Lib. Cap. Par.

 1  I,   13,  29  |        tenebant, visis quibusdam saepe movebantur, iisque maxime
 2  I,   19,  43  |         evadat ex hoc aere, quem saepe iam appello, eumque perrumpat,
 3  I,   20,  46  |         animi perforatae. itaque saepe aut cogitatione aut aliqua
 4  I,   21,  48  |       quae quidem cogitans soleo saepe mirari non nullorum insolentiam
 5  I,   30,  73  |     animo cogitantibus, quod iis saepe usu venit, qui cum acriter
 6  I,   30,  74  |       tunc Socrati, nunc Catoni, saepe multis, ne ille me Dius
 7  I,   32,  78  |          confidere; movemur enim saepe aliquo acute concluso, labamus
 8  I,   37,  90  |        Quamquam hoc quidem nimis saepe, sed eo, quod i hoc inest
 9  I,   41,  98  |       tandem aestimatis? equidem saepe emori, si fieri posset,
10  I,   42,  101 |        cum legiones scribat Cato saepe alacris in eum locum profectas,
11 II,    1,  2   |      militari, pauca ipsa multum saepe prosunt et ferunt fructus,
12 II,   11,  26  |        me otio? Quid tum? Fuisti saepe, credo, cum Athenis esses,
13 II,   16,  38  |          videmus ex acie efferri saepe sancios, et quidem rudem
14 II,   17,  40  |   ratione et sapientia. Aniculae saepe inediam biduum aut triduum
15 II,   17,  41  |       quam turpiter vitare! quam saepe apparet nihil eos malle
16 II,   20,  48  |       propinquorumque custodiis; saepe enim videmus fractos pudore,
17 II,   25,  60  |        revocas, qui in aciem non saepe prodeunt. E quibus homo
18 II,   25,  61  |         Posidonius; quem et ipse saepe vidi et id dicam, quod solebat
19 II,   25,  61  |         ei doloris admoverentur, saepe dixisse: "Nihil agis, dolor!
20 II,   27,  65  |      haec patientia dolorum quam saepe iam animi intentione dixi
21 II,   27,  65  |          se aequabilem praebeat. Saepe enim multi qui aut propter
22 III,    4,  8  |      soli, sed, id quod admirari saepe soleo, maioribus quoque
23 III,    5,  11 |      atra bili solum mens ac non saepe vel iracundia graviore vel
24 III,   14,  29 |        laudantur; licet enim, ut saepe facimus, in Latinum illa
25 III,   18,  42 |   Epicurus. Deinde paulo infra: 'Saepe quaesivi' inquit 'ex is
26 III,   20,  46b|      multa praeclare. Itaque, ut saepe dixi, de acumine agitur
27 III,   20,  48 |                        At laudat saepe virtutem'. Et quidem C.
28 III,   23,  56 |         hic Caecilianum illud: ~'Saepe est etiam sub palliolo sordido
29 III,   26,  63 |        cum ipsa solitudine loqui saepe delectat, ut illa apud Ennium
30 III,   28,  67 |    patientia, qui cum multa sint saepe perpessi, facilius ferunt
31 III,   33,  79 |       quamquam et usitata est et saepe prodest: 'non tibi hoc soli.'
32 IV,    3,  5b  |      dicemus, si usus fuerit, et saepe diximus. Sapientiae studium
33 IV,    4,  7b  |      semper requiremus. Quod cum saepe alias, tum nuper in Tusculano
34 IV,   12,  27b |          quia iam sint, sed quia saepe sint -<sic> alii ad metum,
35 IV,   15,  34  |         de virtute et diximus et saepe dicendum erit - pleraeque
36 IV,   21,  48  |    Quamquam in eis ipsis videmus saepe constantiam: ~'Conlocuntur,
37 IV,   23,  52  |    insani et ebrii multa faciunt saepe vehementÏus. Semper Aiax
38 IV,   25,  55  |         nos autem, ut testificor saepe, de sapiente quaerimus. ~
39 IV,   35,  74  |       aegroti non convalescentes saepe curandus est; ~75.
40  V,    4,  11  |      tenuisset, fecimus et alias saepe et nuper in Tusculano, ut
41  V,    6,  15  |          metuens, quorum alterum saepe adest, alterum semper impendet,
42  V,    6,  15  |           sed potentibus populis saepe contigit, servitutem? potest
43  V,    8,  22  |        ista mihi et cum Antiocho saepe et cum Aristo nuper, cum
44  V,    9,  26  |     imitari? qui multa praeclare saepe dicit; quam enim sibi constanter
45  V,   12,  34b | auctoritate repetatur, apud quem saepe haec oratio usurpata est,
46  V,   19,  56  |         non semel respondit, sed saepe: 'moriatur'? In quo beatior
47  V,   39,  114 |        arbitrabatur, et cum alii saepe, quod ante pedes esset,