Lib. Cap. Par.

 1  I,    2,  3b  |           ad tibicinem de clarorum hominum virtutibus; honorem tamen
 2  I,   10,  21  |           libris exponit, doctorum hominum disputantium primo libro
 3  I,   13,  30  |             nec vero id conlocutio hominum aut consessus efficit, non
 4  I,   14,  32a |          quae est melior igitur in hominum genere natura quam eorum,
 5  I,   16,  38a |           primus dixit animos esse hominum sempiternos, antiquus sane;
 6  I,   24,  56  |         declarant inesse in animis hominum divina quaedam? quae si
 7  I,   24,  59  |      noster Hortensius: de communi hominum memoria loquor, et eorum
 8  I,   26,  64  |      illorum cultum, deinde ad ius hominum, quod situm est in generis
 9  I,   33,  80  |            sunt rationis expertes; hominum autem similitudo in corporum
10  I,   34,  83  |         quid ego nunc lugeam vitam hominum? vere et iure possum; sed
11 II,   27,  65  |           prudentes, ut est captus hominum, satis, hostem aspicere
12 III,    6,  13 |        videamus ne haec oratio sit hominum adsentantium nostrae inbecillitati
13 III,   11,  25 |    perturbationibus, quas in vitam hominum stultitia quasi quasdam
14 III,   24,  59a|        maerore, cum de hac communi hominum condicione audivissent,
15 III,   26,  63 |         Aleis~Ipse suum cor edens, hominum vestigia vitans';~et Nioba
16 III,   28,  69 |    perfectis artibus omni doctrina hominum vita erudiretur. Querebatur
17 IV,    1,  1   |         Cum multis locis nostrorum hominum ingenia virtutesque, Brute,
18 IV,    1,  2   |      tantum nomen esset, nostrorum hominum ad eorum doctissimas voces
19 IV,    3,  6   | magnitudinem rerum occupationemque hominum, sive etiam quod imperitis
20 IV,   11,  25  |           in misgunô Atili est, in hominum universum genus, quod accepimus
21 IV,   27,  58  |       medicina certe, nec tam fuit hominum generi infensa atque inimica
22  V,    2,  5   |          modo nos, sed omnino vita hominum sine te esse potuisset?
23  V,    2,  6   |      tantum abest ut proinde ac de hominum est vita merita laudetur,
24  V,    2,  6   |     possunt nec eos, a quibus vita hominum instructa primis sit, fuisse
25  V,    3,  9   |          similem sibi videri vitam hominum et mercatum eum, qui haberetur
26  V,   10,  28  |            modi sententias istorum hominum est multitudo; acute autem
27  V,   16,  48  |           Etenim, pro deorum atque hominum fidem! parumne cognitum
28  V,   19,  55  |           Caesaris, nobilissimorum hominum, quorum virtus fuerat domi
29  V,   23,  64  |          vitam comparabo, doctorum hominum et plane sapientium: ex
30  V,   34,  98  |      condiuntur.' Atque hoc non ex hominum more solum, sed etiam ex
31  V,   39,  114 |            quod remigium qui motus hominum, qui ferarum non ita expictus