Lib. Cap. Par.

 1 III,    6,  12 |    Cadere, opinor, in sapientem aegritudinem tibi dixisti videri.~-Et
 2 III,    9,  20 |            Etenim si sapiens in aegritudinem incidere posset, posset
 3 III,   10,  22 | similitudinem corporum aegrorum aegritudinem nominaverunt.~23.
 4 III,   10,  23 |          id est causa efficiens aegritudinem in animo tamquam aegrotationem
 5 III,   11,  25 |          Sed cetera alias; nunc aegritudinem, si possumus, depellamus.
 6 III,   13,  28 |      quidem perspicuum est, tum aegritudinem existere, cum quid ita visum
 7 III,   13,  28 |     autem placet opinionem mali aegritudinem esse natura, ut quicumque
 8 III,   13,  28 |         Cyrenaici non omni malo aegritudinem effici censent, sed insperato
 9 III,   13,  28 |       id quidem non mediocre ad aegritudinem augendam; videntur enim
10 III,   14,  30 |         una res efficit maximam aegritudinem, tamen, quoniam multum potest
11 III,   16,  34 |     quod tam optundat elevetque aegritudinem quam perpetua in omni vita
12 III,   18,  43 |       illum revocabis, ut leves aegritudinem, et si quem tuorum adflictum
13 III,   19,  46a|         lugubre. Eripiamus huic aegritudinem. Quo modo? Conlocemus in
14 III,   22,  52 |       restat sententia; qui tum aegritudinem censent existere, si necopinato
15 III,   22,  52 |    quasi culpa contractum malum aegritudinem acriorem facit. ~53.
16 III,   25,  60 |     quicquam omnino ad levandam aegritudinem pertinere. Id enim ipsum
17 III,   25,  61a|      aegritudinis. Ex quo ipsam aegritudinem lupên Chrysippus quasi solutionem
18 III,   27,  66a|   coepisse. Timor igitur ab his aegritudinem potuit repellere, ratio
19 III,   28,  66b|       igitur et iudicio suscipi aegritudinem confitendum est.~67.
20 III,   28,  71a|    dedere, id hi turpe putantes aegritudinem reppulerunt. Ex quo intellegitur
21 III,   28,  71a|    natura, sed in opinione esse aegritudinem.~
22 III,   30,  74a|      est premendum, cum constet aegritudinem vetustate tolli, hanc vim
23 III,   31,  74b|      Satis dictum esse arbitror aegritudinem esse opinionem mali praesentis,
24 III,   31,  74b|        opinione illud insit, ut aegritudinem suscipere oporteat.~75.
25 III,   31,  75 |      sunt consolantium, tollere aegritudinem funditus aut sedare aut
26 III,   32,  77 |    Cleanthes, suscipi aliquando aegritudinem posse ex eo ipso, quod esse
27 III,   32,  78 |        Lyconis qualia sunt? qui aegritudinem extenuans parvis ait eam
28 III,   33,  80 | opinione adfingat adsumatque ad aegritudinem nec id putet esse rectum,
29 III,   34,  82 |       philosophia cum universam aegritudinem sustulit, etiam, si quis
30 IV,    4,  8   |   existumas cadere in sapientem aegritudinem?~- Prorsus non arbitror.~-
31 IV,    6,  11b |    futurorum, ex malis metum et aegritudinem nasci censent, metum futuris,
32 IV,    6,  11b |         censent, metum futuris, aegritudinem praesentibus; quae enim
33 IV,    8,  17  |         invidentiam esse dicunt aegritudinem susceptam propter alterius
34 IV,   16,  36  |     mentis perturbationes sunt, aegritudinem dico et metum, sic hilariores
35 IV,   20,  45  |                           Ipsam aegritudinem, quam nos ut taetram et
36 IV,   25,  55  |     tranquilla esse debent. Iam aegritudinem laudare, unam rem maxime
37 IV,   26,  56  |        Qui id adprobari possit, aegritudinem suscipere pro experientia,
38 IV,   28,  60  |       aut necessarium, ut ipsam aegritudinem leniri videmus, cum obicimus
39 IV,   28,  60  |      opinionem falsam tollit et aegritudinem detrahit, est ea quidem
40  V,   27,  76  |       atque nostrorum contraque aegritudinem et reliquas animi perturbationes