Lib. Cap. Par.

 1 II,    7,  18  |         adficias quibus Epicurus voluptatem, homo, ut scis, voluptarius.
 2 III,   18,  41 |       nec fatemur eam nos dicere voluptatem, quam tu idem. cum os perfricuisti,
 3 III,   18,  42 |       quivis ut intellegat, quam voluptatem norit Epicurus. Deinde paulo
 4 III,   20,  46b|          enim verbo solum posuit voluptatem, sed explanavit quid diceret: '
 5 III,   20,  47 |         At idem ait non crescere voluptatem dolore detracto, summamque
 6 III,   20,  47 |         detracto, summamque esse voluptatem nihil dolere.' Paucis verbis
 7 III,   20,  47 |     voluptate; nunc autem summam voluptatem esse dolore carere: potestne
 8 III,   20,  47 |         distinguit a non dolendo voluptatem. Tertium peccatum commune
 9 III,   20,  49 |      pugnantia. 'Non istam dicit voluptatem.' Dicat quamlibet; nempe
10 III,   20,  49 |       nulla pars, insit. Age, si voluptatem non intellegimus, ne dolorem
11 IV,   15,  35a |         quod agat, ut ille, qui 'voluptatem animi nimiam summum esse
12 IV,   28,  60  |  arbitrantur. Putat aliquis esse voluptatem bonum, alius autem, pecuniam;
13 IV,   31,  66  |         sit, malis autem alienis voluptatem capere laetitiae, utrumque
14  V,    7,  20  |  proposuit, qui invenisset novam voluptatem -- qua ipsa non fuit contentus;
15  V,    9,  26  |         non is qui finem bonorum voluptatem esse dixerit. Negat quemquam
16  V,    9,  26  |      honeste sapienter iuste' ad voluptatem referret. Quid melius quam: '
17  V,   30,  84b |         Stoici, nihil bonum nisi voluptatem, ut Epicurus, nihil bonum
18  V,   30,  85  |         veteres Academici secus; voluptatem cum honestate Dinomachus
19  V,   33,  95  | voluptate sic ille praecipit, ut voluptatem ipsam per se, quia voluptas
20  V,   33,  95  | compensatione sapientem, <ut> et voluptatem fugiat, si ea maiorem dolorem
21  V,   33,  95  |    suscipiat maiorem efficientem voluptatem; omniaque iucunda, quamquam
22  V,   33,  96  |          dum praesentem sentiret voluptatem, animum et praesentem percipere
23  V,   34,  100a|              tum intelleges, qui voluptatem maxime sequantur, eos minime
24  V,   37,  108 |          ratio est eorum, qui ad voluptatem ea referunt quae secuntur
25  V,   38,  110 |    leniuntur traductis animis ad voluptatem. Non sine causa igitur Epicurus
26  V,   39,  114 |    Homero delectationem animi ac voluptatem aut cuiquam docto defuisse
27  V,   40,  116 |      legendis iis quam audiendis voluptatem.~117.
28  V,   40,  117 |    caecos ad aurium traducebamus voluptatem, sic licet surdos ad oculorum.