Lib. Cap. Par.

 1  I,   23,  55  |          non aliena moveri, nec accidere posse ut ipse umquam a se
 2  I,   35,  85  | quicquam tum potuerit ei melius accidere! quodsi ante occidisset,
 3  I,   36,  86b |    evenire; sed homines ea sibi accidere posse non cogitant: Metelli
 4 III,   13,  27b|       tu igitur censes sapienti accidere posse, ut aegritudine opprimatur,
 5 III,   15,  32 |       autem semper cogitavisset accidere posse aliquid adversi, ei
 6 III,   16,  34 |   cogitatio nihil esse quod non accidere possit, quam meditatio condicionis
 7 III,   16,  34 |      sanetur, primum quod posse accidere diu cogitavit, quae cogitatio
 8 III,   23,  55 |        esse homini tale aliquid accidere? Haec enim oratio de ipsa
 9 III,   24,  58 |        quidem videtur idem fere accidere is qui ante meditantur,
10 IV,   14,  31b | corporum offensiones sine culpa accidere possunt, animorum non item,
11 IV,   17,  37  |          ut ei nihil inprovisum accidere possit, nihil inopinatum,
12 IV,   26,  57  |         repentinum? Quid potest accidere tale ei, cui nihil, quod
13 IV,   28,  60  |     Quod quidem solet eis etiam accidere, qui illa mala esse censent,
14  V,    6,  17a |       omnia humana, quae cuique accidere possunt, tolerabilia ducat,
15  V,   10,  29  |       atque etiam plura possunt accidere -- potest esse sapiens;
16  V,   14,  42  |      erectus et ea, quae homini accidere possunt, omnia parva ducens,
17  V,   37,  107 |         oratio est, cui iure id accidere non possit; nam iure exulantem