Lib. Cap. Par.

 1  I,    1,  2  |     in qua cum virtute nostri multum valuerunt, tum plus etiam
 2  I,    3,  5b |    nostram ad aetatem, ut non multum aut nihil omnino Graecis
 3 II,    1,  2  |    erat, militari, pauca ipsa multum saepe prosunt et ferunt
 4 II,    4,  11 |  potest apud omnes; tum valet multum, cum est idoneam complexa
 5 III,    2,  4 |    perturbantur animi, ut non multum absint ab insania, quod
 6 III,    3,  5 |       ad corporurn sanationem multum ipsa corpora et natura valeat
 7 III,    4,  8 |  aestimanda est, siquidem non multum differt ab insania.~-Quid?
 8 III,   14,  30|  aegritudinem, tamen, quoniam multum potest provisio animi et
 9 IV,   16,  36 |    est laetitia gestiens, non multum differunt ab amentia. Ex
10 IV,   30,  64 |  levitate dicendum est, tamen multum prodest ea, quae metuuntur,
11 IV,   33,  70 |      litigant cum Epicuro non multum, ut opinio mea fert, mentiente.
12 IV,   34,  72 |       qui nihil absit aut non multum ab insanÏa, qualis in Leucadia
13 IV,   38,  82 |    perturbatio gravis est nec multum differt ab amentia, [tamen
14  V,   23,  65 | animum adverti columellam non multum e dumis eminentem, in qua
15  V,   24,  69 |    suos quaeque tenere cursus multum inter se aut altitudine
16  V,   26,  73 |       huic ergo, ut dixi, non multum differenti a iudicio ferarum
17  V,   36,  103|      videlicet didicerat, non multum ipse secum.~104.