Lib. Cap. Par.

 1  I,    9,  19a|     efflare dicimus et animosos et bene animatos et ex animi sententia;
 2  I,   18,  41b|    Aristoteli, canere ipse doceat; bene enim illo Graecorum proverbio
 3  I,   24,  57 |         rerum rudis esse videatur, bene interroganti respondentem
 4  I,   32,  79 |                                    Bene reprehendis, et se isto
 5  I,   40,  95 |           inponam? -- totamque vim bene vivendi in animi robore
 6  I,   41,  97b|       inquit 'spes tenet, iudices, bene mihi evenire, quod mittar
 7  I,   44,  106|            laceratis membris minus bene utatur; ne combustis, non
 8 II,    1,  3  |      quemque sperandi sibi, eumdem bene dicendi finem proponerent,
 9 II,    6,  17a|           beatum putat, cui corpus bene constitutum sit et exploratum
10 II,   17,  41 |      perferunt! quo modo illi, qui bene instituti sunt, accipere
11 II,   19,  44 |        dolor quantus Philoctetae? "Bene plane magnus mihi quidem
12 II,   26,  64 |          fugiendus sit (omnia enim bene facta in luce se collocari
13 III,    2,  3 |            bonorum, incorrupta vox bene iudicantium de eccellenti
14 III,    7,  15|            autem animi est ratione bene uti; et sapientis animus
15 III,   17,  37|        esse contentam, quo modo ad bene vivendum, sic etiam ad beate?
16 IV,    3,  5b |         amplissimam omnium artium, bene vivendi disciplinam, vita
17 IV,   23,  52 |            insaniae quam ira? quam bene Ennius 'initium' dixit '
18 IV,   24,  53 |         Sphaeri, hominis in primis bene definientis, ut putant Stoici;
19 IV,   24,  54 |       perturbatione mentis irasci? Bene igitur nostri, cum omnia
20 IV,   27,  58 |        indigent diligentia. Itaque bene adhibita ratio cernit, quid
21 IV,   33,  70 |           et concessi sunt amores. Bene ergo Ennius: ~'Flagiti principium
22 IV,   38,  84 |       adiumenta et auxilia petamus bene beateque vivendi.~
23  V,    2,  5  |      tradimus. Est autem unus dies bene et ex praeceptis tuis actus
24  V,    5,  12 |          laudabiliter, postremo ad bene vivendum satisne est praesidi
25  V,    5,  12 |           miserum dicere aut, quem bene fateare, eum negare beate
26  V,    5,  12 |         laudabiliter et ob eam rem bene vivi potest, dum modo intellegas,
27  V,    5,  12 |       intellegas, quid nunc dicam 'bene.' Dico enim constanter graviter
28  V,    7,  19 |            praesidia haberet in se bene beateque vivendi, ut esset
29  V,    9,  24 |          demisseque sentiret. Quam bene, non quaeritur, constanter
30  V,   18,  53 |      virtute satis est praesidi ad bene vivendum, satis est etiam
31  V,   20,  57 |           iniustum; ex quo omnibus bene veritatem intuentibus videri
32  V,   24,  68 | fugiendarumque rerum et in ratione bene vivendi, tertius in iudicando,
33  V,   37,  108|          Patria est, ubicumque est bene'.~Socrates quidem cum rogaretur,
34  V,   41,  120|        quod de sapientium perpetua bene vivendi facultate dignum