Lib. Cap. Par.

 1  I,    1,  1  |         meum semper iudicium fuit omnia nostros aut invenisse per
 2  I,   10,  22a|         esset complexus, e quibus omnia orerentur, quintam quandam
 3  I,   12,  27 |         mortem non interitum esse omnia tollentem atque delentem,
 4  I,   16,  37 |        videre poterant, ad oculos omnia referebant. ~38a.
 5  I,   17,  39 |           et didicisse Pythagorea omnia primumque de animorum aeternitate,
 6  I,   17,  40 |       porro naturam esse quattuor omnia gignentium corporum, ut,
 7  I,   18,  42 |       quattuor generum, ex quibus omnia constare dicuntur, ex inflammata
 8  I,   20,  46 |          cognosceret, nisi ad eum omnia referrentur et is omnium
 9  I,   22,  50 |      possent in homine vivo cerni omnia quae nunc tecta sunt, casurusne
10  I,   23,  54 |          nam e principio oriuntur omnia, ipsum autem nulla ex re
11  I,   23,  54 |     necesse est a principio oriri omnia. ita fit, ut motus principium
12  I,   26,  64 |     oculis caliginem dispulit, ut omnia supera, infera, prima, ultima,
13  I,   27,  66 |         omni concretione mortali, omnia sentiens et movens ipsaque
14  I,   27,  67 |            potesne dicere? an, si omnia ad intellegendum non habeo
15  I,   28,  69 |           largiri fruges, florere omnia, Fontes scatere, herbis
16  I,   35,  85 | flebiliter illa canerentur: 'Haec omnia vidi inflammari, Priamo
17  I,   39,  94 |      habemus, hoc longum dicimus. Omnia ista, perinde ut cuique
18  I,   44,  105|            Sed plena errorum sunt omnia. trahit Hectorem ad currum
19 II,    1,  1  |         non sint aut pleraque aut omnia. Nam nec pauca nisi e multis
20 II,    2,  6  |           a multis, ex quo libris omnia referserunt. Quod accidet
21 II,   13,  30 |        Illud et melius et verius, omnia quae natura aspernetur,
22 II,   13,  30 |   virtutis nomine amplectimur, ut omnia praeterea, quae bona corporis
23 II,   13,  30 |          si in unum locum collata omnia sint, cum turpitudinis malo
24 II,   19,  44 |         latera, pulmones, possunt omnia. Longe igitur abest a summo
25 II,   22,  52 |        Eleates, qui perpessus est omnia potius quam conscios delendae
26 II,   26,  63 |        praecipiebam, sed omnes et omnia.~64.
27 II,   26,  64 |      quidem laudabiliora videntur omnia, quae sine venditatione
28 II,   26,  64 |            non quo fugiendus sit (omnia enim bene facta in luce
29 II,   27,  66 |          dolore occupabit. Nam si omnia fugiendae turpitudinis adipiscendaeque
30 III,    4,  7b|            gestire, laetari, haec omnia morbos Graeci appellant,
31 III,    5,  11|          esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem. Quod cum maius
32 III,   14,  30|           quidem non dubium, quin omnia, quae mala putentur, sint
33 III,   14,  30|    minuendum dolorem, sint semper omnia homini humana meditata.
34 III,   17,  36|        animo tanto esse coget, ut omnia, quae possint homini evenire,
35 III,   17,  37|        rursus ad se revertatur et omnia sua complexa nihil quaerat
36 III,   19,  46|   Euphorionis contemnitur. Sentit omnia repentina et necopinata
37 III,   19,  46|       fore, quid adiungit? ~'Haec omnia vidi inflammari,~Priamo
38 III,   20,  49|           sapiens non beatus sit: omnia philosopho digna, sed cum
39 III,   21,  51|        maxime verum sit ad corpus omnia referre sapientem sive,
40 III,   21,  51|          nisi quod expediat, sive omnia referre ad utilitatem suam,
41 III,   22,  52|  vehementius; sed non sunt in hoc omnia. Quamquam hostium repens
42 III,   22,  52|         nihil aliud reperias nisi omnia videri subita maiora, et
43 III,   22,  53|      Andromacha deplorare: ~'Haec omnia vidi...',~Sed iam decantaverant
44 III,   26,  63|                          Sed haec omnia faciunt opinantes ita fieri
45 III,   27,  64|                              Haec omnia recta vera debita putantes
46 III,   31,  76|       debito. Sunt etiam qui haec omnia genera consolando colligant -
47 III,   31,  76|          fere nos in Consolatione omnia in consolationem unam coniecimus;
48 III,   34,  84|                              Haec omnia definiunt Stoici, eaque
49 IV,    2,  5a |        facile ut appareat nostros omnia consequi potuisse, simul
50 IV,    5,  10 |        intento opus est animo, ne omnia dilabantur, si unum aliquid
51 IV,   16,  36 |         optineret, 'hominem frugi omnia recte facere'. Quod idem
52 IV,   17,  39 |          mente vix constes? eaque omnia aut nimis tristia aut nimis
53 IV,   24,  54 |           Bene igitur nostri, cum omnia essent in moribus vitia,
54 IV,   26,  57 |           divina imitetur, humana omnia inferiore virtute ducat.
55 IV,   26,  57 |     nimium esse possit? Sunt enim omnia ista ex errorum orta radicibus,
56 IV,   28,  61 |           sedatum, gravem, humana omnia spernentem illum esse, quem
57 IV,   38,  84 |       boni et beati volumus esse, omnia adiumenta et auxilia petamus
58  V,    1,  4  |  avunculus tuus, Brute, sustulit, omnia, quae cadere in hominem
59  V,    1,  4  |           se pertinere. Nos autem omnia adversa cum venientia metu
60  V,    4,  10 |    motusque tractabantur, et unde omnia orerentur quove reciderent,
61  V,    6,  16 |  inflammatum et furentem videmus, omnia rabide adpetentem cum inexplebili
62  V,    6,  17a|         est qui vim fortunae, qui omnia humana, quae cuique accidere
63  V,    7,  18 |        quae conveniunt, congerunt omnia, etsi alio loco disputata
64  V,    7,  19 |       fortunam semper armatus, ut omnia praesidia haberet in se
65  V,    8,  23 |        malis omnibus urgeatur, ut omnia advorsa sint in fortuna,
66  V,   12,  36 |      inquit 'ex se ipso apta sunt omnia, quae ad beate vivendum
67  V,   14,  42 |          homini accidere possunt, omnia parva ducens, qualem sapientem
68  V,   14,  42 |      sapientem esse volumus, nisi omnia sibi in se posita censebit?
69  V,   14,  42 |         minitante per litteras se omnia quae conarentur prohibiturum
70  V,   15,  43 |          libidoque versetur, quae omnia cum consilio et ratione
71  V,   16,  48 |           id, quod laudabile sit, omnia referre, quae agit quaeque
72  V,   16,  48 |      quaeque sentit? refert autem omnia ad beate vivendum; beata
73  V,   18,  53 |         desit, nihil obstet; ergo omnia profluenter absolute prospere,
74  V,   20,  57 |   concupierat, ne tum quidem, cum omnia se posse censebat, consequebatur.~
75  V,   20,  59 |       noctu ad eas ventitabat, ut omnia specularetur et perscrutaretur
76  V,   23,  65 |                     Ego autem cum omnia conlustrarem oculis -- est
77  V,   23,  67 |       contineri necesse est. Hinc omnia quae pulchra honesta praeclara
78  V,   24,  69 |      tamquam seminum, unde essent omnia orta generata concreta,
79  V,   24,  69 |           maria sustineantur, qua omnia delata gravitate medium
80  V,   28,  81 |       constanter graviter honeste omnia, nihil ita exspectare quasi
81  V,   28,  81 |         novum accidisse videatur, omnia ad suum arbitrium referre,
82  V,   31,  87 |   honestatem sic complectitur, ut omnia quae sine ea sint, longe [
83  V,   34,  97 |         hoc non videt, desideriis omnia ista condiri ? Darius in
84  V,   40,  117|     requiret.~Congerantur in unum omnia, ut idem oculis et auribus
85  V,   41,  119|         ducunt, in animo reponunt omnia.~120.