Lib. Cap. Par.

 1  I,    5,  10a |        fortasse metuis et idcirco mortem censes esse sempiternum
 2  I,    6,  13a |         non sunt, et nos, si post mortem miseri futuri sumus, miseri
 3  I,    8,  16  |        maiora? Quia, quoniam post mortem mali nihil est, ne mors
 4  I,    8,  16  |          proxumum tempus est post mortem, in quo mali nihil esse
 5  I,    8,  16  |        esse, sed bonum etiam esse mortem. Non postulo id quidem,
 6  I,    9,  18  |       animi a corpore putent esse mortem; sunt qui nullum censeant
 7  I,   11,  24  |     sententiis omnibus nihil post mortem pertinere ad quemquam potest;
 8  I,   11,  25  |      dasne aut manere animos post mortem aut morte ipsa interire?
 9  I,   11,  25  |           Quo modo igitur aut cur mortem malum tibi videri dicis?
10  I,   12,  26  |       potes, animos remanere post mortem, tum, si minus id obtinebis --
11  I,   12,  26  |          docebis carere omni malo mortem. ego enim istuc ipsum vereor
12  I,   12,  27  |        haereret in eorum mentibus mortem non interitum esse omnia
13  I,   13,  30  |       quis est igitur, qui suorum mortem primum non eo lugeat, quod
14  I,   14,  31  |         maxumae quidem, quae post mortem futura sint. 'serit arbores,
15  I,   15,  32b |         se pro patria offerret ad mortem. ~33.
16  I,   15,  34  |           quid? poetae nonne post mortem nobilitari volunt? unde
17  I,   15,  34  |        quid poetas? opifices post mortem nobilitari volunt. quid
18  I,   15,  35  |       esse aliquid, cuius is post mortem sensum sit habiturus. ~
19  I,   29,  71  |        locutus ita est, ut non ad mortem trudi, verum in caelum videretur
20  I,   34,  82  |          animos non remanere post mortem: video nos, si ita sit,
21  I,   34,  82  |     aliquis dolor aut omnino post mortem sensus in corpore est? nemo
22  I,   34,  83  |          est, cum id agam ne post mortem miseros nos putemus fore,
23  I,   34,  83  |     dicere, quod multi is auditis mortem sibi ipsi consciscerent. ~
24  I,   35,  86a | victoribus possiderentur. qui, si mortem tum obisset, in amplissimis
25  I,   37,  89  |           exercitus ad non dubiam mortem concurrerunt! quae quidem
26  I,   38,  91  |        ante ortum, sic nihil post mortem pertinebit.in quo quid potest
27  I,   40,  96  |         iam praecordiis conceptam mortem contineret, vereque ei,
28  I,   40,  96  |          cui venenum praebiberat, mortem eam est auguratus, quae
29  I,   40,  97a |           ipsa morte laudaret, si mortem malum iudicaret? vadit enim
30  I,   41,  97b |           evenire, quod mittar ad mortem. necesse est enim sit alterum
31  I,   41,  98  |        dicuntur, migrationem esse mortem in eas oras, quas qui e
32  I,   41,  98  |     iudices i qui me absolvistis, mortem timueritis. ~99a.
33  I,   42,  100 |        nomen quidem proditum est, mortem tantopere contempserit,
34  I,   42,  102a|          ut esset, qui pro patria mortem non dubitaret occumbere'.~
35  I,   44,  106 |          nihil curandum esse post mortem, cum multi inimicos etiam
36  I,   45,  109 |        munere. multa mihi ipsi ad mortem tempestiva fuerunt. quam
37  I,   45,  109 |         ratio minus perficiet, ut mortem neglegere possimus, at vita
38  I,   46,  110 |           res feret, gradietur ad mortem; in qua aut summum bonum
39  I,   47,  112 |           certe perfectum est, ut mortem non ducerem in malis. Num
40  I,   48,  115 |       Elysium, cum graviter filii mortem maereret, venisse in psychomantium
41  I,   48,  116a|         cuius etiam filiae cupide mortem expetiverunt pro vita civium; <
42  I,   49,  117 |          contionandum, ut homines mortem vel optare incipiant vel
43 II,    1,  2   |          mors quod sit horrendum, mortem non timet, magnum is sibi
44 II,    4,  11  |      facile in animo forti contra mortem habita insedit oratio. Sed
45 II,   17,  41  |         fortior contra dolorem et mortem disciplina.~
46 III,   14,  29 |         commentabar miserias:~Aut mortem acerbam aut exili maestam
47 III,   14,  30 |          fili peccatum aut uxoris mortem aut morbum filiae,~Communia
48 III,   17,  38 |          contentus esset <et> nec mortem nec deos extimesceret. Habes
49 III,   26,  63 |           septimo die post filiae mortem hostias immolavisset. At
50 III,   29,  72 |           moriantur; qui alterius mortem aequo animo ferant, eos
51 IV,   20,  46  |  paupertatem, qui ignominiam, qui mortem, qui dolorem timerent. Haec
52  V,    6,  15  |      relinquunt. Quis enim potest mortem aut dolorem metuens, quorum
53  V,   27,  76  |   sententiae repugnat. Nam contra mortem nostram atque nostrorum
54  V,   31,  88  |        Quis enim parum est contra mortem aut dolorem paratus?~Ordiamur
55  V,   40,  117 | receptaculum. Theodorus Lysimacho mortem minitanti 'Magnum vero'
56  V,   40,  118a|         sane periculum est ne non mortem aut optandam aut certe non