Lib. Cap. Par.

 1  I,    4,  7  |        Isocratis rhetoris gloria, dicere docere etiam coepit adulescentes
 2  I,    4,  7  |          copiose posset ornateque dicere; in quam exercitationem
 3  I,   24,  56 |     corporis figuram videor posse dicere unde concreta et quo modo
 4  I,   26,  65 |         divinus est, ut Euripides dicere audet, deus. Et quidem,
 5  I,   27,  67 |           tua aut qualis? potesne dicere? an, si omnia ad intellegendum
 6  I,   34,  83 |           dicatur illa in scholis dicere, quod multi is auditis mortem
 7  I,   46,  110|           beati. non possum autem dicere, quoquo modo hoc accipietur,
 8 II,    5,  14 |        quam dedecus? Non audeo id dicere equidem, et me pudet tam
 9 II,    6,  15b|    dubitavit summum malum dolorem dicere. Deinde ad hanc enervatam
10 II,    7,  17b|           esse negant, non solent dicere cuiquam suave esse cruciari;
11 II,   10,  25 |          ita adfectum non miserum dicere et, si hunc miserum, certe
12 II,   13,  30 |    appellamus, id tot modis posse dicere. Definis tu mihi, non tollis
13 II,   14,  33 |         humana contemnentem potes dicere aut Philoctetam illum -?
14 II,   19,  45 |       tantum hominem nihil sapere dicere, sed nos ab eo derideri
15 II,   20,  46 |  significem, pluribus. Volo autem dicere illud homini longe optimum
16 II,   20,  49 | gravitatem intuentes non dubitant dicere: ~Tu quoque, Ulixes, quamquam
17 III,   17,  38|          contendere et magna voce dicere solebat: eum esse beatum,
18 III,   18,  41|      Epicure, nec fatemur eam nos dicere voluptatem, quam tu idem.
19 III,   18,  41|        cum os perfricuisti, soles dicere? Sunt haec tua verba necne?
20 III,   21,  50|         malitiosum -, me studiose dicere contra Epicurum. Ita credo,
21 III,   21,  51|       exercitum neque ad censores dicere audeant. Sed cum istis alias,
22 IV,   16,  36 |  admirabiliter nimisque magnifice dicere videntur.~
23 IV,   20,  46 |          tibi videntur an aliquid dicere?~ - Mihi vero dicere aliquid,
24 IV,   20,  46 |      aliquid dicere?~ - Mihi vero dicere aliquid, itaque expecto,
25 IV,   21,  48 |           has definitiones possim dicere? Atque haec pleraque sunt
26 IV,   23,  52 |        Nam isto quidem modo licet dicere utilem vinulentiam ad fortitudinem,
27 IV,   24,  54 |            iam videbuntur monstra dicere. Nunc autem ita disserunt,
28 IV,   24,  54 |       autem ita disserunt, sic se dicere omnes stultos insanire,
29 IV,   32,  69 |           apud alium poëtam patri dicere audet se 'coniugem' habuisse ~'
30 IV,   38,  82 |      commotos modo et perturbatos dicere solemus, at eos, qui se
31  V,    5,  12 |       male vivat, non eum miserum dicere aut, quem bene fateare,
32  V,    9,  24 |       possit. In eo etiam putatur dicere in rotam -- id est genus
33  V,   11,  32 |         liceat idem Peripateticis dicere? Rem enim opinor spectari
34  V,   12,  35 |           quidem rege magno potes dicere, beatusne sit? -- An ego
35  V,   15,  43 |    videris, hunc dubitabis beatum dicere? Atqui sapiens semper ita
36  V,   15,  45 |           dubitabisne eum miserum dicere? Qualia igitur ista bona
37  V,   26,  73 |         viola putabas aut in rosa dicere? An Epicuro, qui tantum
38  V,   26,  73 |        ipse hoc nomen inscripsit, dicere licebit, quod quidem, ut
39  V,   26,  73 |           potestate fortunae, tum dicere se beatum in summo cruciatu
40  V,   26,  75 |        beatum esse sapientem, cui dicere hoc, si sibi constare vellet,
41  V,   26,  75 |   aperteque et clara voce audeant dicere beatam vitam in Phalaridis
42  V,   29,  82b|         sine retractatione libere dicere auderent sapientis esse
43  V,   29,  82b|        putes consentaneum esse id dicere. Multa enim a te contra
44  V,   38,  110|         igitur Epicurus ausus est dicere semper in pluribus bonis