Lib. Cap. Par.

 1 II,   13,  30 |      Dum nihil bonum, nisi quod honestum, nihil malum, nisi quod
 2 II,   13,  30 |    recte amplexantur isti, quod honestum, quod rectum, quod decorum
 3 II,   19,  45 |  quaerimus, ab eis quibus, quod honestum sit, summum bonum, quod
 4 II,   24,  58 |       dicitur, cogitare quam id honestum sit. Sumus enim natura,
 5 II,   25,  61 |     esse bonum, nisi quod esset honestum, cubantem disputavisse,
 6 II,   26,  63 |        iudicio moventur, cum id honestum putent quod a plerisque
 7 IV,   29,  62 |         tollenda ut, sive, quod honestum est, id sit summum bonum,
 8  V,    7,  18 |      nihil bonum esse nisi quod honestum esset, hoc probato consequens
 9  V,    7,  18 |      virtute contenta sit, nisi honestum quod sit, nihil aliud sit
10  V,    8,  21 |         quem ad modum, si, quod honestum sit, id solum sit bonum,
11  V,   11,  33 |          bonum esse solum, quod honestum esset, sed si ita esset,
12  V,   15,  43 | laudabile autem, profecto etiam honestum; quod bonum igitur, id honestum.~
13  V,   15,  43 | honestum; quod bonum igitur, id honestum.~44.
14  V,   15,  44 |        solum igitur bonum, quod honestum; ex quo efficitur honestate
15  V,   15,  45 |       ex dissimilibus si erunt, honestum ex is effici nihil poterit;
16  V,   15,  45 |         efficitur, ut, quod sit honestum, id sit solum bonum.~
17  V,   17,  50 |      vita beata; quod erit enim honestum, certe fatebuntur esse melius;
18  V,   30,  84b|      quattuor, nihil bonum nisi honestum, ut Stoici, nihil bonum
19  V,   41,  119|     nihil valeat, omneque, quod honestum nos et laudabile esse dicamus,