Lib. Cap. Par.

 1  I,   13,  29 |         quae multis post annis (homines) tractare coepissent physica
 2  I,   14,  32a|     quam eorum, qui se natos ad homines iuvandos, tutandos, conservandos,
 3  I,   14,  32a|        abisset, nisi, cum inter homines esset, eam sibi viam munivisset.
 4  I,   18,  41b|   condiscipulo suo, doctos sane homines, omittamus; quorum alter
 5  I,   25,  62 |      nomina? aut qui dissipatos homines congregavit et ad societatem
 6  I,   36,  86b|       quia possunt evenire; sed homines ea sibi accidere posse non
 7  I,   36,  87 |         concedatur, bonis rebus homines morte privari: ergo etiam
 8  I,   48,  115|      versiculos datos: 'Igraris homines in vita mentibus errant:
 9  I,   49,  117|         e loco contionandum, ut homines mortem vel optare incipiant
10 II,   15,  35 |    appellant. Itaque industrios homines illi studiosos vel potius
11 II,   17,  41 |        gladiatores, aut perditi homines aut barbari, quas plagas
12 II,   18,  42 |        visione et specie moveri homines dico vehementius, doloremque
13 II,   18,  43 |         hoc constat, nec doctos homines solum, sed etiam indoctos,
14 II,   27,  65 |        non queunt. Graeci autem homines, non satis animosi, prudentes,
15 III,    2,  4 |        corrumpit. Qua caecitate homines, cum quaedam etiam praeclara
16 III,    8,  16|         Graccos valet qui frugi homines chrêsimous appellant, id
17 IV,   20,  45 |   natura dicunt constitutam, ut homines castigationibus reprehensionibus
18 IV,   33,  71a|      cupiat Laius? Quid denique homines doctissimi et summi poetae
19  V,    2,  5  |        peperisti, tu dissipatos homines in societatem vitae convocasti,
20  V,   30,  85 |          quod facere eloquentes homines copiose solent, reliqua
21  V,   35,  102| delectetur, nonne melius tenues homines fruuntur quam illi qui is