Lib. Cap. Par.

 1  I,   10,  22a |                     Aristoteles, longe omnibus Platonem semper
 2  I,   38,  91  |  brevitatem vitae numquam potest longe abesse,quo minus in omne
 3  I,   47,  113 |       curru vehi ius esset satis longe ab oppido ad fanum morarenturque
 4  I,   48,  114b|  docuisse regem non nasci homini longe optimum esse, proximum autem
 5 II,   10,  25  |     terminum anquirens mali,~Sed longe a leto numine aspellor iovis.~
 6 II,   19,  44  |         pulmones, possunt omnia. Longe igitur abest a summo dolore.
 7 II,   20,  46  |        autem dicere illud homini longe optimum esse, quod ipsum
 8 III,   14,  29 |         adventum, quae venientia longe ante videris. Itaque apud
 9 III,   25,  60 |          accommodatam. Mihi vero longe videtur secus. Nam et necessitas
10 IV,    1,  2   |    Pythagorae autem doctrina cum longe lateque flueret, permanavisse
11 IV,   13,  29  | dissentientis, ut eorum, qui non longe a sapientia absunt, adfectio
12  V,    2,  6   |      offusa caligo est, quod tam longe retro respicere non possunt
13  V,    3,  9   |         adquirentem, sic in vita longe omnibus studiis contemplationem
14  V,    5,  12  |      iudicium, pace tua dixerim, longe antepono tuo.~- Non dubito,
15  V,   27,  76  |          animi autem illa divina longe lateque se pandant caelumque
16  V,   30,  85  |     malis, tamen hoc nomen beati longe et late patet.~
17  V,   31,  87  |         omnia quae sine ea sint, longe [et] retro ponenda censeat.