Lib. Cap. Par.

 1  I,   19,  45a|           erant caligine, tamen acie mentis dispicere cupiebant.~
 2  I,   26,  64 |          carmen sine caelesti aliquo mentis instinctu putem fundere,
 3  I,   27,  66 |            inest, quod vim memoriae, mentis, cogitationis habeat, quod
 4  I,   28,  70a|   pulchritudine virtutis vim divinam mentis adgnoscito.~
 5  I,   30,  73 |      aspectum omnino amitterent; sic mentis acies se ipsa intuens non
 6  I,   33,  80 |             tanta vis est ad habitum mentis in iis quae gignuntur in
 7 III,    4,  8 |            nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,
 8 III,    5,  10|             animi adfectionem lumine mentis carentem nominaverunt amentiam
 9 III,    5,  11|           quia non sint in potestate mentis, cui regnum totius animi
10 III,    5,  11|         furorem autem esse rati sunt mentis ad omnia caecitatem. Quod
11 III,   15,  31|              semper idem voltus, cum mentis, a qua is fingitur, nulla
12 III,   18,  41|            Nec vero ita dici potest, mentis laetitiam solam esse in
13 IV,    9,  22 |     conservatque considerata iudicia mentis, sic huic inimica intemperantia
14 IV,   13,  30 | perturbatione] medicorum conturbatio mentis aufertur.~31a.
15 IV,   15,  34 |              ratione et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae. Inportant
16 IV,   16,  36 |              Atque ut haec tabificae mentis perturbationes sunt, aegritudinem
17 IV,   24,  54 |            potest sine perturbatione mentis irasci? Bene igitur nostri,
18 IV,   35,  75 |            omittas, perturbatio ipsa mentis in amore foeda per se est.~
19 IV,   35,  76 |          inconstantia mutabilitasque mentis quem non ipsa pravitate
20  V,   23,  67 |            esse volumus; bonum autem mentis est virtus; ergo hac beatam