Lib. Cap. Par.

 1  I,    1,  2  |            excellens in omni genere virtus in ullis fuit, ut sit cum
 2 II,    6,  16 |            ipsa et quaedam generosa virtus statim respuit, ne scilicet
 3 II,    9,  21 |      ingemescentem malo!~Ecfeminata virtus adflicta occidit.~Accede,
 4 II,   13,  31 |          languescet. Aut enim nulla virtus est aut contemnendus omnis
 5 II,   13,  31 |            ne intellegi quidem ulla virtus potest? Quid ergo? ea patieturne
 6 II,   14,  32b|              etsi amitti non potest virtus), sed si unam confessus
 7 II,   18,  43 |          Appellata est enim ex viro virtus; viri autem propria maxime
 8 II,   18,  43 |       volumus esse, quoniam a viris virtus nomen est mutuata. Quaeres
 9 II,   19,  45 |            loquetur enim eorum voce Virtus ipsa tecum:~
10 II,   20,  47 |      progressa longius fit perfecta virtus. Haec ut imperet illi parti
11 III,    8,  16|           sed haud scio an recte ea virtus frugalitas appellari possit,
12 III,    8,  17|            reliqua igitur et quarta virtus [ut] sit ipsa frugalitas.
13 III,   20,  47|            cum quibusdam, quod, cum virtus maxime expetatur eiusque
14 IV,   13,  30 |         concordant, eaque animi est virtus, quam alii ipsam temperantiam
15 IV,   15,  34 |           ducuntur -, quando igitur virtus est adfectio animi constans
16 IV,   15,  34 |          recta ratio (quamquam ipsa virtus brevissume recta ratio dici
17  V,    1,  2  |           ab is inventa et perfecta virtus est, et si praesidi ad beate
18  V,    1,  2  | philosophandi arbitretur? Sin autem virtus subiecta sub varios incertosque
19  V,    1,  4  |         Illa enim, si modo est ulla virtus, quam dubitationem avunculus
20  V,    5,  14 |             relictas. Si enim nulla virtus prudentia vacat, prudentia
21  V,    6,  17a|           efficiuntur, quid est cur virtus ipsa per se non efficiat
22  V,    7,  18 |           satisne ad beate vivendum virtus posset, multa diceret? Cui
23  V,   10,  29 |             complexio. Hanc assequi virtus, si quicquam praeter ipsam
24  V,   13,  39 |       absoluta ratio, quod est idem virtus. Et si omne beatum est,
25  V,   18,  52 |             quae nisi sunt, sublata virtus est. ~53.
26  V,   18,  53 |           igitur beate. Satis autem virtus ad fortiter vivendum potest;
27  V,   19,  55 |      nobilissimorum hominum, quorum virtus fuerat domi militiaeque
28  V,   23,  67 |              bonum autem mentis est virtus; ergo hac beatam vitam contineri
29  V,   24,  68 |           est; tardis enim mentibus virtus non facile comitatur; deinde
30  V,   25,  71 |             disputatione agimus, ut virtus ad beate vivendum sit se
31  V,   27,  77 |               Huic igitur succumbet virtus, huic beata sapientis et
32  V,   29,  83 |     sententia sit de finibus, tamen virtus satis habeat ad vitam beatam
33  V,   41,  119|         quorum ea sententia est, ut virtus per se ipsa nihil valeat,