Lib. Cap. Par.

 1  I,    1,  2   |         familiaris nos profecto et melius tuemur et lautius, rem vero
 2  I,    7,  14  |        utar post alio, si invenero melius) id ergo est pronuntiatum,
 3  I,   12,  26  |            et divina progenie, hoc melius ea fortasse quae erant vera
 4  I,   35,  85  |     videretur a bonis. at certe ei melius evenisset nec tam flebiliter
 5  I,   35,  85  |           quicquam tum potuerit ei melius accidere! quodsi ante occidisset,
 6  I,   35,  86a |       graviter aegrotaret Neapoli, melius est factum. coronati Neapolitani
 7  I,   39,  93  |            quidem in ceteris rebus melius putatur, aliquam partem
 8  I,   41,  99a |       quidem hoc modo; nihil autem melius extremo: 'sed tempus est'
 9  I,   41,  99a |            agatis. utrum autem sit melius, dii inmortales sciunt,
10  I,   42,  99b |             id scit ipse utrum sit melius -- nam dixit ante --, sed
11  I,   44,  105 |         quam diu ille erit Hector? melius Accius et aliquando sapiens
12  I,   49,  117 |      perimit ac delet omnino, quid melius quam in mediis vitae laboribus
13 II,    1,  1   |      praesertim nihil agens, agere melius? sed non paucis, ut ille.
14 II,    4,  12a |           eis fuerit non didicisse melius, alios pecuniae cupidos,
15 II,   13,  30  |          est, non docere. Illud et melius et verius, omnia quae natura
16 II,   17,  39  |  sapiensque non poterit? Ille vero melius, ac non paulo quidem. ~40.
17 II,   20,  49  |                       Pacuvius hoc melius quam Sophocles (apud illum
18 III,    2,  3  |       vidisse videantur, qui nihil melius homini, nihil magis expetendum,
19 III,    5,  10 |        eademque dementia; multoque melius haec notata sunt verbis
20 III,    5,  11 |          necesse est. Itaque nihil melius, quam quod est in consuetudine
21 III,    5,  11 |       tamen ipsam distinguimus nos melius quam illi. Hanc enim insaniam,
22 III,    8,  18a|         opinor, a fruge, qua nihil melius e terra, nequitia ab eo (
23 III,   10,  23 |       motus in animo turbidus. Nos melius: aegris enim corporibus
24 III,   15,  31 |            est, non et dicemus hoc melius et constantius sentiemus?
25 IV,    3,  6   |           quia nihil erat prolatum melius, illud quod erat tenebant.~
26 IV,   20,  45  |           sine dolore; morderi est melius conscientia. Ex quo est
27 IV,   24,  54  |       aliquid quod perturbata mens melius possit facere quam constans?
28 IV,   25,  55  |     praeclare et ab oratore quidem melius, si modo est orator, quam
29 IV,   27,  58  |        quibus hoc etiam est merita melius, quod corporum adiumenta
30 IV,   27,  59  |           metum lubidinem reliquas melius adhibeatur oratio, et utili
31 IV,   27,  59  |        nihil oportere. Nimirum hoc melius, ne, si forte de paupertate
32  V,    9,  26  |          voluptatem referret. Quid melius quam: 'fortunam exiguam
33  V,   17,  50  |     honesta, sit aliud necesse est melius vita beata; quod erit enim
34  V,   17,  50  |    honestum, certe fatebuntur esse melius; ita erit beata vita melius
35  V,   17,  50  |        melius; ita erit beata vita melius aliquid; quo quid potest
36  V,   23,  67  |        homine sagaci ac bona mente melius? Eius bono fruendum est
37  V,   28,  82a |        modo nunc est, nisi quid tu melius attuleris, etiam verissime.~
38  V,   29,  82b |                                    Melius equidem adferre nihil possum,
39  V,   31,  89a |           duo, quae maxime angunt, melius se habent quam Epicurus?~
40  V,   34,  97  |       faceret, respondisse se, quo melius cenaret, obsonare ambulando
41  V,   35,  102 |          qui bis delectetur, nonne melius tenues homines fruuntur
42  V,   41,  121 | conscripturum arbitror -- ubi enim melius uti possumus hoc, cuicuimodi