Lib. Cap. Par.

 1 II,    5,  14  |       quantum breviter admonitus de doloris terrore deieceris?~15a.
 2 II,   13,  31  |       poterit ab homine propter vim doloris enuntiante commissa, prodente
 3 II,   15,  35  |        studiosos vel potius amantis doloris appellant, nos commodius
 4 II,   19,  44  |      brevius. Contemno magnitudinem doloris, a qua me brevitas temporis
 5 II,   19,  45  |            confiteri non esse ab eo doloris remedia quaerenda, qui dolorem
 6 II,   20,  49  |    Intellegit poeta prudens ferendi doloris consuetudinem esse non contemnendam
 7 II,   22,  53  |           tamen fuisse acrem morsum doloris idem Marius ostendit; crus
 8 II,   23,  54  |        nihil tale evenerit, sic qui doloris speciem ferre non possunt,
 9 II,   24,  57  |             cum vero nihil imminuat doloris, cur frustra turpes esse
10 II,   25,  61  | disputavisse, cumque quasi faces ei doloris admoverentur, saepe dixisse: "
11 II,   27,  66  |         faciemus, non modo stimulos doloris, sed etiam fulmina fortunae
12 III,   10,  23 |             non seiunctum a dolore. Doloris huius igitur origo nobis
13 III,   16,  35 |      auxilium extorqueas inveterati doloris? Est enim tarda illa quidem
14 III,   28,  70 |         admiscetur opinio officiosi doloris. Quid, qui non putant lugendum
15 III,   29,  71b|             sunt causae suscipiendi doloris:~72.
16 IV,    7,  15  |      aegritudo quasi morsum aliquem doloris efficiat, metus recessum
17 IV,   29,  63  |            ut magnitudini medicinae doloris magnitudo concederet. ~
18  V,   30,  84b |        nihil bonum nisi vacuitatem <doloris>, ut Hieronymus, nihil bonum