bold = Main text
     Lib. Cap. Par.                                        grey = Comment text

5514    II, 21, 10|              inquit 'hoc apud Platonem vidi.' Non dubito quin citius
5515   III, 19, 3 |              est; ad hoc vivit, ad hoc vigilat, ad hoc lucubrat.' Nemo
5516    II, 12, 4 |            alius contentus brevi somno vigiliam indefatigabilem extendit;
5517    II,  5, 4 |           fortuna crudelitati tuae per viginti annos secunda dabitque oculis
5518     I, 21, 2 |            agros colit et sub singulis vilicis latiores habet fines quam
5519    II, 14, 2 |                cum athletae quoque, in vilissima sui parte occupati, tamen
5520   III, 21, 5 |               contigit. C. enim Caesar villam in Herculanensi pulcherrimam,
5521    II, 10, 8 |                non ut desinant, sed ne vincant. ~
5522    II, 12, 3 |            arduum quod non humana mens vincat et in familiaritatem perducat
5523    II, 29, 1 |              temptaveris tollere: tota vincetur, dum partibus carpitur.~
5524   III, 28, 3 |                                        Vinctum licet accipias et ad arbitrium
5525     I, 16, 2 |          solida nequitia desiderat: et vincula publica et carcer adhibebitur.~
5526   III, 32, 2 |                capitalia supplicia, et vinculis carcere fame vindicamus
5527   III,  3, 6 |            quoque trahens uncus, varia vinculorum genera, varia poenarum,
5528   III, 34, 2 |          scortum meum concupivit: quod vinculum amoris esse debebat seditionis
5529     I, 12, 1 |            matrem?' Non irascetur, sed vindicabit, sed tuebitur. Quid autem
5530   III, 32, 2 |               et vinculis carcere fame vindicamus rem castigandam flagris
5531     I, 12, 5 |          rabidum. Nullus enim adfectus vindicandi cupidior est quam ira, et
5532     I, 12, 5 |            quam ira, et ob id ipsum ad vindicandum inhabilis: praerapida et
5533    II, 32, 3 |               altius sibi demisere dum vindicant: ille magnus et nobilis
5534    II, 33, 1 |                inquit 'contemnemur, si vindicaverimus iniuriam.' Si tamquam ad
5535   III, 30, 4 |            usus est, ex qua nihil sibi vindicavit nisi dispensandi potestatem --
5536   III, 15, 4 |                per exitium gentis tuae vindicet aut rex a longinquo potens
5537    II, 14, 3 |           ratio patientiam suadet, ira vindictam, et qui primis defungi malis
5538   III, 18, 2 |             suum pariter et hostium et vindicum gladios reciperet.~3.
5539   III, 14, 2 |               scyphis et iam gravis ac vinolentus obiurgatoris sui filium
5540   III,  2, 5 |                                        violatae legationes rupto iure gentium
5541    II,  9, 3 |           latebras circumvolitantia et violatos fontes venenis et pestilentiam
5542   III,  1, 3 |            incitata et se ipsa rapiens violentia non paulatim procedit sed
5543   III,  5, 1 |               placidos in saevitiam ac violentiam evocet. Quemadmodum adversus
5544     I, 17, 4 |                robur sed vanum tumorem violentisque principiis utitur, non aliter
5545     I, 10, 1 |               adiutorium inprovidos et violentos impetus apud quos nihil
5546    II, 31, 8 |                                     Ne viperas quidem et natrices et si
5547   III,  9, 2 |                Confusis oculis prosunt virentia et quibusdam coloribus infirma
5548   III, 25, 1 |              malis fuit etiam magnorum virorum titubare fortunam et aequiore
5549     I,  6, 3 |                vitiorum odium, pretium virtutium; transeat deinde ad tristiorem
5550   III,  8, 1 |         emolliit, avaritia in proximos virus suum transtulit.~2.
5551   III,  7, 1 |           administrantem tenerique iam visa cum ipso cadunt: ita fit
5552     I, 11, 4 |             bello viri, antequam legio visatur, caedunt ob nullam aliam
5553   III, 40, 4 |                calix tuus fractus est, viscera hominis distrahentur? Tantum
5554   III, 16, 1 |            iactat adstringit; sic aves viscum, dum trepidantes excutiunt,
5555   III, 17, 4 |             terribilis erat forma eius visentibus, factusque poena sua monstrum
5556    II, 35, 1 |               commodum et habilem: non vitabimus impetus animi hos graves
5557    II,  1, 2 |         articuli, firmamenta totius et vitalia, minime speciosa visu, prius
5558   III,  9, 4 |               et sitis ex isdem causis vitanda est: exasperat et incendit
5559    II, 36, 5 |            furiosi. Amicissimis hostes vitandique carissimis, legum nisi qua
5560   III, 37, 1 |                iacta verba tetigerunt: vitare vulgares convictus memento;
5561   III, 24, 4 |        offensarum qui non in illas dum vitat incidat.~
5562   III, 10, 3 |               parum medicina profecit, vitaverunt turbam et sine teste ceciderunt.~
5563    II, 18, 1 |       repellere, aliter compescere. Ut vitemus, quaedam ad universam vitam
5564   III, 22, 1 |            cogitanda sunt exempla quae vites, et illa ex contrario quae
5565    II, 22, 1 |               nascendi et educatio nec vitii locum nec iam praecepti
5566     I, 20, 1 |              est; nec corporibus copia vitiosi umoris intentis morbus incrementum
5567     I, 12, 4 |           calda non bene praebetur, si vitreum fractum est, si calceus
5568   III, 20, 4 |               male periret, quis peius viveret. ~
5569     I,  6, 4 |        documentum omnium sint, et quia vivi noluerunt prodesse, morte
5570   III, 26, 4 |                simus: mali inter malos vivimus. Una nos res facere quietos
5571   III, 43, 1 |            Quin potius amabilem te dum vivis omnibus, desiderabilem cum
5572   III, 23, 1 |           tamen qui leoni obiectus est vixit.~2.
5573    II, 12, 4 |            funibus currere et ingentia vixque humanis toleranda viribus
5574     I,  4, 2 |             distinguunt, quia apud nos vocabula sua non habent, praeteribo,
5575    II, 19, 1 |         abundavit. Inde quasdam umidas vocamus aridasque regiones et calidas
5576   III, 36, 1 |          cotidie ad rationem reddendam vocandus est. Faciebat hoc Sextius,
5577   III, 20, 2 |                quae contumeliosa reges vocant, Cambyses fremebat et non
5578   III, 20, 4 |                donec timuit ne et ipse vocaretur ad sortem: tum demum signum
5579    II,  3, 1 |            fortuito inpellunt adfectus vocari debet: ista, ut ita dicam,
5580   III, 35, 1 |              interrogatus, contumaciam vocas.~2.
5581   III,  3, 3 |               ergo? sanum hunc aliquis vocat qui velut tempestate correptus
5582   III, 37, 4 |           irasci coepisti convivatori, vocatori, ipsi qui tibi praeferebatur:
5583    II, 31, 2 |          offendant, in amicis iniuriam vocemus neglegentiam.~3.
5584   III, 30, 2 |            quidem ut interdum iniurias vocent modica beneficia, in quibus
5585   III,  3, 5 |             calore aliquo gerendum est vocet.~6.
5586     I,  1, 4 |         mugitusque et parum explanatis vocibus sermo praeruptus et conplosae
5587    II, 21, 10|                cum ad parentes relatus vociferantem videret patrem: 'numquam'
5588   III, 35, 2 |            familiae. Quid clamas? quid vociferaris? quid flagella media cena
5589   III, 33, 1 |                Circa pecuniam plurimum vociferationis est: haec fora defetigat,
5590    II,  3, 4 |          statim resedit: hanc iram non voco, motum animi rationi parentem:
5591     I, 12, 5 |       defensorem ipso officio ducente, volentem iudicantem providentem,
5592    II, 28, 5 |              ignorantes, etiam eos qui volentes scientesque faciunt ex iniuria
5593    II,  5, 5 |                                        Volesus nuper, sub divo Augusto
5594    II, 27, 4 |                verum ipsi nobis dicere voluerimus, pluris litem nostram aestimabimus. ~
5595   III, 12, 2 |              atqui ille intuendus est, voluerit an inciderit, coactus sit
5596    II,  2, 2 |           praeceptis fugatur; est enim voluntarium animi vitium, non ex his
5597    II,  4, 1 |       efferantur, est primus motus non voluntarius, quasi praeparatio adfectus
5598   III,  7, 1 |             frequenter inrita sit eius voluntas qui non quae facilia sunt
5599    II, 30, 1 |              in his naturam excutiemus voluntatemque facientium. Puer est: aetati
5600   III, 28, 4 |           autem interest utrum aliquis voluntati meae obstet an desit, eripiat
5601    II, 20, 3 |          quoque proderunt; modica enim voluptas laxat animos et temperat.~
5602   III, 18, 4 |             inpatiens fuit differendae voluptatis, quam ingentem crudelitas
5603   III, 27, 3 |                tota vita inter errores volutabitur. Mansuete inmansueta tractanda
5604     I, 16, 3 |          insaniam et per tua alienaque volutato supplicia id quod unum tibi
5605   III, 22, 3 |             bene optate qui vos ex hac voragine eduxit.'~4.
5606   III, 30, 5 |               quibus et ante quos mori votum habuerant. ~
5607   III, 37, 1 |               verba tetigerunt: vitare vulgares convictus memento; solutior
5608   III, 40, 2 |              rapi eum Vedius iussit ne vulgari quidem more periturum: murenis
5609   III, 26, 3 |                per totum genus humanum vulgata sunt.~4.
5610   III, 41, 2 |                                     At vulgus animosa miratur et audaces
5611   III,  2, 3 |                 senes pueri, principes vulgusque consensere, et tota multitudo
5612   III, 18, 1 |             totiens occideret quotiens vulnerabat, paulatim et per singulos
5613    II,  2, 6 |              armorum. Alexandrum aiunt Xenophanto canente manum ad arma misisse. ~
5614   III, 16, 4 |                              At quanto Xerses facilior! qui Pythio quinque
5615   III, 40    |                                        XL.~1.
5616   III        |                                  Capp. XL-XLIII~
5617   III, 41    |                                        XLI.~1.
5618   III, 42    |                                        XLII.~1.
5619   III, 43    |                                        XLIII.~1.
5620   III, 39    |                                        XXXIX.~1.
5621   III, 37    |                                        XXXVII.~1.
5622   III        |                                   Capp.XXXVII-XXXIX~
5623   III, 38    |                                        XXXVIII.~1.
5624   III, 18, 4 |              dilatione poscebat, ut in xysto maternorum hortorum (qui
5625     I, 16, 7 |         tenuemque motum; nam, ut dicit Zenon, in sapientis quoque animo,