Lib. Cap. Par.

  1  I,    2,  3b  |          probrum M.Nobiliori, quod is in provinciam poetas duxisset;
  2  I,    3,  5b  |           studiosum autem eum, qui is aetate anteibat, Catonem,
  3  I,    4,  8   |           fiebat autem ita ut, cum is qui audire vellet dixisset,
  4  I,   13,  29  |         vero scrutari vetera et ex is ea quae scriptores Graeciae
  5  I,   15,  34  |         nostri philosophi nonne in is libris ipsis, quos scribunt
  6  I,   15,  35  |       serviat, esse aliquid, cuius is post mortem sensum sit habiturus. ~
  7  I,   18,  42  |           est animalem, esse volt. is autem animus, qui, si est
  8  I,   18,  42  |           ferantur ad caelum et ab is perrumpatur et dividatur
  9  I,   20,  46  |           eum omnia referrentur et is omnium iudex solus esset.
 10  I,   22,  50  |          quicquam cur incredibilis is animorum videatur aeternitas,
 11  I,   24,  59  |          quanta Theodectes, quanta is, qui a Pyrrho legatus ad
 12  I,   25,  62  |    omnisque motus qui animo vidit, is docuit similem animum suum
 13  I,   30,  72  |     corporibus contagio seseque ab is semper sevocavissent essentque
 14  I,   31,  77a |          inmortalitatem disseruit. is enim tris libros scripsit,
 15  I,   33,  80  |       libidinesque versentur, quas is, contra quem haec dicuntur,
 16  I,   34,  83  |         sic copiose disputatur, ut is a rege Ptolomaeo prohibitus
 17  I,   34,  83  |         scholis dicere, quod multi is auditis mortem sibi ipsi
 18  I,   35,  86a |   amplissimis fortunis occidisset, is propagatione vitae quot,
 19  I,   36,  87  |      dicant necesse est. an potest is, qui non est, re ulla carere?
 20  I,   37,  90  |         fuerit, factum esse nihil, is plane perspiciet inter Hippocentaurum,
 21  I,   41,  98  |          beatius est. tene, cum ab is, qui se iudicum numero haberi
 22  I,   41,  99a |     accidit fortuito. nec vero ego is, a quibus accusatus aut
 23  I,   43,  102b|     existimem, rem non difficilem, is praesertim cognitis, quae
 24  I,   43,  103 |            consequetur.' praeclare is quidem, qui et amico permiserit
 25  I,   43,  104 |                durior Diogenes, et is quidem eadem sentiens, sed
 26  I,   46,  111 |           esse cum aliquo sensu in is malis quibus volgo opinantur.
 27 II,    1,  2   |          vitari non potest metuit, is vivere animo quieto nullo
 28 II,    1,  2   |           mortem non timet, magnum is sibi praesidium ad beatam
 29 II,    4,  12a |     loquatur, aut si absurde canat is qui se haberi velit musicum,
 30 II,   11,  26  |           Stoico. Probe dicis. Sed is quasi dictata, nullo dilectu,
 31 II,   22,  51  |      aliquando fuerit, exponitur), is igitur sive ea ratio quae
 32 III,    2,  4  |   insipientibus contingit omnibus, is nullane est adhibenda curatio?
 33 III,    6,  12 |          minime' inquit 'adsentior is qui istam nescio quam indolentiam
 34 III,    7,  14 |              Qui autem est fidens, is profecto non extimescit;
 35 III,    8,  16 |            nisi tanta esset, et si is angustiis, quibus plerique
 36 III,   11,  25 |        esse angi, id autem est, ut is qui doleat oportere opinetur
 37 III,   12,  26 |          addidisti; non inerant in is quae tibi casus invexerat,
 38 III,   12,  27a|             qui bellum gereret cum is qui eius non tulerant superbiam?
 39 III,   12,  27a|            non tulerant superbiam? Is cum restitui in regnum nec
 40 III,   14,  30 |       mortalem.' Quae vox declarat is esse haec acerba, quibus
 41 III,   15,  31 |          voltus, cum mentis, a qua is fingitur, nulla fieret mutatio.
 42 III,   18,  42 |         Saepe quaesivi' inquit 'ex is qui appellabantur sapientes,
 43 III,   18,  42 |           inanis fundere: nihil ab is potui cognoscere. Qui si
 44 III,   20,  48 |        legem frumentariam dixerat. Is lege lata consularis ad
 45 III,   21,  50 |        statim convolent -; ego sum is qui dicam me non laborare,
 46 III,   21,  51 |           agunt, praesertim cum ab is non sane animosa defendatur
 47 III,   23,  55 |        tantam vim, ut aegritudo ex is omnis oriatur; feriunt enim
 48 III,   23,  56 |       ratio veri reperiendi non in is solum, quae mala,sed in
 49 III,   23,  56 |            solum, quae mala,sed in is etiam, quae bona videntur.
 50 III,   24,  58 |         videtur idem fere accidere is qui ante meditantur, quod
 51 III,   24,  58 |          qui ante meditantur, quod is quibus medetur dies, nisi
 52 III,   24,  59a|      duobus pares casus evenerint, is modo aegritudine adficiatur,
 53 III,   26,  63 |        Demosthenem invehitur, quod is septimo die post filiae
 54 III,   27,  64 |        domestico luctu hilarius ab is factum est aut dictum, plorare
 55 III,   29,  71b|            morte consolatus esset, is cum audivisset de suo, fractus
 56 IV,    1,  1   |        soleo mirari, tum maxime in is studiis, quae sero admodum
 57 IV,    1,  1   |            dicta sunt maximeque in is sex libris, quos de re publica
 58 IV,    8,  17  |          noceant, tamen eum doleat is frui, is invideat profecto.)
 59 IV,    8,  17  |          tamen eum doleat is frui, is invideat profecto.) Aemulatio
 60 IV,   16,  35b |          Cui miseriae proxumus est is qui adpropinquans aliquod
 61 IV,   17,  37  |       futili gestiens deliquescat, is est sapiens quem quaerimus,
 62 IV,   17,  37  |            sapiens quem quaerimus, is est beatus, cui nihil humanarum
 63 IV,   18,  42  |         enim vitiis modum apponit, is partem suscipit vitiorum
 64 IV,   21,  47  |     vehementior autem intellegatur is qui procul absit a naturae
 65 IV,   27,  58  |          animorum salus inclusa in is ipsis est. Sed quo maior
 66 IV,   28,  61  |           honestatis, propter mala is quidem angatur, sed alia
 67  V,    1,  2   |     operamque posuerunt. Quodsi ab is inventa et perfecta virtus
 68  V,    4,  10  |         reciderent, studioseque ab is siderum magnitudines intervalla
 69  V,    6,  17a |            voluptate, quid est cur is non beatus sit? et si haec
 70  V,    9,  24  |        multa disputat, quam ob rem is, qui torqueatur qui crucietur,
 71  V,    9,  26  |           Antisthenes diceret, non is qui finem bonorum voluptatem
 72  V,   10,  30  |        opes contemnere eaque, quae is contraria sunt, pro nihilo
 73  V,   10,  31  |           minus conveniat, quam ut is, qui vel summum vel solum
 74  V,   13,  38  |        vero etiam in bestiis, quod is sensus a natura est datus,
 75  V,   14,  40b |         Nam qui timebit ne quid ex is deperdat, beatus esse non
 76  V,   14,  41  |            nullo. Ut enim innocens is dicitur, non qui leviter
 77  V,   14,  41  |         nihil nocet, sic sine metu is habendus est, non qui parva
 78  V,   14,  42  |       etiam mori prohibiturus: vir is, quem quaerimus, non multo
 79  V,   15,  45  |         opes, gloriam -- si fuerit is, qui haec habet, iniustus,
 80  V,   15,  45  | dissimilibus si erunt, honestum ex is effici nihil poterit; quo
 81  V,   16,  47  |            Dicunt illi quidem, sed is vitam beatam completi negant;
 82  V,   16,  47  |     completi negant; hi autem sine is esse nullam putant aut,
 83  V,   19,  56  |         nefariae voci paruit, quam is, qui tam scelerate imperavit.
 84  V,   20,  58  |         credebat eorum nemini, sed is quos ex familiis locupletium
 85  V,   20,  58  |       capillum patris. Et tamen ab is ipsis, cum iam essent adultae,
 86  V,   20,  60  |                              Atque is cum pila ludere vellet --
 87  V,   21,  62  |       libertatem et iura redderet; is enim se adulescens inprovida
 88  V,   25,  72  |      beatum est omnesque sapientes is gaudiis perfruuntur, omnis
 89  V,   26,  75  |                            sed cum is dicat semper beatum esse
 90  V,   26,  75  |     liceret, quidnam faciendum est is qui nihil expetendum, nihil
 91  V,   27,  76  |           vero sapiens extimescet? is enim huic maxime sententiae
 92  V,   27,  76  |    acerrumus virtutis adversarius; is ardentis faces intentat,
 93  V,   27,  76  |           ardentis faces intentat, is fortitudinem, magnitudinem
 94  V,   29,  83  |   disputare solitum accepimus, sed is ut contra Stoicos, quos
 95  V,   30,  85  |         contemnere. Nec enim licet is, qui laudem cum dolore petendam
 96  V,   31,  88  |         voluptarium dicimus. Quid? is tibi mortemne videtur aut
 97  V,   32,  91  |     legatos ad cenam in Academiam; is apposuit tantum, quod satis
 98  V,   34,  98  |        caput erat, delectatum. Tum is qui illa coxerat: 'Minime
 99  V,   35,  102 |     homines fruuntur quam illi qui is abundant? Est enim carum
100  V,   36,  105 |            dulcius otio litterato? is dico litteris, quibus infinitatem
101  V,   39,  113 |          annos nostrae domi vixit. Is vero, quod credibile vix