artissimam innocentiae formulam praestare nos possumus:
2600 II, 22, 4 | alieno peiora interpretati innocentibus irascimur? Itaque agenda
2601 III, 30, 1 | perspicere quam levia sint, quam innoxia! Quod accidere vides animalibus
2602 I, 17, 6 | cubili erepentium nocent, innoxii dentes sunt cum illos frequens
2603 II, 31, 6 | repentis inter pocula sinusque innoxio lapsu dracones et intra
2604 III, 19, 3 | nollet audiret; sciebat autem innumerabilia esse quae obicere illi nemo
2605 I, 11, 3 | cupidius, quibus innascuntur innutriunturque, quorum unica illis cura
2606 II, 31, 2 | speraverint. Indigna putamus quae inopinata sunt; itaque maxime commovent
2607 III, 13, 6 | sentiat aut magnitudine inopinatae iniuriae exortam in altum
2608 I, 12, 6 | praecipitatio et naufragium ex inopinato profuit, non ideo salutaris
2609 III, 20, 3 | herbae defecerant apparuitque inops etiam animalium solitudo,
2610 III, 27, 4 | agitatio permanebit? Vides quam inpacatam tibi denunties vitam? qualis
2611 III, 21, 4 | et occasio adgrediendi inparatos, dum ille bellum indictum
2612 III, 6, 6 | dum stamus sub sarcina, inpares oneri vacillamus. ~
2613 III, 1, 1 | ubi nimium ardet omnique inpedimento exasperatur et crescit;
2614 II, 12, 4 | alia in quibus pertinacia inpedimentum omne transcendit ostenditque
2615 I, 16, 3 | numquam malo defuturae sunt, inpelleris, sed satis tibi est magna
2616 II, 22, 4 | tantum sed suspicionibus inpellimur et ex vultu risuque alieno
2617 III, 5, 4 | aliquis melior utatur: ira inpendit, paucis gratuita est. Iracundus
2618 II, 23, 1 | est ille tyrannicida qui, inperfecto opere comprehensus et ab
2619 II, 15, 2 | capiunt ignea et fervida, sed inperfectus illis vigor est ut omnibus
2620 III, 27, 2 | apud quem hominem esse ad inpetrandam veniam nocet! Deinde, si
2621 III, 12, 5 | Non potuit inpetrare a se Plato tempus, cum servo
2622 I, 8, 7 | metus aut cupiditas aliquid inpetravit. Non rationis tunc beneficio
2623 III, 24, 4 | aliquod fervidius factum casus inpingat, neminem tam timidum offensarum
2624 I, 19, 4 | adfligere? quid se in columnas inpingere? quid capillos avellere,
2625 I, 3, 5 | Irasci dicit incitari, inpingi; irasci quidem non magis
2626 II, 9, 1 | quocumque visum est libido se inpingit, nec furtiva iam scelera
2627 III, 42, 3 | Iam istas inimicitias quas inplacabili gerimus animo febris aut
2628 II, 20, 2 | incitari. Ne cibis quidem inplendi sunt; distendentur enim
2629 I, 9, 2 | expugnari potest, nisi illa inplet animum et spiritum accendit;
2630 I, 16, 5 | proditorem hostemve publicum inponam, sine ira eo vultu animoque
2631 II, 16, 3 | luxuriosis nepotibusque hoc nomen inponimus et omnibus vitiis parum
2632 III, 31, 1 | ingentis invidiae. Tanta tamen inportunitas hominum est ut, quamvis
2633 III, 6, 6 | quae alienis in nos manibus inposita aegre sustinemus, victi
2634 III, 23, 6 | Augusti continentis in ignem inposuit; inimicitias gessit cum
2635 III, 1, 3 | sollicitat animos, sed abducit et inpotentes sui cupidosque vel communis
2636 III, 2, 2 | viritim singulos occupat, inpotentia non est malum publicum;
2637 III, 22, 3 | suis exaudisset omnia mala inprecantis regi, qui ipsos in illud
2638 II, 36, 5 | egestatem sibi, ruinam domui inprecantur, et irasci se negant non
2639 II, 2, 1 | surriguntur pili et rubor ad inproba verba suffunditur sequiturque
2640 III, 7, 2 | parvae sint nec audaces et inprobae, in vicinum spes exeat,
2641 III, 28, 5 | facientibus quod nisi facerent inprobaremus, immo, quod est incredibile,
2642 III, 30, 4 | quemadmodum sufficere tam inprobis desideriis posset, cum tantum
2643 III, 26, 4 | Omnes inconsulti et inprovidi sumus, omnes incerti queruli
2644 I, 10, 1 | adsumet ratio in adiutorium inprovidos et violentos impetus apud
2645 III, 26, 1 | quisque vitio fiat inprudens? inprudentia par in omnibus patrocinium
2646 II, 26, 6 | iudicem pro innocentia habent inprudentiam. ~
2647 II, 7, 2 | avarosque et prodigos et inpudentis et ob ista felices incedendum
2648 III, 8, 1 | convictores in amorem meri traxit, inpudicorum coetus fortem quoque et
2649 I, 3, 6 | autem similes illis quosdam inpulsus; alioqui, si amor in illis
2650 I, 19, 5 | animo inhaerere, dabit inpunitatem nec accipientibus nocituram
2651 II, 27, 2 | et ignari veritatis illis inputant saevitiam maris, inmodicos
2652 III, 42, 4 | fatum et pereuntis dies inputat propiusque ac propius accedit;
2653 III, 33, 3 | quidem sed pugnum aeris aut inputatum a servo denarium senex sine
2654 III, 11, 1 | habiti sunt eruit, se ipse inquietat. Quaedam interpretatio eo
2655 III, 4, 5 | hominibus et in alia sanis inrepere? adeo ut quidam simplicitatis
2656 II, 35, 1 | hos graves et onerosos et inrevocabiles?~2.
2657 III, 1, 4 | procellaeque et si qua alia inrevocabilia sunt quia non eunt sed cadunt,
2658 I, 7, 4 | consilium omne et paenitentiam inrevocabilis praecipitatio abscidit et
2659 III, 7, 1 | cadunt: ita fit ut frequenter inrita sit eius voluntas qui non
2660 III, 28, 1 | illinc alio, et novis subinde inritamentis orientibus continuabitur
2661 I, 8, 1 | Optimum est primum inritamentum irae protinus spernere ipsisque
2662 III, 11, 4 | placido animo tulisse et hoc inritantibus respondisse, non magis illi
2663 I, 3, 3 | feras irasci nec iniuria inritatas nec poenae dolorisve alieni
2664 II, 3, 2 | lacrimas procidentis et inritationem umoris obsceni altumve suspirium
2665 I, 1, 6 | leones fremunt, inflantur inritatis colla serpentibus, rabidarum
2666 III, 8, 3 | itaque debebit omnis quos inritaturos iracundiam sciet. 'Qui sunt'
2667 III, 25, 3 | canum lenta respexit, sic inritus ingenti scopulo fluctus
2668 I, 1, 1 | noceat sui neglegens, in ipsa inruens tela et ultionis secum ultorem
2669 III, 2, 6 | Hic barbaris forte inruentibus in bella exitus est: cum
2670 III, 1, 5 | superba, sive frustratur insana; ne repulsa quidem in taedium
2671 II, 5, 5 | haec ira sed maius malum et insanabile. ~
2672 II, 9, 4 | non irascendum illi sed insaniendum est. ~
2673 II, 36, 5 | se negant non minus quam insanire furiosi. Amicissimis hostes
2674 II, 1, 1 | pleraque quae intra nos <non> insciis nobis oriuntur.~2.
2675 III, 3, 6 | lacerationes membrorum, inscriptiones frontis et bestiarum immanium
2676 III, 19, 3 | quos animadverti iubebat os inserta spongea includi, ne vocis
2677 I, 20, 4 | illi futurum ut execrentur insidientur opprimant: quid adiecit?
2678 III, 43, 3 | nobis cum dimicatione et insidiis? Numquid amplius isti cui
2679 II, 31, 5 | Fert humana natura insidiosos animos, fert ingratos, fert
2680 III, 16, 3 | plerique sic iram quasi insigne regium exercuerunt, sicut
2681 II, 36, 6 | magno aestimata proiecit insignia honoremque delatum reppulit?
2682 III, 26, 3 | est Aethiopis inter suos insignitus color, nec rufus crinis
2683 I, 20, 2 | crevere. Non habet ira cui insistat; non ex firmo mansuroque
2684 II, 33, 1 | pessimum animi magna fortuna insolentes: quos laeserunt et oderunt.~
2685 II, 21, 3 | adducitur, sed eadem ista insolentiam et iracundiam generant:
2686 II, 11, 4 | feras umbra et vox et odor insolitus exagitat: quidquid terret
2687 I, 5, 2 | manifestum erit, si hominem inspexerimus. Quo quid est mitius, dum
2688 III, 26, 5 | horam aut hunc diem, totum inspice mentis tuae habitum: etiam
2689 III, 38, 2 | poterat adtracta pingui saliva inspuisset Lentulus ille patrum nostrorum
2690 III, 38, 1 | disserenti adulescens protervus inspuit? Tulit hoc ille leniter
2691 III, 18, 4 | lucernam decollaret. Quid instabat? Quod periculum aut privatum
2692 III, 4, 2 | tractosque altius gemitus, instabile corpus, incerta verba subitis
2693 III, 1, 2 | vincunt, quidam insultant instantque summissis, quosdam terrendo
2694 III, 2, 6 | adpetentes sua; gaudent feriri et instare ferro et tela corpore urgere
2695 III, 6, 1 | certius quam nihil posse quo instigeris accidere. Pars superior
2696 III, 2, 1 | nulla gens est quam non ira instiget, tam inter Graios quam inter
2697 II, 21, 1 | pueros statim salubriter institui; difficile autem regimen
2698 III, 35, 4 | fastidio laborant si male instituti sunt: macula offenduntur
2699 I, 17, 2 | Nil aliis instrumentis opus est, satis nos instruxit
2700 III, 23, 2 | contumeliarum patientia, ingens instrumentum ad tutelam regni. Demochares
2701 I, 13, 4 | inritamenta sunt nec virtutem instruunt, quae nihil vitiis eget,
2702 I, 17, 2 | instrumentis opus est, satis nos instruxit ratione natura. Hoc dedit
2703 I, 16, 5 | praecidi et cum parricidas insuam culleo et cum mittam in
2704 III, 35, 5 | occurrentium squalidam, parietes insularum exesos rimosos inaequales.
2705 III, 1, 2 | enim preces vincunt, quidam insultant instantque summissis, quosdam
2706 I, 1, 5 | animalium, simul ad nocendum insurrexerunt, praecurrant notae ac tota
2707 I, 8, 7 | quoque et dimittunt incolumes intactosque quos oderunt et a nocendo
2708 I, 18, 3 | nostra vir a multis vitiis integer, sed pravus et cui placebat
2709 III, 1, 1 | refert quantas vires quamque integras habeat, utrum reverberanda
2710 III, 13, 3 | gauderet quod iram suam multi intellegerent, nemo sentiret? Sensissent
2711 III, 8, 3 | Quae res quantum possit intelleges, si videris feras quoque
2712 III, 10, 3 | iam adventare valetudinem intellegunt, si calor summa deseruit
2713 III, 4, 4 | quisque ab ira volet, cum intellexerit illam a suo primum malo
2714 II, 25, 4 | iracundiam alit quam luxuria intemperans et inpatiens: dure tractandus
2715 III, 13, 5 | ut e convivio auferantur; intemperantiam in morbo suam experti parere
2716 I, 3, 4 | et in quasdam voluptates intemperantiores homine sunt.~5.
2717 II, 12, 1 | loci beneficio adversus intemperiem anni tutus est aut patientia
2718 III, 14, 2 | sinistra manu stare. Tunc intendit arcum et ipsum cor adulescentis (
2719 II, 4, 2 | sollicitet, ne oculi ad intentationem subitam digitorum comprimantur:
2720 II, 35, 4 | vultus est, acrior spiritus, intentior impetus, rupturus se nisi
2721 I, 20, 1 | corporibus copia vitiosi umoris intentis morbus incrementum est sed
2722 II, 12, 5 | ille qui meditatus est per intentos funes ire, qui sarcinae
2723 I, 11, 5 | utilitatem et occasiones intentus; iram ante vicit quam Hannibalem.~
2724 III, 6, 4 | fefellit, alius distulit, alius intercepit; non ex destinato proposita
2725 III, 23, 8 | Caesar, statim illi domo mea interdicam', 'hoc me' inquit 'putas
2726 I, 6, 2 | adhoc quidem respondet, interdicit cibis et abstinentia corpus
2727 II, 12, 4 | venere, quidam omni umore interdixere corporibus; alius contentus
2728 III, 23, 5 | uteretur; perseveranti domo sua interdixit. Postea Timagenes in contubernio
2729 III, 4, 2 | exclamationibus, trementia labra interdumque compressa et dirum quiddam
2730 III, 22, 2 | dicentes et audientem palla interesset; quam ille leviter commovit
2731 I, 18, 3 | commilitone redierat, quasi interfecisset quem non exhibebat, roganti
2732 III, 13, 2 | paulatim cum exterioribus interiora formantur.~3.
2733 II, 10, 8 | continuo resistit, nec ideo intermittit quia quantum exhaustum est
2734 II, 22, 4 | vultu risuque alieno peiora interpretati innocentibus irascimur?
2735 III, 11, 1 | ipse inquietat. Quaedam interpretatio eo perducit ut videantur
2736 III, 34, 1 | mancipia, et suspiciones et interpretationes malignas vocis alienae,
2737 III, 2, 6 | legionibus incidunt, incompositi interriti incauti, pericula adpetentes
2738 III, 9, 5 | et epistula et oratio et interrogatio in litem evocent: numquam
2739 II, 29, 3 | Antequam audias, antequam interroges, antequam illi aut accusatorem
2740 I, 8, 5 | Denique interrogo: valentior est quam ratio
2741 III, 8, 7 | sed proderit vitio suo intervallum et quietem dare. Difficiles
2742 III, 12, 5 | deinde ab amico qui forte intervenerat quid ageret, 'exigo' inquit '
2743 III, 43, 3 | vicinia incendium solvit et interventus ferae latronem viatoremque
2744 III, 16, 1 | Quam diu quidem nihil tam intolerabile nobis videtur ut nos expellat
2745 II, 15, 4 | vim ingenii, sed feri et intractabilis habent; nemo autem regere
2746 II, 36, 6 | exsuperans vitia. Alia paulatim intrant, repentina et universa vis
2747 III, 37, 2 | alicuius aut divitis quod intrantem summoverat, et ipse pro
2748 I, 16, 4 | Si intrassem valetudinarium exercitus [
2749 I, 1, 7 | neque enim ulla vehementior intrat agitatio quae nihil moveat
2750 I, 8, 2 | hostis arcendus est; nam cum intravit et portis se intulit, modum
2751 I, 12, 2 | bonus exequetur inconfusus, intrepidus; et sic bono viro digna
2752 I, 19, 7 | non praeterita sed futura intuebitur (nam, ut Plato ait, nemo
2753 III, 12, 2 | aestimat factum: atqui ille intuendus est, voluerit an inciderit,
2754 II, 36, 2 | materia perlucere posset, intuentis confunderet ater maculosusque
2755 I, 1, 3 | possedit, ipsum illorum habitum intuere; nam ut furentium certa
2756 I, 8, 2 | cum intravit et portis se intulit, modum a captivis non accipit.
2757 I, 1, 4 | facies depravantium se atque intumescentium -- nescias utrum magis detestabile
2758 II, 35, 4 | Qualem intus putas esse animum cuius
2759 I, 16, 2 | aliquid et quod sentias inurendum est: in exilium et loca
2760 III, 17, 3 | novum aliquod animal et inusitatum diu pavit, cum oris detruncati
2761 I, 13, 2 | recusaverit? Atqui augeri illam inutile est; ergo et esse; non est
2762 I, 15, 2 | ira sed ratio est a sanis inutilia secernere.~3.
2763 III, 5, 1 | enim inbecilla robustaque invadit), ita ab ira tam inquietis
2764 I, 13, 5 | senesque et aegri sunt, et invalidum omne natura querulum est. ~
2765 III, 30, 3 | nascuntur et sanctissima quaeque invasurae.~4.
2766 II, 7, 2 | ut non quod indignentur inveniant: deficiet si totiens a se
2767 III, 26, 4 | unusquisque in sinu suo inveniet. Quid illius pallorem, illius
2768 III, 40, 1 | Indignor mehercules et non invenio dolendi modum, sed tempus
2769 III, 19, 4 | Cum spongeae non invenirentur, scindi vestimenta miserorum
2770 I, 16, 6 | nulla potest satis mala inveniri fortuna? Sed tam commoda
2771 III, 8, 3 | quod causas irascendi non invenit nec vitium suum exercet.
2772 I, 17, 3 | perseverat; nihil enim melius inventura est se ipsa quo mutetur;
2773 I, 19, 6 | inest latens et operta et inveterata calliditas; idem delictum
2774 III, 20, 2 | exploratis itineribus, per invia, per arentia trahebat omnem
2775 III, 26, 4 | est. Placidiores itaque invicem simus: mali inter malos
2776 II, 2, 1 | non voluntate nostra fiunt invicti et inevitabiles sunt, ut
2777 III, 31, 1 | hominum retro sit et paucis invidentem quantum sequatur a tergo
2778 I, 16, 6 | secundas res malorum hominum invidere conveniet. Quid enim est
2779 I, 16, 6 | tam commoda illorum sine invidia videbit quam scelera sine
2780 III, 31, 1 | sequatur a tergo ingentis invidiae. Tanta tamen inportunitas
2781 II, 31, 3 | efficit amor nostri nimius: inviolatos nos etiam inimicis iudicamus
2782 II, 11, 1 | ipsum quod terribilis est et invisa est; periculosius est autem
2783 II, 35, 5 | cupientem, infestam pariter invisamque.~6.
2784 II, 35, 5 | et stridore et si qua his invisior vox est perstrepentem, tela
2785 III, 43, 2 | nulli cadaver nostrum iaceat invisum.~3.
2786 III, 15, 1 | profecit? ne ad reliquias invitaretur.~2.
2787 II, 33, 3 | patrem, ad cenam illum eo die invitavit.~4.
2788 II, 22, 3 | notumque nobis sit, quod quae inviti audimus libenter credimus
2789 III, 22, 4 | in deformitatem Antigoni iocarentur et nunc staturam humilem,
2790 II, 10, 1 | lusus et ineptos aequalium iocos spectent? Quid si illis
2791 III, 11, 2 | ira est; pleraque in lusum iocumque vertantur. Socraten aiunt
2792 I, 20, 9 | Putavit aut sibi noceri ne ab Iove quidem posse aut se nocere
2793 I, 20, 9 | posse aut se nocere etiam Iovi posse. Non puto parum momenti
2794 III, 4, 2 | articulorum crepitum cum se ipsae manus frangunt et pulsatum
2795 II, 13, 1 | sanabilibus aegrotamus malis ipsaque nos in rectum genitos natura,
2796 III, 10, 2 | tempestatis ac pluviae ante ipsas notae veniunt, ita irae
2797 II, 10, 8 | conpagibus aquam trahit nautis ipsique navigio irascitur? occurrit
2798 II, 16, 3 | inquit 'omnium habentur iracundi.' Fraudulentis enim et versutis
2799 I, 14, 1 | quo melior quisque, hoc iracundior erit: vide ne contra placidior
2800 III, 9, 4 | certe ob eandem causam iracundiores sunt valetudine aut aetate
2801 III, 9, 1 | Studia quoque graviora iracundis omittenda sunt aut certe
2802 II, 16, 2 | est, optima animalia esse iracundissima? Feras putem, quibus ex
2803 II, 15, 1 | liberas videbis gentes quae iracundissimae sunt, ut Germanos et Scythas.'
2804 III, 8, 6 | Caelium oratorem fuisse iracundissimum constat. Cum quo, ut aiunt,
2805 II, 6, 4 | delictis inaequalibus, aut iracundissimus, si totiens excanduerit
2806 III, 12, 5 | inquit 'poenas ab homine iracundo.'~6.
2807 I, 4, 2 | difficilem asperum, quae omnia irarum differentiae sunt; inter
2808 III, 18, 1 | vitiis etiam suppliciorum irarumque barbaria transisset! M.
2809 II, 10, 2 | Ne singulis irascaris, universis ignoscendum est,
2810 III, 5, 4 | quam id erat propter quod irascebatur amisit! Ira patri luctum,
2811 III, 8, 3 | hominibus vivit, sed quod causas irascendi non invenit nec vitium suum
2812 III, 29, 2 | quasi argumentum sit iuste irascentis graviter irasci. ~
2813 II, 10, 2 | senibusque quod peccant, irascere infantibus: peccaturi sunt.
2814 II, 14, 3 | exercebat praecipere ne irascerentur; ira enim perturbat artem
2815 I, 15, 3 | servo ait 'caederem te, nisi irascerer'. Admonitionem servi in
2816 II, 6, 1 | propitia est, ita turpibus irata esse debet.' Quid si dicat
2817 II, 16, 2 | alimenta sunt, meliores quo iratiores: patientiam laudaverim boum
2818 II, 5, 3 | perfruuntur plurimumque ab iratorum vultu absunt, per otium
2819 II, 35, 3 | reddit; linquit decor omnis iratos, et sive amictus illis compositus
2820 III, 10, 2 | ita irae amoris omniumque istarum procellarum animos vexantium
2821 III, 42, 3 | fragiles consurgimus? Iam istas inimicitias quas inplacabili
2822 II, 8, 2 | Inter istos quos togatos vides nulla
2823 | it
2824 III, 20, 2 | commeatibus, non exploratis itineribus, per invia, per arentia
2825 III, 2, 2 | saepe in iram uno agmine itum est.~3.
2826 III, 32, 2 | id tempus veniat quo ipsi iubeamus: nunc ex imperio irae loquemur;
2827 III, 40, 4 | placebis ut ibi aliquem duci iubeas ubi Caesar est?'~5.
2828 III, 19, 3 | iis in quos animadverti iubebat os inserta spongea includi,
2829 III, 40, 2 | periturum: murenis obici iubebatur, quas ingentis in piscina
2830 I, 16, 5 | concipiam et <lege> agi iubebo non iratus sed severus;
2831 I, 18, 6 | furoris! 'Te' inquit 'duci iubeo, quia damnatus es; te, quia
2832 III, 22, 2 | quam duos manipulares duci iubere, qui incumbentes regis tabernaculo
2833 III, 18, 2 | illa pateretur, Sulla qui iuberet, Catilina qui faceret, sed
2834 III, 15, 1 | regem' inquit 'omnis cena iucunda est.' Quid hac adulatione
2835 II, 31, 3 | inviolatos nos etiam inimicis iudicamus esse debere; regis quisque
2836 I, 12, 6 | profuit, non ideo salutaris iudicanda est; saepe enim saluti fuere
2837 I, 20, 1 | Ne illud quidem iudicandum est, aliquid iram ad magnitudinem
2838 II, 31, 2 | Iniqua quaedam iudicant homines quia pati non debuerint,
2839 I, 12, 5 | officio ducente, volentem iudicantem providentem, non inpulsum
2840 III, 20, 1 | nomen est. Pepercisse illum iudicas quod non tota capita praecidit?
2841 III, 33, 2 | regionibus iudices sedeant iudicaturi utrius iustior avaritia
2842 II, 29, 3 | De parvula summa iudicaturo tibi res sine teste non
2843 I, 12, 3 | suorum casu irascitur, putas iudicaturos homines id fieri debere
2844 I, 12, 3 | praeceptis fortioribus et relicto iudice ad coronam venis: quia unusquisque
2845 II, 22, 3 | libenter credimus et antequam iudicemus irascimur.~4.
2846 I, 19, 2 | quassans nec quicquam indecorum iudici faciens, cuius tum maxime
2847 III, 33, 2 | clamore exprimantur, fremitu iudiciorum basilicae resonent, evocati
2848 II, 31, 6 | mansuescunt. Aspice elephantorum iugo colla summissa et taurorum
2849 III, 30, 4 | Divum Iulium plures amici confecerunt
2850 III, 34, 1 | honorificos, contumacia iumenta et pigra mancipia, et suspiciones
2851 III, 16, 2 | separatim gemunt communis metus iunxit. Plerosque itaque modo singuli
2852 III, 21, 2 | vehementer commovit regem; iuravit itaque se amnem illum regis
2853 III, 2, 5 | violatae legationes rupto iure gentium rabiesque infanda
2854 II, 29, 3 | probaretur, testis sine iureiurando non valeret, utrique parti
2855 III, 34, 3 | adfectantibus pugnas et iurgia excitant. ~
2856 III, 34, 1 | qualiaque pueros in rixam et iurgium concitant.~2.
2857 I, 8, 1 | semel adfectus inductus est iusque illi aliquod voluntate nostra
2858 III, 29, 2 | augemus, quasi argumentum sit iuste irascentis graviter irasci. ~
2859 II, 2, 4 | mentes et atrox pictura et iustissimorum suppliciorum tristis aspectus;~
2860 II, 30, 1 | si nocentem punit, cede iustitiae, si innocentem, cede fortunae.~
2861 II, 32, 1 | verbum est et quidem pro iusto receptum ultio [et talio].
2862 I, 12, 3 | quod faciunt; fere enim iustum quisque adfectum iudicat
2863 III, 28, 6 | mehercules vir magnus ac iustus fortissimum quemque ex hostibus
2864 II, 13, 2 | auspiciis ipsisque dis bene iuvantibus. Multo difficilius est facere
2865 II, 10, 2 | tribuenda est. Si irasceris iuvenibus senibusque quod peccant,
2866 III, 18, 1 | ture ac vino supplicabat, L. Sulla praefringi crura,
2867 II, 11, 3 | Occurrat hoc loco tibi Laberianus ille versus qui medio civili
2868 I, 16, 2 | versaris errorum, nec graviter laberis sed frequenter: obiurgatio
2869 III, 6, 4 | incursitandum est et aliubi labi necesse est, aliubi retineri,
2870 II, 31, 4 | amicus offendit, filius labitur, servus peccat? Turpissimam
2871 III, 22, 3 | accessit ad eos qui maxime laborabant et cum ignorantis a quo
2872 III, 35, 4 | qui non minus fastidio laborant si male instituti sunt:
2873 II, 35, 5 | fugantemque et omnium odio laborantem, sui maxime, si aliter nocere
2874 III, 9, 4 | sanguini cursumque eius venis laborantibus sistit, sive quia corpus
2875 III, 29, 1 | somnus oppressit, si rusticum laborem recusat aut non fortiter
2876 III, 41, 1 | satis fiat, nil in famam laboremus; sequatur vel mala, dum
2877 III, 29, 1 | tenet nec ad sordida ac laboriosa ministeria agilis occurrit,
2878 II, 13, 2 | quiete otiosius, quid ira laboriosius? Quid clementia remissius,
2879 I, 11, 1 | corporibus, tanto patientiores laborum comminuat nisi ira infestissima
2880 II, 35, 5 | populos dividendam pacemque lacerandam deae taeterrimae inferum
2881 II, 8, 3 | similium abstinent, hi mutua laceratione satiantur. Hoc uno ab animalibus
2882 III, 3, 6 | genera, varia poenarum, lacerationes membrorum, inscriptiones
2883 II, 5, 2 | accipere, nec illi verbera lacerationesque in ultionem petuntur sed
2884 II, 26, 2 | saepe proiecimus et mendosum laceravimus, ut vestimenta quae, quia
2885 III, 18, 1 | paulatim et per singulos artus laceravit.~2.
2886 II, 14, 2 | incidunt causae quae iram lacessant?' Sed tunc maxime illi opponendae
2887 II, 33, 6 | cura leniretur admonens, lacessebat. Contra ille se laetum et
2888 II, 34, 1 | abstinendum est, sive par est qui lacessendus est sive superior sive inferior.
2889 III, 25, 3 | steterit quisquis despexit lacessentis: proprium est magnitudinis
2890 III, 43, 2 | aliquem nobiscum adligatum lacessimus, cum victo victorique finis
2891 III, 24, 1 | itaque sibi quisque, quotiens lacessitur: 'numquid potentior sum
2892 II, 33, 4 | hauriebat, cum interim non lacrimam emisit, non dolorem aliquo
2893 I, 2, 5 | et simulatis deprecantium lacrimis placantur et falsa ultione
2894 II, 5, 4 | esset, si flumen aliquod lacumque conplesset! Quid mirum si
2895 III, 16, 1 | est iugum quod non minus laedat ducentem quam repugnantem:
2896 III, 26, 5 | aliquem fortasse laesisti, sed laedes. Noli aestimare hanc horam
2897 III, 27, 1 | diutius irascimur omnes quam laedimur. Quanto melius est abire
2898 III, 26, 5 | Sed iam aliquem fortasse laesisti, sed laedes. Noli aestimare
2899 III, 5, 8 | potentior te aut inbecillior laesit: si inbecillior, parce illi,
2900 II, 3, 4 | nesciente. Putavit se aliquis laesum, voluit ulcisci, dissuadente
2901 I, 3, 1 | qui laeserunt, sed iis qui laesuri sunt; ut scias iram non
2902 I, 3, 1 | nasci.' Verum est irasci nos laesuris, sed ipsa cogitatione nos
2903 III, 31, 3 | esse te in animo amici tui laetare. Multi te vincunt: considera
2904 II, 6, 2 | quibus irascitur. Gaudere laetarique proprium et naturale virtutis
2905 II, 10, 5 | miserebatur omnium qui sibi laeti felicesque occurrebant,
2906 II, 6, 1 | vult et deprimi, quoniam laetitia ob recte factum clara magnificaque
2907 II, 20, 4 | fovendaque talia ingenia et in laetitiam evocanda sunt. Et quia aliis
2908 II, 33, 6 | lacessebat. Contra ille se laetum et oblitum quid eo actum
2909 III, 23, 1 | nepos fuit Alexander, qui lanceam in convivas suos torquebat,
2910 III, 40, 4 | imperas et novi generis poenis lancinari? Si calix tuus fractus est,
2911 III, 19, 5 | viritim furit sed gentes totas lancinat, sed urbes et flumina et
2912 I, 2, 2 | celebrisque spectaculum fori lancinavit, alium filii parricidio
2913 I, 7, 1 | id vero retinere sine quo languebit actio et vis ac vigor animi
2914 III, 7, 2 | generoso repulsa iram exprimet, languido inertique tristitiam. Ergo
2915 II, 17, 2 | Languidus' inquit 'animus est qui
2916 II, 26, 4 | nobis possunt ut ferrum aut lapis, iniuriam quidem facere
2917 III, 16, 1 | contumacius patitur. Sic laqueos fera dum iactat adstringit;
2918 I, 6, 4 | quibus vitam non potuerunt largiri facilem exitum praestant,
2919 II, 19, 4 | convalescentes et quorum aut lassitudine aut detractione sanguinis
2920 III, 9, 5 | Vetus dictum est a lasso rixam quaeri; aeque autem
2921 II, 25, 2 | altius rastrum adlevantem, lassum se fieri questus vetuit
2922 II, 9, 3 | conquirendas proscriptorum latebras circumvolitantia et violatos
2923 I, 19, 6 | commissa sunt, his inest latens et operta et inveterata
2924 II, 10, 8 | manifesta foramina praecludit, latentibus et ex occulto sentinam ducentibus
2925 III, 16, 4 | distractum ab utroque viae latere posuit et hac victima lustravit
2926 III, 17, 4 | angustiae loci cogebant, lateribus vero adtritu exulceratis
2927 I, 21, 2 | et sub singulis vilicis latiores habet fines quam quos consules
2928 III, 13, 3 | nec erat illi exprobratio latitantis irae ingrata. Quidni gauderet
2929 II, 28, 2 | legem bonum esse! Quanto latius officiorum patet quam iuris
2930 III, 25, 3 | percussum. Sic immanis fera ad latratum canum lenta respexit, sic
2931 II, 32, 3 | nobilis qui more magnae ferae latratus minutorum canum securus
2932 III, 35, 3 | voces et fremitus animalium latratusque. Quid miser expavescis ad
2933 III, 37, 2 | cani? et hic, cum multum latravit, obiecto cibo mansuescit.~
2934 III, 19, 2 | nocturnum supplicium? Cum latrocinia tenebris abscondi soleant,
2935 I, 16, 1 | Quid ergo? non irascar latroni? Quid ergo? non irascar
2936 III, 25, 4 | certus est, ista quo usque me latura sit dubium est.' ~
2937 II, 25, 1 | dissolutus deliciis cuius latus alieno labore condoluit.~
2938 II, 23, 3 | moderatio in regibus, hoc laudanda magis est.~4.
2939 III, 14, 3 | condicione mancipium! eius rei laudator fuit cuius nimis erat spectatorem
2940 III, 14, 4 | sceleratius telum illud laudatum est quam missum. Videbimus
2941 II, 21, 3 | comminuitur; adsurgit si laudatur et in spem sui bonam adducitur,
2942 III, 36, 2 | altus ac liber, cum aut laudatus est animus aut admonitus
2943 II, 16, 2 | quo iratiores: patientiam laudaverim boum et equorum frenos sequentium.
2944 II, 21, 5 | superaverit et dignum aliquid laude fecerit, attolli non gestire
2945 III, 29, 1 | Turpe est odisse quem laudes; quanto vero turpius ob
2946 III, 23, 7 | ne eo quidem motus quod laudibus suis rebusque gestis manus
2947 II, 23, 3 | Hoc eo magis in Alexandro laudo quia nemo tam obnoxius irae
2948 II, 21, 6 | Dabimus aliquod laxamentum, in desidiam vero otiumque
2949 II, 20, 3 | proderunt; modica enim voluptas laxat animos et temperat.~4.
2950 II, 10, 8 | navigium multam undique laxatis conpagibus aquam trahit
2951 III, 8, 6 | aiunt, cenabat in cubiculo lectae patientiae cliens, sed difficile
2952 III, 37, 4 | demens, quid interest quam lecti premas partem? honestiorem
2953 III, 9, 1 | artibus amoenis tradendus: lectio illum carminum obleniat
2954 II, 2, 3 | ludicra scaenae spectacula et lectiones rerum vetustarum. Saepe
2955 II, 2, 5 | Cannas moenia circumsidente lectorum percurrit animos, sed omnia
2956 III, 23, 3 | At vos' inquit 'ceteri legati, nuntiate Atheniensibus
2957 III, 23, 2 | venerat. Audita benigne legatione Philippus 'dicite' inquit '
2958 III, 2, 5 | violatae legationes rupto iure gentium rabiesque
2959 III, 20, 2 | exceperant servitutem missisque legatis libera responsa dederant,
2960 III, 23, 2 | inter alios Atheniensium legatos venerat. Audita benigne
2961 II, 33, 6 | a convivio ad ossa fili legenda discedere; ne hoc quidem
2962 II, 28, 2 | qui se profitetur omnibus legibus innocentem? Ut hoc ita sit,
2963 I, 11, 4 | molles bello viri, antequam legio visatur, caedunt ob nullam
2964 III, 2, 4 | excepit; in imperatorem suum legiones pila torserunt; dissedit
2965 I, 16, 5 | furens nec infestus sed vultu legis et illa sollemnia verba
2966 II, 23, 2 | animosius Alexander! qui cum legisset epistulam matris, qua admonebatur
2967 III, 2, 4 | subitos irae suae duces legit ac per tecta urbis nobiles
2968 I, 15, 1 | nequeunt nihilque in illis lene aut spei bonae capax est:
2969 I, 16, 5 | et illa sollemnia verba leni magis gravique quam rabida
2970 III, 22, 1 | quae sequaris, moderata, lenia, quibus nec ad irascendum
2971 III, 39, 1 | Videamus quomodo alienam iram leniamus; nec enim sani esse tantum
2972 III, 13, 2 | vultus remittatur, vox lenior sit, gradus lentior; paulatim
2973 II, 15, 3 | mitioribus animis vitia leniora coniuncta sunt, ut misericordia
2974 III, 26, 4 | queruli ambitiosi -- quid lenioribus verbis ulcus publicum abscondo? --
2975 III, 39, 3 | impetum, quem non audet lenire, fallet: removebit omnia
2976 II, 33, 6 | propinationibus senem crebris, ut cura leniretur admonens, lacessebat. Contra
2977 I, 1, 1 | scriberem quemadmodum posset ira leniri, nec inmerito mihi videris
2978 I, 17, 5 | animadvertendum est, iam [ira] fracta lenisque est. Adfectus cito cadit,
2979 III, 25, 3 | immanis fera ad latratum canum lenta respexit, sic inritus ingenti
2980 III, 13, 2 | vox lenior sit, gradus lentior; paulatim cum exterioribus
2981 III, 38, 2 | adfirmabo' inquit 'omnibus, Lentule, falli eos qui te negant
2982 III, 38, 2 | pingui saliva inspuisset Lentulus ille patrum nostrorum memoria
2983 III, 1, 2 | coepto deiecit, alios mora, lentum praecipitis mali remedium,
2984 I, 11, 6 | Africam transtulit, tam lentus ut opinionem luxuriae segnitiaeque
2985 III, 30, 1 | umbram aspis exsurgit, ursos leonesque mappa proritat: omnia quae
2986 III, 17, 2 | felicitate quadam dentibus leonis elapsus ob hoc, cum ipse
2987 II, 31, 6 | dracones et intra domum ursorum leonumque ora placida tractantibus
2988 III, 16, 1 | quam repugnantem: unum est levamentum malorum ingentium, pati
2989 I, 12, 6 | quaedam genera valetudinis levant, nec ideo non ex toto illis
2990 II, 21, 7 | praecipue apparet, cum quidquid leve et inane in animo erat secunda
2991 II, 8, 2 | alter in alterius exitium levi compendio ducitur; nulli
2992 I, 6, 2 | Nempe medicus primo in levibus vitiis temptat non multum
2993 II, 19, 4 | acres magis quam graves sunt levioresque dum incipiunt. Siccis aetatibus
2994 I, 16, 6 | ad puniendum.' Quid? tibi lex videtur irasci iis quos
2995 III, 22, 2 | homines et periculosissime et libentissime faciunt, de rege suo male
2996 III, 12, 7 | plus faciam quam oportet, libentius faciam: non sit iste servus
2997 III, 20, 2 | servitutem missisque legatis libera responsa dederant, quae
2998 I, 8, 3 | quemadmodum ex confusione se liberabit in qua peiorum mixtura praevaluit?~
2999 II, 15, 4 | Deinde omnes istae feritate liberae gentes leonum luporumque
3000 II, 28, 2 | Quam multa pietas humanitas liberalitas iustitia fides exigunt,
3001 II, 15, 1 | in se generosi aliquid, liberas videbis gentes quae iracundissimae
3002 III, 19, 5 | est, homo misericors luctu liberavit. Non enim Gai saevitiam
3003 III, 14, 3 | revocare iactum, ut regi liberet in ipso patre certiorem
3004 I, 18, 2 | securior, vox clarior, sermo liberior, cultus delicatior, advocatio
3005 III, 19, 3 | gemeret? Timuit ne quam liberiorem vocem extremus dolor mitteret,
3006 III, 36, 4 | numquam didicerunt. Illum liberius admonuisti quam debebas,
3007 III, 17, 1 | et pigre ex Macedone ac libero in Persicam servitutem transeuntem.~
3008 II, 9, 3 | parte contraria et parentium liberorumque sacramenta diversa, subiectam
3009 III, 33, 1 | haec fora defetigat, patres liberosque committit, venena miscet,
3010 III, 28, 1 | deinde illi; servis, deinde libertis; parentibus, deinde liberis;
3011 III, 35, 1 | Respondisse tibi servum indignaris libertumque et uxorem et clientem: deinde
|