Lib. Cap. Par.

 1  I,    3,  6   |    suis, nec quisquam attingit praeter eos, qui eandem licentiam
 2  I,   20,  47a |     modo: cum autem nihil erit praeter animum, nulla res obiecta
 3  I,   42,  99b |       iudicaverunt. etsi, quod praeter deos negat scire quemquam,
 4  I,   47,  114a|  reliqui dii concessissent, ut praeter ceteros divinaret.~
 5 II,    3,  8   |   autem et Metrodorum non fere praeter suos quisquam in manus sumit,
 6 II,    6,  15b |      dolore duxit mali. Ceteri praeter Zenonem, Aristonem, Pyrrhonem
 7 III,   11,  24 |      voluptas gestiens, id est praeter modum elata laetitia, opinione
 8 III,   14,  30 |  accidat animo novum;~Quicquid praeter spem eveniat, omne id deputare
 9  V,    1,  4   |   humanos culpaque omni carens praeter se ipsam nihil censet ad
10  V,    8,  21  |      etiamsi sit bonum aliquod praeter virtutem, tamen ad beate
11  V,   10,  29  |    assequi virtus, si quicquam praeter ipsam boni est, non potest.
12  V,   11,  32  | Zenonem et Peripateticos nihil praeter verborum novitatem interesse.
13  V,   12,  34b |  oratio usurpata est, ut nihil praeter virtutem diceretur bonum.~
14  V,   30,  85  |     quidem explicata causa est praeter Theophrastum et si qui illum
15  V,   34,  99  |        panem adhibere quicquam praeter nasturcium. Quamquam, si
16  V,   36,  105 |      expulsus est patria, quod praeter modum iustus esset? Quantis