Lib. Cap. Par.

 1  I,   38,  91 |                Itaque non deterret sapientem mors,quae propter incertos
 2 II,    7,  17b|           malorum omnium extremum, sapientem censet id suave dicturum.~
 3 III,    4,  7b|             Videtur mihi cadere in sapientem aegritudo.~-Num reliquae
 4 III,    4,  8 |           Haecine igitur cadere in sapientem putas? Prorsus existimo.~-
 5 III,    5,  11|         eius modi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit
 6 III,    6,  12|                 Cadere, opinor, in sapientem aegritudinem tibi dixisti
 7 III,    7,  14|          fortis: non cadet ergo in sapientem aegritudo.~15.
 8 III,    7,  15|        fortes: non cadit igitur in sapientem aegritudo. Et quem ad modum
 9 III,    9,  19|          quod quoniam non cadit in sapientem, ne ut irascatur quidem
10 III,    9,  19|        cadit. Sin autem caderet in sapientem aegritudo, caderet etiam
11 III,   10,  21|            cadit autem invidere in sapientem: ergo ne misereri quidem.
12 III,   11,  25| quandoquidem eam tu videri tibi in sapientem cadere dixisti, quod ego
13 III,   20,  49|            vivatur, negat ullam in sapientem vim esse fortunae, tenuem
14 III,   21,  51|            ad corpus omnia referre sapientem sive, ut honestius dicam,
15 III,   22,  54|         videri fore in aegritudine sapientem patria capta, quae Carneades
16 III,   32,  77|      profici. Nam Cleanthes quidem sapientem consolatur, qui consolatione
17 IV,    4,  8  |         igitur existumas cadere in sapientem aegritudinem?~- Prorsus
18 IV,    4,  8  |      libido; quae si non cadent in sapientem, semper mens erit tranquilla
19 IV,   23,  51 |  declaravit, numquam privatum esse sapientem, iratus videtur fuisse Ti.
20 IV,   26,  57 |           et timidum censemus esse sapientem? De cuius excellentia multa
21 IV,   34,  72 |                     Stoici vero et Sapientem amaturum esse dicunt amorem
22  V,    7,  17b|           omni animi perturbatione sapientem.~18.
23  V,    8,  22 |        malis esset; in malis autem sapientem esse posse, si essent ulla
24  V,   10,  29 |            casus importat, qui, in sapientem potest incurrere. At si
25  V,   10,  29 |            potest praestare semper sapientem beatum fore, cum vel in
26  V,   10,  30 |          dicant semper beatum esse sapientem. Quos si titulus hic delectat
27  V,   10,  31 |           crucietur, dicturum esse sapientem? Non igitur ex singulis
28  V,   14,  42 |         omnia parva ducens, qualem sapientem esse volumus, nisi omnia
29  V,   16,  48 |     consumendi causa locuti sumus, sapientem ab omni concitatione animi,
30  V,   26,  75 |           dicat semper beatum esse sapientem, cui dicere hoc, si sibi
31  V,   29,  83 |     necesse est semper beatum esse sapientem --,~84a.
32  V,   33,  95 |           hac usurum compensatione sapientem, <ut> et voluptatem fugiat,
33  V,   36,  103|           etiam popularis offensio sapientem beatum esse prohibebit?
34  V,   37,  107|        exilium ignominia> adficere sapientem? de sapiente enim haec omnis
35  V,   38,  110|      semper in pluribus bonis esse sapientem, quia semper sit in voluptatibus.
36  V,   39,  115|      Itaque augurem Tiresiam, quem sapientem fingunt poëtae, numquam
37  V,   41,  119|         semper beatum censent esse sapientem, quid tandem a Socrate et