Lib. Cap. Par.

 1  I,   28,  69 | habitamus, non intermittit suo tempore Caelum nitescere, arbores
 2  I,   35,  85 |    omnino amisisset; hoc autem tempore sensum amisit malorum. ~
 3 II,    2,  5  |       rebus, senescat brevique tempore ad nihilum ventura videatur,
 4 II,    3,  9  |      audivimus, instituit alio tempore rhetorum praecepta tradere,
 5 II,   19,  45 |       in dolore, quid breve in tempore. Omittamus hunc igitur nihil
 6 II,   27,  67 |       tu vides. ~Haec fere hoc tempore putavi esse dicenda. Sed
 7 II,   27,  67 |       ante meridiem, hoc eodem tempore. Sic faciemus tuisque optimis
 8 III,   28,  69|    accessio facta esset, brevi tempore philosophiam plane absolutam
 9 III,   33,  80|    proprie non quaereretur hoc tempore, num quod esset malum nisi
10 IV,    2,  3b |      quoniam non id agitur hoc tempore. Nam cum carminibus soliti
11 IV,    2,  5a |      redeat oratio, quam brevi tempore quot et quanti poetae, qui
12 IV,   13,  31a|     animi multarum rerum brevi tempore percursionem.~
13  V,   10,  29 |     cum vel in omnibus his uno tempore esse possit?~30.
14  V,   13,  37 |        alia hieme nudata verno tempore tepefacta frondescunt, neque
15  V,   25,  70 |       videt, quibus ab aeterno tempore fluentibus in aeternum ratio
16  V,   31,  88 |       Nec haec sic agit, ut ex tempore quasi effuttire videatur.