Lib. Cap. Par.

 1  I,    8,  15  |     intellegis, quantum mali de humana condicione deieceris? Quonam
 2  I,   26,  65  |        fingebat haec Homerus et humana ad deos transferebat: divina
 3  I,   27,  66  |        atque eadem e natura est humana mens.' ~67.
 4  I,   44,  107 |    portum corporis, Ubi remissa humana vita corpus requiescat malis.'
 5 II,    4,  11  |   quendam videlicet et altum et humana despicientem genuit, itaque
 6 II,   14,  33  |      patientem, num gravem, num humana contemnentem potes dicere
 7 II,   18,  43  |   magnanimorum et patientium et humana vincentium toleranter dolorem
 8 III,   14,  30 |        sint semper omnia homini humana meditata. Et nimirum haec
 9 III,   16,  34 | extenuat et diluit, deinde quod humana humane ferenda intellegit,
10 III,   23,  57a|    ratio consolandi, quae docet humana esse quae acciderint. Non
11 IV,   21,  47  |        simile, quo longius mens humana progredi non potest? Definitio
12 IV,   26,  57  |  eflÏcitur, ut divina imitetur, humana omnia inferiore virtute
13 IV,   28,  60  |    laudamus, qui non turbulente humana patiantur. Quod quidem solet
14 IV,   28,  61  |       volumus, sedatum, gravem, humana omnia spernentem illum esse,
15 IV,   29,  62  |    autem omnem sedationem animi humana in conspectu posita natura;
16 IV,   29,  63  | invectum malum,~Quod non natura humana patiendo ecferat.'~Est autem
17  V,    6,  17a |         vim fortunae, qui omnia humana, quae cuique accidere possunt,
18  V,   25,  71  |     rursus animi tranquillitate humana et citeriora considerat!