Lib. Cap. Par.

 1  I,   20,  45b |          quod tandem spectaculum fore putamus, cum totam terram
 2  I,   34,  82  |         in caelum migrare. spero fore ut contingat id nobis. sed
 3  I,   34,  83  |       mortem miseros nos putemus fore, etiam vitam efficere deplorando
 4  I,   48,  116a|         esset, victrices Athenas fore; Menoeceus non praetermittitur,
 5 II,    4,  10  |        quidam et dolor cogitanti fore aliquando finem huius lucis
 6 II,    6,  17a |         et exploratum ita semper fore. Quis autem est iste, cui
 7 III,    6,  13 |          finem miseriarum nullum fore. Quam ob rem, quoniam coepimus,
 8 III,   17,  38 |       quam mali; haec cogitantem fore beatum, praesertim cum et
 9 III,   18,  41 |         omnium, quae supra dixi, fore ut natura iis potiens dolore
10 III,   19,  46 |      quae videbantur sempiternae fore, quid adiungit? ~'Haec omnia
11 III,   22,  54 |        ita positum esset, videri fore in aegritudine sapientem
12 III,   28,  69 |     philosophiam plane absolutam fore. Theophrastus autem moriens
13 IV,   20,  46  |       vitae diligentiam sublatam fore, quae summa esset in eis
14 IV,   21,  48  |       inquit,~'Verum illud credo fore: in os prius accipiam ipse~
15  V,   10,  29  |          semper sapientem beatum fore, cum vel in omnibus his
16  V,   32,  92  |          illi nihil satis umquam fore; se eius voluptates non
17  V,   33,  96  | contextas voluptates in sapiente fore semper, cum expectatio speratarum