Lib. Cap. Par.

 1  I,    9,  18 |      discessum, sed una animum et corpus occidere, animumque in corpore
 2  I,   10,  20 | Xenocrates animi figuram et quasi corpus negavit esse ullum, numerum
 3  I,   10,  21 |        sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum
 4  I,   11,  24 |        animus, certe, quoniam est corpus, interibit cum reliquo corpore;
 5  I,   22,  52 |           nosce animum tuum.' nam corpus quidem quasi vas est aut
 6  I,   24,  57 |         nisi animus, ante quam in corpus intravisset, in rerum cognitione
 7  I,   34,  82 |       enim sic animum interire ut corpus: num igitur aliquis dolor
 8  I,   43,  104|  humationis unum tenendum est, ad corpus illam pertinere, sive occiderit
 9  I,   44,  105|          Achilles: 'Immo enimvero corpus Priamo reddidi, Hectora
10  I,   44,  105|      igitur Hectora traxisti, sed corpus quod fuerat Hectoris.~106.
11  I,   44,  107|           Ubi remissa humana vita corpus requiescat malis.' vides,
12 II,    6,  17a|    perfecte eum beatum putat, cui corpus bene constitutum sit et
13 II,    8,  20 |     sanguinem omnem exorbuit.~Sic corpus clade horribili absumptum
14 II,    9,  21 |     miserandum aspice~Evisceratum corpus laceratum patris!~Videte,
15 II,   23,  56a|        quia profundenda voce omne corpus intenditur venitque plaga
16 III,    5,  10|           magis est sanus quam id corpus quod in morbo est. Ita fit
17 III,    7,  15|           reliquae partes totumve corpus statu cum est motum, deest
18 III,   10,  22|         nullum sit omnino. Nam ut corpus, etiamsi mediocriter aegrum
19 III,   12,  26|          putas? ~'Refugere oculi, corpus macie extabuit,~Lacrimae
20 III,   17,  37|           credo, aut quae propter corpus vel recordatione vel spe
21 III,   21,  51|            si maxime verum sit ad corpus omnia referre sapientem
22  V,    8,  23 |        fortuna, omnibus oppressum corpus et confectum doloribus,
23  V,    9,  25 |           corpore bona, tot extra corpus in casu atque fortuna, nonne
24  V,    9,  25 |           sit et externarum et ad corpus pertinentium, quam consilium
25  V,   33,  96 |                          Quocirca corpus gaudere tam diu, dum praesentem